Een hielspoor hoeft niet per se ongemak te veroorzaken. Sommige getroffen personen hebben gedurende een lange periode helemaal geen symptomen, en daarom het hielspoor kan lange tijd onopgemerkt blijven. Als het echter een bepaalde omvang heeft bereikt of de ontsteking van de peesstreng aan de onderkant van de voet (plantaire fascia), die er meestal mee gepaard gaat, is ingetreden, wordt een hielspoor altijd symptomatisch.
Het belangrijkste symptoom van het hielspoor is pijn in het hielgebied. Deze pijn kan variëren in type, ernst en frequentie van patiënt tot patiënt. Meestal worden ze echter als prikkelend ervaren, soms zelfs brandend, alsof je op een spijker stapt.
Deze pijnen worden vooral 's ochtends direct na het opstaan gevoeld, tijdens de eerste stappen van de dag (dit wordt aanslag genoemd). pijn) en in het algemeen wanneer ze zich voordoen. In principe kunnen ze echter op elk moment onregelmatig lijken, zowel onder spanning als in rust. Meestal wordt de pijn het duidelijkst gevoeld aan de binnenkant van de voet, maar voor sommige mensen kan het uitstralen naar de omliggende voet of zelfs naar de onderste voet. been.
Om de pijnlijke plek te ontzien, lopen veel mensen met een hielspoor steeds vaker op de buitenkant van de voet. Ook het vermogen om de voet te rollen tijdens het lopen is beperkt. In sommige gevallen gaat de pijn gepaard met zwelling, oververhitting en / of roodheid van de hiel, wat een teken is van een reeds uitgesproken ontsteking.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen een bovenste en een onderste hielspoor. Deze maken indruk met iets andere symptomen. Patiënten met een bovenste hielspoor voelen drukgevoeligheid vooral in het gebied van de achillespees, vooral bij enkel niveau.
In het geval van een onderste hielspoor is de kans groter dat deze drukgevoeligheid optreedt bij het inbrengen van de pees, dus iets verder naar beneden in het laterale hielgebied. Aanvankelijk verbeteren de symptomen van een hielspoor in de loop van de dag en zijn ze draaglijk. Hoe langer deze ziekte echter onbehandeld blijft, hoe groter de kans dat de klachten chronisch worden en leiden tot een ernstige aantasting van het dagelijks leven. Daarom wordt therapie sterk aanbevolen.
