Iedereen die psychotherapeutische hulp nodig heeft, wordt geconfronteerd met een bijna onbeheersbare jungle: er zijn psychiaters en psychotherapeuten, psychologen en alternatieve behandelaars, en een even complexe lijst van mogelijke vormen van therapie. Deze omvatten:
- Psychoanalyse / Analytische psychotherapie
- Gedragstherapie
- Conversationele psychotherapie
- Op dieptepsychologie gebaseerde psychotherapie
- Gestalttherapie
- psychodrama
- Systemische therapie
Daarnaast zijn er nog een aantal mengvormen, die elke therapeut individueel toepast. Dus als je de goede wilt vinden therapie en met de juiste therapeut uit deze variëteit, zou u in staat moeten zijn om u op zijn minst op enkele belangrijke punten te oriënteren.
Een wet als anker
Sinds 1 januari 1999 is de Psychotherapeutenwet van kracht, die de titel "psychotherapeut" wettelijk beschermt. Psychologisch psychotherapeuten kunnen zo een volksgezondheid verzekeringsvergunning als ze door de staat erkend zijn als medisch of psychologisch psychotherapeut. In principe kunnen drie soorten psychotherapeuten worden onderscheiden:
- Medisch psychotherapeuten
- Psychologische psychotherapeuten
- Andere psychotherapeuten
Medisch en psychologische psychotherapeuten hebben respectievelijk geneeskunde en psychologie gestudeerd en daarna een aantal jaren bijscholing afgerond, wat vervolgens leidt tot de specialisatie “psychotherapie Onder artsen wordt ook onderscheid gemaakt tussen psychotherapeuten en psychiaters. EEN psychiater heeft niet noodzakelijk een psychotherapeutische opleiding gevolgd, maar is het meest vertrouwd met de behandeling van ernstige persoonlijkheidsstoornissen en psychosen, die vaak met medicatie worden behandeld. Sommige psychiaters hebben echter ook een psychotherapeutische opleiding en bieden ambulante behandeling aan psychotherapie zelf of vormen gezamenlijke praktijken met psychotherapeuten. De opleiding tot psychotherapeut wordt aangeboden en gegeven door particulier therapie instituten en verenigingen. Om ervoor te zorgen dat de therapeut een vergunning krijgt om te oefenen en volksgezondheid verzekeringsgoedkeuring, moet het betreffende opleidingsinstituut door de staat zijn erkend.
De kwalificatie is cruciaal
De derde groep van psychotherapie aanbieders bestaat uit psychologen met een andere psychotherapeutische opleiding dan die tot psychologisch psychotherapeut. Er zijn ook alternatieve behandelaars die een psychotherapeutische opleiding hebben gevolgd. Maar ook andere beroepsgroepen zoals pedagogen of maatschappelijk werkers kunnen met een bijbehorende bijscholing psychotherapeutisch werken. Om deze reden is het bijzonder belangrijk om voor aanvang van de behandeling kennis te nemen van de professionele en specifiek psychotherapeutische opleiding van de betreffende therapeut.
Ethische principes
Psychotherapeuten zijn onderworpen aan bepaalde professionele en ethische regels. Ze zijn onderworpen aan strikte vertrouwelijkheid en moeten hun therapeutische werk laten beoordelen door supervisie, een soort interne kwaliteitscontrole binnen het beroep. De opvattingen en waardigheid van elke persoon die ze in vertrouwen neemt, moeten worden gerespecteerd en hun grenzen en waarden moeten worden gerespecteerd. Er is ook een zogenaamde "abstinentie-eis": therapeuten mogen en mogen geen privérelaties aangaan met hun patiënten voor hun eigen gewin. Deze benadering belemmert de voortgang en het succes van de therapie. Bij twijfel moet de therapeut de behandeling stopzetten en zijn cliënt doorverwijzen naar een andere therapeut.
Kostenabsorptie
Psychotherapie is, zoals elke genezende behandeling in Duitsland, een volksgezondheid verzekeringsuitkering. De patiënt kan bij elke psychotherapeut van zijn of haar keuze terecht die is erkend door de Vereniging van Wettelijke Zorgverzekeraars. De ziektekostenverzekeraars dekken de kosten van de drie methoden die door de ziektekostenverzekeraars zijn goedgekeurd: psychoanalytische psychotherapie, dieptepsychologie-gebaseerde psychotherapie en gedragstherapie Andere vormen van therapie worden meestal niet vergoed door de ziektekostenverzekering. Zelfbewustzijn, persoonlijke ontwikkeling, relatietherapie en huwelijkscounseling zijn uitgesloten van het aanbod van zorgverzekeraars. De staatssteun vergoedt ook de kosten van psychotherapeutische behandelingen door psychologisch psychotherapeuten en kinder- en jeugdpsychotherapeuten. De geldende regelgeving komt overeen met die van de wettelijke ziektekostenverzekering; sommige details, zoals uurquota, moeten afzonderlijk worden opgevraagd.
