De slapen zijn gevoelige anatomische gebieden aan de zijkant van de hoofd Belangrijke zenuwbanen en bloed schepen ren hier. Ongemak en ongemak, vooral gerelateerd aan hoofdpijn en spanning in lokale spiergebieden, komen relatief vaak voor in het temporale gebied.
Wat is de tempel?
De term 'tempel' (mv. Tempels; Latijnse tempus / mv. Tempora) wordt gebruikt om het gebied van de hoofd dat zich aan beide zijden enigszins kuilvormig uitstrekt, boven de wang, tussen het oog en het oor. Gewoonlijk wordt de term "tempel" geassocieerd met het feit dat de hoofd van een slapend persoon rust op dit deel van het lichaam in de laterale positie. Er zijn echter ook alternatieve etymologische interpretaties van het woord, die de oorsprong van de term "tempel" zien in conceptuele overeenkomsten met eerdere woorden van Slavische en Romaanse talen voor "dunne / dunne / dunne plaats". Deze interpretatie verwijst naar de dunne laag van schedel bot in het tijdelijke gebied.
Anatomie en structuur
Per anatomische definitie beslaan de tempels een groter gebied dan algemeen wordt aangenomen. De zichtbare en voelbare depressies aan de zijkant van de ogen, vaak in de volksmond 'tempels' genoemd, omvatten slechts een deel van het tijdelijke gebied. De tijdelijke fossa wordt in het onderste gebied begrensd door de jukbeen (jukbeen, lat. Os zygomaticum), in het bovenste gebied bij het voorhoofdsbeen (lat. Os frontale). Richting de achterkant van het hoofd strekt het temporale gebied zich uit boven de oren boven het onderliggende wiggenbeen (lat. Os sphenoidale) en het slaapbeen (Os temporale). Tussen de uitwendig voelbare schedel botten ligt de tijdelijke fossa. Hier zenuwbanen en groot bloed schepen rennen ingebed in een (vet) weefselkussen relatief onbeschermd direct onder de huid Deze locatie maakt de slapen een gemakkelijk en soms gevaarlijk kwetsbaar lichaamsdeel voor externe invloeden. De ontmoeting van verschillende centrale schedelbotelementen draagt ook bij aan de gevoeligheid van de tempel voor verstoring.
Functie en taken
De "tempel" is slechts een afgebakend anatomisch gebied en dient als zodanig geen specifieke taak. Maar belangrijk bloed schepen en zenuwen lopen door het temporale gebied en zijn betrokken bij de controle en bloedtoevoer naar de ogen en oorgebieden, naast andere functies. De zenuwen zijn vertakkingen en takken van centrale onderste en bovenste zenuwen. De auriculaire zenuw (lat. Nervus auriculotemporalis) innerveren de temporale huid evenals delen van de gehoorgang, de oorschelp en de trommelvlies De jukbeenzenuw innerveren ook delen van het slaapbeen huid, evenals de jukbeenboog en de oogleden. Het tijdelijke gebied wordt van bloed voorzien door twee belangrijke bloedvaten. De slagader die bloed levert aan de oppervlakkige tijdelijke gebieden en andere delen van het bovenhoofd is een tak van de halsslagader, de zogenaamde oppervlakkige temporale slagader (lat. Arteria temporalis superficialis). Dit bloedvat maakt de pols in het temporale gebied voelbaar. Het diepe tijdelijke slagader (lat. Arteria temporalis profunda) daarentegen, levert bloed aan diepere structuren van de tempels. Deze omvatten de "temporale spier”(Lat. Musculus temporalis), dat als onderdeel van de bovenste kauwspieren een belangrijke bijdrage levert aan het kauwproces.
Ziekten en klachten
In het gevoelige gedeelte van de slapen is er vaak ongemak en ongevoeligheid. Voor de hand liggende oorzaken zijn de eerste externe invloeden zoals druk en schokken op het tijdelijke gebied, die gemakkelijk kunnen leiden tot blauwe plekken en soms gevaarlijke verwondingen aan het onbeschermde weefsel. Zwelling van het weefsel belemmert de bloedstroom of oefent druk uit op het tijdelijke zenuwen, wat kan veroorzaken pijn. Vaak, hoofdpijn - vooral migraine, cluster en spanningshoofdpijn - zijn ook gelokaliseerd in het tijdelijke gebied, of kunnen daar uitstralen. Oorzaken en triggers van dit soort hoofdpijn worden nog niet precies begrepen en kunnen van persoon tot persoon verschillen. De daarmee gepaard gaande tijdelijke pijn wordt heel anders gevoeld in type en intensiteit. Ze variëren van milde druk pijn tot agressieve, ernstige pijn (meestal geassocieerd met clusterhoofdpijn Ze kunnen eenzijdig of bilateraal zijn en worden waargenomen als pulserend, dof of stekend. Vaak, pijn in het tijdelijke gebied straalt uit naar aangrenzende delen van het lichaam (ogen, oren, kaak, achterkant van het hoofd), of is op zijn beurt gebaseerd op uitstralende pijn uit deze gebieden. pijn veroorzaakt door overbelaste oog- of kaakspieren kan zich ook manifesteren als tijdelijke pijn. Bij het zogenaamde ‘Costen-syndroom’ is er bijvoorbeeld sprake van een verkeerde houding van het kaakgewricht. Dit is op zijn beurt vaak het gevolg van niet-gecorrigeerde of slecht gecorrigeerde bijtafwijkingen, nachtdieren tandenknarsen of inflammatoire gewrichtsaandoeningen. Spierspanning veroorzaakt door een slechte houding of mentale spanning kan ook leiden naar knobbeltje vorming in vezels van de temporalis-spier, wat kan werken als pijnlijke gewaarwordingen. Lichte, cirkelvormige drukmassages en acupunctuur behandelingen kunnen verlichting bieden bij deze klachten. Ten slotte, vooral bij oudere mensen, reumatisch ontsteking van de temporale arteriën kunnen zich ook verschuilen achter klachten in de temporale regio. Deze gaan dan vaak gepaard met andere symptomen, zoals gezichtsstoornissen en gevoelloosheid, en vereisen onmiddellijke chirurgische behandeling om blijvende gezichtsstoornissen of beroertes te voorkomen.
