Anabolische steroïden zijn synthetisch geproduceerde stoffen die verband houden met het mannelijke geslachtshormoon testosteron Deze stoffen worden voornamelijk ingenomen door krachtsporters (ook vrouwen) en bodybuilders om de spiergroei te bevorderen en het aantal zuurstofdragende rode bloed cellen. Vanuit medisch oogpunt een recept van anabole steroïden wordt voornamelijk gebruikt voor ziekten met eiwitgebrek.
Vanwege de vele ernstige bijwerkingen raden experts echter ten zeerste af om oneigenlijk gebruik van deze middelen te vermijden. Ze staan ook op de lijst van illegale stoffen en stoffen en zijn daarom verboden. In de geneeskunde anabole steroïden worden gebruikt om ziekten te behandelen waarbij a eiwitgebrek treedt op of er treedt eiwitafbraak op.
Ze worden bijvoorbeeld gebruikt voor spieratrofie of na polio. Ze worden ook gebruikt bij de behandeling van kwaadaardige tumoren, slecht genezende botbreuken en osteoporose Anabole steroïden zijn onderverdeeld in twee subgroepen, anabole androgene steroïden en bèta-2-agonisten. Anabole androgene steroïden (ook wel anabole steroïden genoemd) worden kunstmatig geproduceerd en zijn gerelateerd aan het mannelijke hormoon testosteron. Testosteron wordt voornamelijk geproduceerd bij de man testikels en heeft twee actiegebieden, anabole en androgene.
Effect en bijwerkingen
Het doel van het nemen van anabole steroïden is om het anabole effect te gebruiken dat vergelijkbaar is met dat van testosteron om kracht- en spiergroei te bereiken. Bij inname zijn intramusculaire injectie en absorptie via het spijsverteringsstelsel het meest effectief. De bekendste anabole steroïden zijn metenolon en stanozolol, die op recept verkrijgbaar zijn.
Dianabol en Oral-Turinabol zijn niet langer te koop. Het eiwitopbouwende effect van anabole steroïden suggereert dus dat ze parallel worden gebruikt krachttraining verhoogt de spiergroei enorm. Studies hebben uitgewezen dat een extra krachttoename pas echt de moeite waard is als er een is tekort aan testosteron.
Dit tekort wordt gevonden bij vrouwen, adolescenten en oudere volwassenen. Bij gezonde mannen konden therapeutisch aanvaardbare doses geen significante spiergroei veroorzaken. Pas als de dosering werd verhoogd, kon extra kracht en spiergroei worden gemeten.
De dosisverhoging is zo hoog dat toediening aan een sporter medisch niet meer verantwoord is. Bovendien leiden deze dosisverhogingen tot ongewenste en soms gevaarlijke bijwerkingen, zoals beschadiging van het peesapparaat door overbelasting, een verhoging van de kans op hart- aanval, een afname van de testosteronproductie met een afname van testikels en verlies van libido. Lever schade, een verhoogd risico op kanker en een toename van agressiviteit kan ook voorkomen.
De inname van anabole steroïden bij gezonde mannen kan leiden tot een afname van de testosteronproductie, waardoor een algeheel krachtverlies kan worden verwacht. Dit is helaas ook de vicieuze cirkel van deze stoffen. Je hebt steeds meer anabole steroïden nodig om je kracht op peil te houden en vooruitgang te boeken.
Met steeds hogere doses neemt de kans op gevaarlijke bijwerkingen snel toe. Anabole steroïden worden echter niet meer alleen in krachtsporten gebruikt, maar ook in andere disciplines. Er zijn ook gevallen van doping met anabole steroïden in uithoudingsvermogen sport.
Dit komt doordat het mogelijk is om hogere trainingsbelastingen te verdragen bij het gebruik van anabole steroïden dan zonder anabole steroïden. Sinds 1976 worden anabolen internationaal erkend doping lijst van de Internationaal Olympisch Comité Het gebruik bij training en competitie is dus verboden.