Grote verschillen in particuliere ziektekostenverzekeringen
Over het algemeen de meeste private ziekteverzekering bedrijven dekken ook de kosten van psychotherapeutische diensten. Binnen de individuele tarieven van de respectievelijke verzekeringsmaatschappijen zijn er echter grote verschillen, zodat een gedetailleerd gesprek met de verzekeringsmaatschappij wordt aanbevolen alvorens een therapie te starten. Onder bepaalde voorwaarden is kostendekking ook mogelijk via de federale sociale bijstandswet.
Proefsessies zijn mogelijk en nuttig
Wie gebruik wil maken van therapie kiest een therapeut en gebruikt de eerste uren om elkaar te leren kennen. Gedurende deze periode stelt de therapeut de diagnose en neemt hij een voorlopig besluit over de indicatie en prognose voor een mogelijke behandeling. Psychotherapie wordt als toepassingsvoordeel toegekend vanaf de zesde sessie, in het geval van psychoanalytische psychotherapie vanaf de tiende sessie. Dit betekent dat het ziekenfonds dus de kosten op zich neemt na evaluatie van de behandelingsbehoefte.
Hoe gaat het met mij?
Of de betreffende therapeut de juiste is en met welke procedure hij zijn cliënt wil behandelen, moet men eerst testen praten en de proefsessies. Wie naar therapie gaat, verwacht hulp en ondersteuning. Tegelijkertijd dient men echter zijn eigen waarneming niet af te staan bij het betreden van de beoefening, maar dient hij er zelf nota van te nemen:
- Staat de therapeut sympathiek tegenover mij?
- Voel ik me op mijn gemak bij hem, op kantoor?
- Is de praktijk voor mij goed bereikbaar?
- Zijn afstand, tijd en parkeren juist?
- Welke contactafspraken zijn er?
- Kan ik buiten kantooruren bellen?
Tijdens het gesprek kan worden bepaald:
- Neemt hij de tijd om naar mijn zorgen te luisteren? Beantwoordt hij mijn vragen in detail?
- Welke opleiding heeft hij? Waar is de focus van zijn werk?
- Heeft hij ervaring met mijn probleem?
- Welke vorm van werk staat mij te wachten, en wat verwacht hij van mij? Geeft hij zichzelf en mij voldoende tijd om elkaar te leren kennen?
- Hoe lang duurt de therapie?
Controleer de eerste uren:
- Hoe behandelt de therapeut mij?
- Voel ik me geaccepteerd of onder druk gezet door hem?
- Hoe reageert hij op enig ongemak?
- Voel ik me beter na de sessies?
Afgezien van langdurige psychoanalytische therapie, die bedoeld is om jaren mee te gaan, duurt psychotherapeutische behandeling - afhankelijk van de ernst van de aandoening en de methodologische aanpak - meestal tussen de 20 en 100 uur, dus als je je na 10-20 uur niet beter voelt. sessies en er is geen positieve verandering te verwachten, moet u overwegen of de therapeut en de therapie gelijk hebben.
Aanmeldingsprocedure
Vanaf de zesde of tiende sessie moet voor facturatiedoeleinden een kostenvergunning van de zorgverzekeraar worden verkregen. De cliënt dient een aanvraag voor behandeling in. De aanvraag wordt vervolgens geanonimiseerd en aangevuld met een professionele verantwoording door de therapeut. Een deskundige van de betreffende zorgverzekeraar beoordeelt de aanvraag. Ook is een rapport van de huisarts nodig, waardoor lichamelijke oorzaken van de ziekte worden uitgesloten. Het aantal goedgekeurde sessies is afhankelijk van de therapieprocedure die in elk geval wordt voorgesteld. De duur van een enkele sessie is meestal 50 minuten. Voortzetting van de therapie moet in elk stadium van de behandeling worden gerechtvaardigd. Iedereen met vragen over therapeuten en psychotherapie vindt niet alleen contacten in de psychotherapeutische beroepsverenigingen, maar ook in de staatskamers van psychotherapeuten, die verantwoordelijk zijn voor het ontwikkelen en handhaven van professionele en ethische normen.
