Voor wie in welke sport zijn eiwitrepen nuttig?
Allereerst als eiwitrepen moeten worden gebruikt als voedingssupplementen voor verhoogde eiwitbehoeften moeten ze het hoogst mogelijke eiwitgehalte en het laagst mogelijke suikergehalte hebben. Het heeft alleen zin om extra eiwitten in te nemen als de eiwitbehoefte niet voldoende kan worden gedekt door andere natuurlijke voedingsmiddelen. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn voor wedstrijdsporters met 15-20 trainingsuren per week.
In de meeste gevallen dieet supplementen worden gebruikt bij sporten waarbij volumineuze spiergroei gewenst is, zoals bodybuilding. Ook na marathons of iets dergelijks uithoudingsvermogen inspanningen, kan een extra eiwitinname nodig zijn om de regeneratie van de spieren te ondersteunen. Uitgaande van de aanname dat een gemiddelde amateursporter 3-4 keer per week 1-1.5 uur traint, zijn eiwitrepen voor deze doelgroep niet nodig en hoeven ze niet te worden geïntegreerd in de trainings- en voedingsroutine. Voor een amateursporter, een evenwichtig, gezond dieet, zelfs vegetarisch of veganistisch, is volledig voldoende om in de dagelijkse eiwitbehoefte te voorzien.
Wanneer moet u eiwitrepen innemen (voor, tijdens of na het sporten)?
Wanneer eiwitrepen moeten worden ingenomen, hangt af van de ingrediënten bars bevat, hoe lang en hoe intens de trainingssessie is en hoeveel tijd er is verstreken sinds de laatste maaltijd.
- In principe een eiwit bars, vooral een reep met een hoog koolhydraatgehalte, kan voor de training worden ingenomen. Haverrepen bijvoorbeeld, die in meerdere variaties verkrijgbaar zijn en die het lichaam snel van voorraad voorzien koolhydraten voor een optimale geleiding, worden hiervoor aanbevolen.
Trainen op een lege plek maag kan leiden tot misselijkheid en duizeligheid als gevolg van lage bloed suikerniveaus, die kunnen worden voorkomen met een kleine maaltijd 1-2 uur voor de training. In plaats van een proteïne bars, een banaan of yoghurt met fruit kan hetzelfde effect hebben.
- Tijdens de training is het niet aan te raden om een eiwitreep te consumeren, omdat de bloed doorstroming in het maagdarmkanaal wordt verminderd en de staaf kan zwaar in de maag. Indien misselijkheid of duizeligheid ontstaat tijdens de training, een stuk fruit of dextrose is een lichter alternatief om de bloed suikerniveau opnieuw.
Bovendien bevatten sommige eiwitrepen suikervervangers in plaats van echte suiker, die de bloed suiker niveau nog verder, wat niet nuttig zou zijn tijdens de training.
- De beste tijd om een eiwitreep te nemen, is na de training. De energiereserves van het lichaam zijn leeg en als er spieren moeten worden opgebouwd, kan deze energie worden geleverd in de vorm van een eiwitreep.
- Als gewichtsverlies echter het doel van de training is, moet u na de training ongeveer 1-2 uur met voedsel wachten om te profiteren van het "naverbrandingseffect". Gedurende deze tijd heeft het lichaam een verhoogd energieverbruik en als er geen voedsel van buitenaf wordt ingenomen, kunnen de vetreserves van het lichaam worden aangetast.
Hoe vaak eiwitrepen moeten worden ingenomen, hangt af van de dagelijkse eiwitbehoefte, trainingsintensiteit en frequentie en de dieet.
Zoals gezegd heeft het geen zin en is het zelfs schadelijk op de lange termijn om de dagelijkse eiwitbehoefte van 0.8 gram eiwit per kg lichaamsgewicht constant te overschrijden. In dit opzicht heeft het nemen van eiwitrepen alleen zin als de eiwitbehoefte door training of lichamelijk werk boven dat niveau stijgt. Op trainingsdagen met lange trainingseenheden kan een eiwitreep worden ingenomen als de eiwitbehoefte anders moeilijk te dekken is. Op dagen met minder activiteit is het minder verstandig om het in te nemen en vaker dan 3-4 keer per week het dieet met de balken hoeft niet te worden aangevuld. Sinds de tralies smaak goed, bevredigend zijn en de indruk wekken gezond te zijn, ze worden vaak in overdosering ingenomen, zijn duurder dan andere voedingsmiddelen en bevatten vaak inferieure ingrediënten. daarnaast heeft een overdosis proteïne geen zin, maar kan het zelfs negatieve effecten hebben op het lichaam.
