Adrenaline: functie en ziekten

Het endogene hormoon adrenaline komt in grotere hoeveelheden vrij, vooral in de context van stressvolle situaties. De mogelijke effecten van het hormoon adrenaline zijn lang onderschat.

Wat is adrenaline?

Het hormoon adrenaline wordt voornamelijk geproduceerd in de bijnieren. Synoniem met de term adrenaline, wordt de term epinefrine gebruikt, vooral in de moderne geneeskunde. Als een integraal onderdeel van het menselijk lichaam wordt het hormoon adrenaline zowel opgeslagen in de organen van het menselijk lichaam als in zijn lichaam. zenuwstelsel​ De afgifte van het hormoon epinefrine vindt alleen plaats in de context van een overbelasting van de stimulus. Adrenaline komt echter niet alleen vrij in de context van extreem spanning situaties. Het adrenalinegehalte kan bijvoorbeeld ook worden verhoogd door een bijzonder hoge mate van lichamelijke activiteit. Een ernstig gebrek aan zuurstof kan ook het adrenalineniveau merkbaar hoger opdrijven. Om de soms levensbedreigende bijwerkingen van adrenaline te voorkomen, gebruikt de moderne geneeskunde een eenvoudige methode om adrenalineniveaus te meten.

Epinefrine meten en onderzoeken

Het hormoon epinefrine kan worden gedetecteerd in de bloed plasma van het menselijk lichaam. Als alternatief kan de urine van een persoon gedurende een periode van 24 uur worden verzameld om het adrenalineniveau te meten. Een afbraakproduct van het lichaamseigen hormoon wordt bijvoorbeeld alleen in de verzamelde urine gedetecteerd. Als een bloed wordt overwogen om het adrenalinegehalte te bepalen, de patiënt dient minimaal 30 minuten stil te liggen voordat het eigenlijke bloedmonster wordt afgenomen. Dit is de enige manier om betrouwbare waarden te verkrijgen met betrekking tot het adrenalinegehalte. Zelfs lichte fysieke activiteit voorafgaand aan de daadwerkelijke bloed trekken kan het adrenalineniveau merkbaar verhogen. Het naleven van vastomlijnde standaardwaarden is ook essentieel. In de loop van een bloed Testmag het adrenalinegehalte niet hoger zijn dan 80 nanogram per liter. Omdat individuele laboratoria echter vaak met verschillende meeteenheden werken, wordt een waarde van maximaal 4.4 nanomol per dag als normaal beschouwd. Er mag niet meer dan 20 microgram van het endogene hormoon in de urine zitten. Als alternatief wordt een waarde van maximaal 110 nanomol per dag getolereerd bij urinetests.

Functie, effecten en rollen

In de moderne geneeskunde staat het hormoon epinefrine bijzonder hoog aangeschreven vanwege zijn therapeutische mogelijkheden. Het hormoon epinefrine wordt gebruikt in de context van circulatiestilstand om vitale functies te doen herleven. Bovendien krampen in de luchtwegen en astma kan ook effectief worden behandeld met het lichaamseigen hormoon. Adrenaline wordt ook vaak gebruikt als plaatselijke verdoving​ In het menselijk organisme veroorzaakt adrenaline voornamelijk een toename bloeddruk en hart- tarief. Dit resulteert onder meer in een verminderde glycogeenstofwisseling. Tegelijkertijd stijgt het glycolgehalte echter bijzonder hoog. De mogelijke bijwerkingen van het lichaamseigen hormoon adrenaline mogen daarom niet worden verwaarloosd.

Ziekten, klachten en aandoeningen

Een laag adrenalinegehalte wordt over het algemeen als onschadelijk beschouwd door vooraanstaande medische experts. Met name verschillende medicijnen kunnen een remmend effect hebben op de adrenalinespiegel. Een verhoogd adrenalinegehalte vereist echter in principe uitgebreid onderzoek naar de oorzaak. Als het lichaam te veel adrenaline aanmaakt, kunnen symptomen optreden zoals hartkloppingen of zweten. Niet zelden gaan de reeds genoemde symptomen gepaard met relatief ernstige symptomen hoofdpijn​ In de meeste gevallen zweten de getroffen patiënten erg hevig. Bovendien wordt vaak een sterk gevoel van angst ervaren. Indien onbehandeld, kunnen verhoogde adrenalinespiegels dat wel leiden tot ernstige complicaties. Deze omvatten ernstige hartritmestoornissen evenals bloeden in het gebied van de hersenen​ Aangezien het niet ongebruikelijk is dat een ernstige onderliggende ziekte verantwoordelijk is voor een verhoogd adrenalinegehalte, moeten getroffen patiënten een uitgebreid onderzoek ondergaan. Dit is bijvoorbeeld de enige manier om uit te sluiten hoge bloeddruk in goede tijden. Bovendien kunnen eventueel aanwezige tumoren in een vroeg stadium worden geïdentificeerd als mogelijke oorzaak van verhoogde afgifte van adrenaline.