Zijn genitale wratten besmettelijk?

Introductie

Seksueel overdraagbare aandoeningen, zoals genitale wratten, zijn nog vaak een taboeonderwerp in onze samenleving. "Zijn genitale wratten besmettelijk?" of "Hoe bescherm ik mezelf tegen genitale wratten?"

behoren daarom vaak tot de onbeantwoorde maar urgente vragen voor veel getroffen mensen. Eigenlijk, genitale wratten, ook bekend als condylomata accuminata, zijn een seksueel overdraagbare aandoening (SOA). Onbeschermde geslachtsgemeenschap leidt daarom in veel gevallen tot infectie en overdracht van de ziekte. In principe kan zelfs nauw lichamelijk contact, bijvoorbeeld samen baden of het delen van besmette voorwerpen zoals handdoeken, tot infectie leiden genitale wratten. Als een aanstaande moeder lijdt aan genitaal wratten, is er ook de mogelijkheid van overdracht op het kind tijdens de geboorte.

Infectie na verwijdering

genitale wratten worden overgedragen door zogenaamd humaan papilloma virussen (HPV). Tot op heden is de volledige eliminatie van de virussen is niet mogelijk, zodat zelfs verwijdering van het geslachtsdeel wratten kan geen honderd procent garantie op genezing bieden. Omdat zelfs als de onooglijke huidsymptomen zijn verwijderd door zelfbehandeling of medische therapie, HPV virussen kan nog steeds blijven.

Ongeacht de gekozen behandelmethode, schatten experts dat binnen 6 maanden, in ongeveer 20-70% van de gevallen, de genitale wratten weer kunnen verschijnen. Omdat de ziekteverwekkers al actief zijn voordat de huid zichtbaar wordt, kunnen getroffen personen hun seksuele partners ook na verwijdering ongemerkt besmetten! Hoewel condooms slechts gedeeltelijk beschermen tegen infectie met genitale wratten, omdat niet het gehele genitale gebied bedekt is, dienen ze toch nog minimaal 6 weken na verwijdering van de genitale wratten te worden gebruikt. Verder is het handig om regelmatig medisch gecontroleerd te worden. Zo kunnen op tijd therapeutische maatregelen worden genomen als de genitale wratten weer opduiken.

Infectiemogelijkheden

De belangrijkste infectieroute van genitale wratten is onbeschermd verkeer. Buiten het menselijk lichaam overleven de HPV-virussen echter slechts een zeer beperkte tijd, zodat infectie in een zwemmen zwembad is zeer onwaarschijnlijk. Alleen bij zeer nauw en direct fysiek contact in water, zoals samen douchen of baden, is er een reëel risico op overdracht.

Gelukkig kon het idee van "zwevende virussen", die van persoon tot persoon gaan, niet worden bewezen. In de regel kunt u dus genieten van een bezoek aan de zwemmen zwembad zonder zorgen. Bovendien komt het water in zwemmen pools bevatten chemische toevoegingen zoals chloor, waardoor de verspreiding van ziekteverwekkers wordt voorkomen.

Veel getroffen personen vrezen een infectie van geslachtsziekten, zoals genitale wratten, door het medegebruik van het toilet. Net als bij zwembadbezoeken geldt het volgende: HPV-virussen kunnen maar heel kort buiten het menselijk lichaam overleven en worden daarom alleen in uitzonderlijke gevallen buiten de seksuele handeling overgedragen. Door enkele eenvoudige hygiënemaatregelen te volgen, kan het risico verder worden verkleind.

Hoe eenvoudig het ook klinkt - was uw handen zorgvuldig met zeep en lopend water na elk toiletbezoek. Dit komt omdat virussen in uw handen kunnen zijn gekomen en bijvoorbeeld de volgende keer dat u deze aanraakt, kunnen worden overgebracht op de deurklink. In het ergste geval kunnen ze in de handen van een andere persoon terechtkomen en zich vervolgens door een uitstrijkje verspreiden naar het genitale gebied.

Verder dient u direct contact met toiletzittingen te vermijden, aangezien de virussen op deze manier ook via een uitstrijkje kunnen worden overgedragen. Voor de zekerheid kan het nuttig zijn om het toilet te desinfecteren. Veel mensen met genitale wratten schamen zich voor hun ziekte en durven het hun partner niet te vertellen.

Hierdoor kan een gevaarlijke vicieuze cirkel ontstaan ​​en is een infectie van de partner voorgeprogrammeerd. Om dit te voorkomen, moet u zo open mogelijk zijn voor uw ziekte en uzelf informeren over mogelijke infectierisico's. Zelfs als u momenteel geen last heeft van genitale wratten, maar deze een paar weken geleden heeft laten verwijderen, moet u dit aan uw partner vertellen.

Vooral de onopgemerkte infectie van zwangere vrouwen kan gevolgen hebben voor het kind. Als u uw partner over uw ziekte heeft verteld, is de belangrijkste stap al gezet. Om te kunnen plannen voor de toekomst is het belangrijk om te weten dat condooms niet honderd procent bescherming bieden tegen infectie.

Hoewel ze het risico verminderen, is huidcontact met geïnfecteerde regio's voldoende. Vraag uw arts naar mogelijke strategieën om genitale wratten en partnerschap aan te pakken. Regelmatige controles, ook die van uw partner, kunnen zekerheid bieden en zorgen voor een tijdige start van de therapie. Zijn genitale wratten besmettelijk?

Ja absoluut! Zijn genitale wratten zonder geslachtsgemeenschap besmettelijk? Nee, in principe niet!

Simpel gezegd, het virus is niet "gemaakt" voor een omgeving buiten het menselijk lichaam. Alleen tijdens geslachtsgemeenschap kunnen de kleine virusdeeltjes direct worden overgedragen. Een verklaring voor de algemene aanname van overdracht van genitale wratten zonder geslachtsgemeenschap zou de lange "incubatietijd" van de veroorzakende HPV-virussen kunnen zijn.

Door de incubatietijd is de periode tussen infectie, met de ziekteverwekker en het optreden van de eerste symptomen. In dit geval is de incubatietijd minimaal vier weken, maar in veel gevallen eerder maanden. Het kan dus zijn dat getroffenen onopgemerkt verkeer hebben met een besmet persoon.

Drie maanden later wordt de diagnose "genitale wratten" gesteld - zogenaamd zonder enig verband met seksuele activiteit. Om dergelijke infecties te voorkomen, is er in Duitsland sinds enkele jaren een speciale 'HPV-vaccinatie' voor jonge meisjes beschikbaar. Allereerst moet de vaccinatie beschermen tegen baarmoederhalskanker, die ook wordt veroorzaakt door HPV-virussen.

Tegelijkertijd voorkomt het de ontwikkeling van genitale wratten, die in sommige gevallen kunnen degenereren tot baarmoederhalskanker. Informeer uzelf hier over het onderwerp: De viruswrat.