Illegaal gebruik van de stoffen kan worden gecontroleerd en gedetecteerd door een urinemonster. Zelfs de kleinste bedragen kunnen tot een veroordeling leiden en hoge straffen tot gevolg hebben. Controles kunnen de atleet op elk moment verrassen, zowel na de wedstrijd als onaangekondigd tijdens de trainingsfasen.
Het verbod op anabole steroïden in de sport heeft geen verband met de bijwerkingen, maar wordt voornamelijk gedaan vanuit het oogpunt van sportieve eerlijkheid en de gewenste gelijkheid van kansen. Ondanks de modernste detectiemethoden die tegenwoordig overal worden gebruikt (gaschromatografie, vloeistofchromatografie, hoge resolutie massaspectrometrie), kunnen anabole steroïden en aanverwante stoffen helaas maar dagen of weken in het lichaam worden gedetecteerd vanwege hun metabolisch gedrag. Dit hangt af van het soort inname en de ingenomen hoeveelheid.
Om deze reden is er op een gegeven moment besloten om niet meer alleen te nemen doping monsters op wedstrijddagen. Sporters die alleen tijdens de training gedoopt hadden, konden niet meer worden veroordeeld. Om dopingmisbruik te voorkomen werden ook in de trainingsfasen van de atleten onaangekondigde dopingcontroles ingevoerd.
Maar ook de atleten en de doktoren die dopingmiddelen toedienden, pasten zich aan. Er werd kunstmatig geproduceerd testosteron gebruikt omdat het niet te onderscheiden was van het lichaamseigen testosteron en dus niet kon worden gedetecteerd. Maar deze variant van doping met anabole steroïden zou ook kunnen worden opgespoord.
Naast testosteron bevat de urine ook epitestosteron, dat in een verhouding van één op één voorkomt. Als een sporter nu kunstmatig geproduceerd testosteron heeft gedoopt, was de concentratie testosteron in de urine hoger dan die van epitestosteron. Dit was het bewijs van doping met kunstmatig geproduceerd testosteron.
Beta-2-agonisten behoren ook tot de groep van anabole middelen (zoals clenbuterol) en worden in de geneeskunde onder andere gebruikt als middel tegen astma. Na inname leiden bèta-2-agonisten tot verwijding van de bronchiën en luchtwegen. Hoge doses kunnen leiden tot een enorme toename van skeletspieren.
Dit effect werd ook door atleten gebruikt om een voordeel te behalen, zodat de Internationaal Olympisch Comité bèta-2-agonisten toegevoegd aan de lijst van verboden stoffen in 1993. De groep anabole steroïden is wereldwijd de meest gebruikte dopingstof en wordt naar schatting door tot 15 miljoen atleten ingenomen. De verboden middelen zijn inmiddels zeer wijdverbreid, vooral op het gebied van krachttraining, bodybuilding en geschiktheid studio's, en worden soms in gevaarlijke doses toegediend.
Bovendien hebben onderzoeken aangetoond dat er al sporen van anabole steroïden van wel tien procent in zijn aangetroffen voedingssupplementen U dient uzelf daarom zeer zorgvuldig te informeren voordat u gaat innemen voedingssupplementen Een belangrijke bijdrage aan het toenemende misbruik van anabole steroïden is de moderne lichaams- of spiercultus.
De zoektocht naar het perfecte lichaam is wat met name veel jonge mensen drijft om anabole steroïden uit te proberen. Maar ook de prestatiedruk die in de huidige samenleving heerst, draagt hieraan bij. Vooral jonge atleten kunnen vaak niet wegkomen van anabole steroïden.
Na een korte gebruiksperiode kan bijvoorbeeld een psychische afhankelijkheid ontstaan, zoals bekend is bij klassieke medicijnen. Het eerste verbod op anabole steroïden was in 1974 nadat er een methode was ontwikkeld om de afbraakproducten in het lichaam op te sporen. De eerste dopingcontroles werden vervolgens ingevoerd tijdens de Olympische Spelen van 1976 in Montreal.
