Kosten
Behandeling met kinesiotapes valt niet onder het publiek volksgezondheid verzekering en moet door de patiënt worden betaald. De prijs voor het tapen van een enkel gewricht kan variëren van 5 tot 6 euro, afhankelijk van de dokter, plus andere kosten zoals anamnese of chiropractische behandelingen. De kosten kunnen dus behoorlijk oplopen rond de 10 - 13 euro voor een tape. Veel particuliere verzekeringsmaatschappijen betalen de kosten terug.
Sommige patiënten zijn overgegaan tot het opnemen van zichzelf. Sommige experts bekijken dit echter met een kritische blik, omdat ze vinden dat kinesiotaping in handen is van ervaren therapeuten. Ze stellen dat de huid een bepaalde spanning nodig heeft om de tape te laten werken.
Als u de tapes echter zelf aanbrengt, zou het draaien tijdens het aanbrengen het weefsel onder de verkeerde spanning brengen. Verder maakt het onderdeel uit van een dergelijke behandeling om de oorzaken en niet alleen de effecten met de kinesiotapes te behandelen. Een goede anatomische kennis is ook belangrijk.
Sinds Kinesiotape is vaak bedoeld om langer aan de huid te blijven hechten, is het belangrijk dat deze wordt beschermd tegen invloeden van buitenaf zoals water, vuil, zweet etc. Daarom is douchen met Kinesiotape is geen probleem. Na het douchen met Kinesiotape u hoeft alleen te bedenken dat het aangetaste gebied niet normaal moet worden gedroogd, maar moet worden gedept met een handdoek om te voorkomen dat de tape per ongeluk wordt verwijderd. Aangezien Kinesiotape geen kleefstoffen bevat, maar door de speciale acrylcoating zelfklevende eigenschappen heeft, hoeft u niet bang te zijn dat de tape tijdens het douchen vanzelf loslaat.
effectiviteit
De effectiviteit van kinesiotaping wordt echter zeer controversieel besproken. Er is tot nu toe zeer weinig studiemateriaal beschikbaar dat voldoet aan wetenschappelijke eisen. Deze onderzoeken laten geen groot effect van kinesiotaping zien in vergelijking met andere tapes.
Blijkbaar kon een bepaald effect op de spieractiviteit worden aangetoond, maar een voordeel in termen van pijn vermindering kon niet worden bewezen. Slechts in één studie kon een vergelijking worden aangetoond in de snelheid van pijn vermindering van bewegingspijn in vergelijking met placebo, maar geen vermindering van pijn in rust. Aangenomen wordt dat de meeste effecten van kinesiotaping gebaseerd zijn op het placebo-effect, maar dit moet nog worden bewezen.
In dit opzicht weet de sportgeneeskunde niet veel over deze behandelmethode. Het is daarom niet nodig om het af te wijzen; het is immers altijd nodig om af te gaan op wat de patiënten melden. Velen lijken baat te hebben bij kinesiotaping en deze methode is al lang ingeburgerd in de sportgeneeskunde.
