Een tandheelkundige brug maakt deel uit van een vaste prothese en wordt gebruikt om gaten te dichten. De eenvoudigste brug bestaat uit 2 delen: het bruganker (ook wel brughoofden genoemd) en het brugdeel dat de verloren tand vervangt. Dit type tandbrug wordt vaak gebruikt in het anterieure gebied, omdat het te onstabiel is voor het posterieure gebied, waar de kauwkrachten het meest effectief zijn.
Wanneer heb je een brug nodig?
Wanneer tanden verloren gaan, wordt de kauwfunctie aanzienlijk verstoord. Dit leidt tot verschillende extra verstoringen bij de tandspleet. De spraakvorming kan ook worden aangetast, vooral als een voortand ontbreekt.
Allereerst vinden de antagonisten, dat wil zeggen de tanden aan de andere kant van de opening, geen contact meer en, omdat ze geen weerstand vinden, groeien ze uit hun tandholte. Dit leidt later tot problemen wanneer een prothetische restauratie nodig is. Alle tanden hebben contact met elkaar.
Als dit contact verloren gaat, hebben de aangrenzende tanden de neiging om in de opening te kantelen, omdat ze geen contact meer hebben. Dit leidt ook tot moeilijkheden bij een latere prothetische restauratie. Als tanden in het zichtbare gebied worden aangetast, speelt natuurlijk ook de esthetiek een doorslaggevende rol.
Hoeveel kost een tandheelkundige brug?
Bruggen en kronen zijn protheses die door de wet worden betaald volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen (GKV) na indiening van een behandelings- en kostenplan. Belangrijk voor de hoogte van de subsidie is de overlegging van een kwitantie (“bonusboekje”) waaruit blijkt dat u regelmatig naar de tandarts gaat. Particuliere rekeningen voor particulier verzekerden (PKV) worden betaald door de volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen volgens het overeengekomen tarief.
Het bedrag van de rekening wordt individueel bepaald. De prijs van een brug is afhankelijk van het type brug. Dit betekent enerzijds welk materiaal wordt gebruikt, anderzijds hoe groot de overspanning van de brug is.
De goedkoopste variant is een brug van niet-edelmetaal in het posterieure gebied. Als deze brug tandkleurig is en met keramiek is gefineerd, of als deze geheel van keramiek is gemaakt (zoals zirkonium), wordt de brug duurder. De overspanning van een brug beschrijft uit hoeveel eenheden de brug bestaat, inclusief aanslagtanden en brugdelen.
Als er bijvoorbeeld een brug wordt gebruikt om een opening tussen twee aangrenzende tanden te dichten, is deze variant drievoudig: 2 gekroonde tanden en in combinatie een brugelement om de opening op te vullen. Hoe meer pontics of abutmenttanden er zijn, hoe duurder de brug is. Over het algemeen kost een 3-delige brug tussen twee tanden tussen de 800 en 1200 euro. Het hangt ook af van hoeveel de individuele bonus wordt betaald door de volksgezondheid verzekeringsmaatschappij, die maximaal 30% meer betaalt. Als de patiënt een zeer laag inkomen heeft, kan het de moeite waard zijn om een hardship case aan te vragen bij de ziektekostenverzekeraar, waarbij de betreffende ziektekostenverzekeraar alle kosten zou dekken als de aanvraag wordt goedgekeurd.
