Vergiftiging met lithium (lithiumintoxicatie) | Lithium

Vergiftiging met lithium (lithiumintoxicatie)

Zoals hierboven vermeld, is de plasmaconcentratie van lithium mag niet hoger zijn dan 1.2 mmol / l. Dit is echter slechts een richtwaarde, aangezien ook hier het principe van individuele compatibiliteit van toepassing is. Vanaf een concentratie van 1.6 mmol / l wordt de kans op het optreden van vergiftigingsverschijnselen echter als vrij zeker beschouwd.

Symptomen van vergiftiging met lithium zijn Dergelijke vergiftiging kan zeer, zeer ernstig worden en in het ergste geval leiden tot coma en ook cardiovasculaire stilstand en dus de dood. De mogelijke oorzaken van een dergelijke vergiftiging zijn ook belangrijk om te weten. Natuurlijk kan het per ongeluk innemen van pillen of zelfmoordpogingen worden overwogen.

Het is echter uitermate belangrijk dat patiënten en familieleden dat weten lithium is direct gekoppeld aan de natrium huishouden (lichaamszout). Wat betekent dit? Als iemand zich bijvoorbeeld op een laagnatrium dieet, dit zal ertoe leiden dat het lichaam probeert de zouten die het al bevat te behouden.

Als resultaat is de uitscheiding van vooral zouten natrium, zal worden verminderd, evenals de uitscheiding van lithium, wat op zijn beurt leidt tot een verhoging van de plasmaconcentratie en kan leiden tot vergiftigingsverschijnselen. Andere redenen die kunnen leiden tot het behoud (dwz het vasthouden) van natrium en dus tot een toename van lithium zijn: hevig zweten, diarree, uitdroging evenals vochtverlies via bijv. brandwonden etc.

Concluderend moet worden opgemerkt dat ernstige en levensbedreigende bijwerkingen zeer zelden optreden tijdens de inname van lithium. Als de eerste vergiftigingsverschijnselen bij overdosering tijdig worden opgemerkt, kan ingegrepen worden. Als er andere storende bijwerkingen optreden, zijn deze vaak dosisafhankelijk en kunnen ze worden vermeden door de dosis te verlagen als de ziektetoestand het toelaat. Bovendien moet bij het optreden van ongewenste effecten van lithium altijd worden afgewogen of het effect en de bijwerkingen in een acceptabele verhouding zijn, dat wil zeggen of men eventuele bijwerkingen kan accepteren voor een goede behandeling van de onderliggende ziekte.

  • Duidelijk ruwe hand beven
  • oplichterij
  • Onduidelijke taal
  • Misselijkheid en overgeven
  • Diarree
  • Loopstoornissen