Hoe wordt het patellaire puntsyndroom behandeld?
De patellaire punt syndroom (springknie) wordt voornamelijk conservatief behandeld. Omdat het volwaardige patellapees-syndroom vaak moeilijk en langdurig te behandelen is, zijn profylactische maatregelen om het patellapees-syndroom te voorkomen van bijzonder belang. Deze omvatten goede spieren stretching, opwarmen voor de training en langzaam de intensiteit van de training verhogen.
Als preventieve behandelingsmaatregel kunnen een zachte zool en ontlastende bandages / orthesen voor de patellapees worden gebruikt. De belangrijkste primaire maatregel bij het patellapeessyndroom is een consistente sportonderbreking, die niet te kort mag zijn. De duur is afhankelijk van de symptomen.
Een periode tussen 6 weken en 3 maanden achten wij redelijk. Daarna moet u uw stresslimiet zorgvuldig benaderen. Zonder een sportpauze is het niet mogelijk om zelfs met de hieronder genoemde therapiemaatregelen geen symptoomvrijheid te bereiken!
Fysieke en fysiotherapeutische therapiemaatregelen zijn geïndiceerd als onmiddellijke maatregelen in geval van een acute aandoening patellaire punt syndroom. Deze omvatten het therapeutische gebruik van: De verschillende therapeutische maatregelen kunnen in combinatie worden gebruikt. Ook veelbelovend is de tijdelijke inname van niet-steroïde antireumatische geneesmiddelen (NSAID's) zoals Ibuprofen, Diclofenac (Voltaren®).
De infiltratie (omspuiten) van het peesglijweefsel met een cortisone voorbereiding is ook een studie-gecontroleerde, succesvolle therapeutische procedure voor patellaire punt syndroom. In dit geval, cortisone infiltratie in het peesweefsel zelf moet ten koste van alles worden vermeden, anders bestaat het risico op peesdood (necrose) en de patellapees kan scheuren. Hoewel, zoals reeds vermeld, het patellaire punt-syndroom (Springer's knee) histologisch geen ontstekingsziekte is, is de ontstekingsremmende therapie met NSAID's en cortisone helpt.
- Koud / hitte
- Stroom (elektrische stimulatie)
- Ultrageluid
- Massage (wrijvingsmassage)
- Fysiotherapie
- Shockwave therapie
Therapeutisch bruikbare oefeningen zijn een essentieel onderdeel bij de behandeling van patella tendinitis. De verschillende oefeningen variëren van de hoofdfocus van krachttraining naar generaal coördinatie en lopend oefeningen, evenals stretching opdrachten. Maar vooral de stretching oefeningen moeten worden uitgevoerd voordat het patellapees syndroom begint om het risico van dit klinische beeld te vermijden of te verminderen.
Daarom, de rekoefeningen zijn bijzonder geschikt voor het voorbereiden van sporten in het kader van het opwarmprogramma. Er moet speciale aandacht worden besteed aan het uitrekken van de dij spier, sinds zijn pezen uitstralen voorbij de patella in de ligamentum patellae, waardoor een functionele en anatomische verbinding tussen de twee structuren ontstaat. Het profylactische, dwz preventieve rekoefeningen dienen om de drukbelasting op de patella te verminderen en om de resterende spierspanning van de dij spier.
De beste manier om het patellaire puntsyndroom te voorkomen, is door verschillende dingen te doen rekoefeningen. Voor het overige dienen bepaalde oefeningen voor het geval van een duidelijk patellapees syndroom echter ook als therapeutische maatregel na de chirurgische behandeling van het letsel. Als alternatief kunnen de oefeningen ook worden gebruikt als een onafhankelijke conservatieve therapie, zodat een operatie helemaal niet nodig is, aangezien de ernst van de patellaire tendinitis is niet zo hoog.
In beide gevallen is het doel van de oefeningen vooral om de spieren van de kniegewricht en het patellagebied. Een uitgesproken spierapparaat op de dij evenals een goede stabiliteit verminderen niet alleen het risico op patella tendinitis, maar ook het genezingsproces versnellen. Een bijzondere oefening om de bovenbeenspieren te versterken is bijvoorbeeld 'wall sitting'.
Hier sta je ongeveer een stap verwijderd van de muur met een heupbrede ruimte tussen je voeten. Vervolgens leun je tegen de muur en neem je een gehurkte houding aan met de knieën 90 ° gebogen. Je zit dus tegen de muur alsof je op een stoel zit. Om een trainingseffect te bereiken, moet de positie minimaal 30 seconden worden vastgehouden. Deze statische oefening traint de dijbeenspier bijzonder goed en heeft als voordeel dat hij zeer eenvoudig uit te voeren is. Verdere oefeningen om spieren op te bouwen kunnen het beste worden getoond door fysiotherapeuten of geschiktheid trainers, zodat de juiste uitvoering kan worden gecontroleerd en het succes van de therapie kan worden voorspeld.
