Visueel pad

Introductie

Het visuele pad is een onderdeel van het hersenen, omdat al zijn componenten daar vandaan komen, inclusief de optische zenuw. Het visuele pad begint bij het netvlies, waarvan ganglion cellen zijn het startpunt en eindigen in de visuele cortex in de grote hersenen. Door zijn complexe structuur kunnen we zien.

Anatomie van het visuele pad

De structuur van het menselijke visuele pad is erg complex. Het begint bij de achterpool van elk oog en eindigt in de hersenschors van de grote hersenen. De eerste zenuwcellen die tot het visuele pad behoren, bevinden zich al in het netvlies.

De ganglion cellen van het netvlies verenigen zich om de optische zenuw en verlaat de baan. De optische zenuw bestaat uit twee verschillende delen van vezelbundels. Wanneer we naar het netvlies kijken, kan het worden verdeeld in een lateraal (buitenste) en mediaal of nasaal (binnenste, naar de neus-) een deel.

Dienovereenkomstig resulteren de volgende resultaten wanneer het begin van het visuele pad schematisch van boven wordt bekeken: In het rechteroog bevindt het laterale deel van het netvlies zich aan de rechterkant en het neusgedeelte aan de linkerkant, terwijl het in het linkeroog precies het tegenovergestelde. Het begrijpen van dit feit is essentieel om het verdere verloop van het visuele pad te begrijpen. Aanvankelijk hechten de vezelbundels van de zenuwcellen van het netvlies van het betreffende oog zich aan elkaar, kruisen elkaar gedeeltelijk, maar komen even later weer bij elkaar in een andere combinatie.

Het vertakkingspunt wordt het optische chiasma genoemd. Hier kruisen alleen de vezels die de respectieve nasale retinale secties vertegenwoordigen. Na het kruisen lopen de vezels van de corresponderende zijden van het netvlies langs elke zijde van het optische kanaal.

De rechter optische tractus draagt ​​nu de vezels van de rechter helft van het netvlies, de linker tractus draagt ​​die van de linker helft. Met andere woorden: de niet-gekruiste vezels van het rechteroog en de gekruiste vezels van het linkeroog zijn nu verenigd in de rechter optische tractus. Deze retinale secties komen overeen met de linkerhelften van het gezichtsveld. De niet-gekruiste vezels van het linkeroog en de gekruiste vezels van het rechteroog verenigen zich in de linker tractus opticus, wat overeenkomt met de rechterhelften van het gezichtsveld.