Definitie
An ADHD test is bedoeld om te bepalen of de symptomen van een patiënt worden veroorzaakt door deze specifieke aandachtstekortstoornis. Aangezien de ziekte zich echter op veel verschillende manieren kan manifesteren en symptomen ook bij gezonde mensen kunnen voorkomen, is er geen enkele test die kan bewijzen ADHD zonder twijfel, maar veel verschillende. Daarom is een gedetailleerd onderzoek van de persoon en het uitvoeren van verschillende tests nodig voor de diagnose.
Welke tests zijn er?
Het meest populair ADHD tests zijn de vragenlijsten en zelftests die op internet worden aangeboden. Diverse aanbieders geven de patiënt of zijn ouders de mogelijkheid om thuis vragen te beantwoorden en direct resultaat te krijgen. Helaas zijn er maar heel weinig van deze tests betrouwbaar, aangezien ze vaak uit dubieuze bronnen komen en de ziekte zo variabel is dat veel patiënten door de rijen vallen met dergelijke gestandaardiseerde vragen.
Voor een betrouwbare diagnose voert de arts daarom andere onderzoeken uit. Hij laat ook vragenlijsten invullen, maar niet alleen de typische symptomen, maar ook de bijbehorende problemen en andere afwijkingen. Daarnaast zorgt hij er in een uitgebreid patiëntgesprek voor dat de symptomen overeenkomen met de ADHD-criteria en echt kunnen worden toegeschreven aan de aandachtstekortstoornis. Even belangrijk als de eigenlijke ADHD-tests zijn verdere onderzoeken die andere oorzaken van de symptomen uitsluiten en informatie geven over de fysieke en mentale volksgezondheid van de patiënt. Daarom maken intelligentietesten, gedrag, zicht en gehoor en nog veel meer ook deel uit van ADHD-diagnostiek.
Welke dokter test deze dingen?
Bij kinderen stelt de kinderarts de diagnose ADHD, bij volwassenen de huisarts of psychiater. Omdat naast de tests een grondig lichamelijk en psychologisch onderzoek vereist is, kunnen er echter verschillende specialisten nodig zijn. Welke artsen en disciplines bij ADHD-testen betrokken zijn, hangt dus af van de patiënt en het individuele voorkomen van zijn of haar ziekte.
Tests voor kinderen
Tests die bij getroffen kinderen moeten worden uitgevoerd, dienen om een diagnose te stellen of om de therapie te volgen. Het is vooral belangrijk dat deze tests kindgericht worden uitgevoerd. Hoewel schriftelijke antwoorden op vragen van ouders en leerkrachten een goede manier zijn om afwijkingen te identificeren, hebben kinderen meer informele testsituaties nodig.
Vooral procedures op de computer worden daarom meestal als een spel gepresenteerd om te voorkomen dat de resultaten door gebrek aan motivatie worden vertekend. Vragenlijsten zoals de SDQ (Strengths and Difficulties Questionnaire), de Conners Scales of de CBCL (Child Behavior Checklist) moeten daarom worden ingevuld door ouders en leerkrachten en zijn bedoeld voor diagnostische doeleinden. Oudere kinderen kunnen de vragen ook zelfstandig beantwoorden.
Deze tests geven informatie over gedragsproblemen, emotionele en somatische klachten en andere problemen die bij ADHD voorkomen. Veel andere gestandaardiseerde tests zijn gebaseerd op hetzelfde patroon, die even vaak voorkomen en naar goeddunken van de arts worden gebruikt. Veel van deze vragenlijsten hebben dus niet alleen betrekking op ADHD, maar ook op tal van andere ziekten die het gedrag en de concentratie kunnen beïnvloeden.
Dit betekent dat hoewel ADHD niet zonder twijfel wordt gediagnosticeerd, het nauwelijks mogelijk is om eventuele bijbehorende psychische problemen over het hoofd te zien. Naast deze gedragstesten zijn er ook aandachtstesten die anders zijn opgebouwd. Een voorbeeld is de QB-test, een computerondersteunde methode voor het objectief meten van aandacht, impulsiviteit en hyperactiviteit.
Het kan worden gebruikt bij diagnostiek en therapie Grensverkeer. Het kind zit voor een monitor en moet reageren op de weergegeven prikkels. Tijdens dit proces draagt hij een hoofdband met een reflector die gegevens naar de computer stuurt.
Vergelijkbare tests zijn ook gebaseerd op het principe van reactietesten. Maar zelfs deze methoden kunnen niet bewijzen wat de aandachtsproblemen veroorzaakt en of het ADHD is. Een andere populaire test is de TAP (testbatterij voor aandachtstesten), of de kindgerichte vorm genaamd KiTAP.
Ook hier zit het kind voor een monitor en wordt verondersteld te reageren op gegeven prikkels zonder afgeleid te worden door een storende factor. Deze methode wordt gebruikt voor therapie Grensverkeer. Er is een breed scala aan andere tests op basis van dezelfde principes die kunnen worden gebruikt door kinderartsen, leraren, psychologen en andere professionals en die naar eigen goeddunken kunnen worden gebruikt.
