Als er geen implantaat kan worden ingebracht
Hoewel het implantaat kan worden beschouwd als de bijna ideale oplossing voor verloren tanden, zijn er bepaalde situaties waarin een implantaat uitgesloten is. Mensen die last hebben van een verandering in de botstructuur, zoals bij osteoporosebijvoorbeeld, of die bisfosponaten moeten nemen, zijn meestal niet geschikt voor implantaten, omdat bij het groeien samen met de kaakbeen. Patiënten na chemotherapie moeten ook enige tijd wachten omdat chemotherapie het verzwakt immuunsysteem zo veel en het implantaat kan niet veilig worden verankerd in de kaakbeen als een vreemd lichaam.
Implantaten mogen ook niet worden geplaatst als mondhygiëne is onvoldoende, aangezien het risico van peri-implantitis, een ziekte die lijkt op parodontose, is toegenomen. Het zorgt ervoor dat het bot zich terugtrekt en als gevolg daarvan vallen de implantaten eruit. Een reeds bestaand, onbehandeld parodontitis is ook een uitsluitingscriterium.
Onbehandeld parodontitis veroorzaakt de kaakbeen na verloop van tijd terug te trekken vanwege de ontsteking veroorzaakt door gedenkplaat Het implantaat kan dan niet meer voldoende verankerd worden en valt eruit. Aan de andere kant, behandeld parodontitis is geen reden om een implantaat uit te sluiten.
Alle artikelen in deze serie:
