Suxamethoniumchloride

Producten

Suxamethoniumchloride is in de handel verkrijgbaar als oplossing voor injectie (lysthenone, succinoline). Het werd geïntroduceerd in de jaren 1950 en is sinds 1954 in veel landen goedgekeurd. Suxamethoniumchloride wordt ook wel succinylcholine of succinylcholinechloride genoemd, vooral in het Engels. In jargon wordt het ook wel Suxi of Sux genoemd.

Structuur en eigenschappen

Suxamethoniumchloride (C.14H30Cl2N2O4 - 2 uur2O Mr = 397.3 g / mol) is de diëster van barnsteenzuur (succinylzuur) met twee moleculen van choline. Formeel zijn het er twee moleculen of acetylcholine covalent met elkaar verbonden. Suxamethoniumchloride bestaat als een wit, kristallijn en hygroscopisch poeder met een licht bitter smaak dat gemakkelijk oplosbaar is in water.

Effecten

Suxamethoniumchloride (ATC M03AB01) heeft spierverslappende eigenschappen en veroorzaakt verlamming van dwarsgestreepte skeletspieren. Het is een van de depolariserende en niet-competitieve spierverslappers. Suxamethonium bezet de nicotine acetylcholine receptoren op de motor eindplaat in plaats van de natuurlijke zender acetylcholine en induceert depolarisatie en excitatie van de spiervezel. Het is een agonist op deze receptor. in tegenstelling tot acetylcholine, het wordt niet gevolgd door repolarisatie, daarom kan acetylcholine de spier tijdelijk de-exciteren. Dit komt doordat suxamethonium wordt geïnactiveerd door butyrylcholinesterases (plasmacholinesterases) en niet door weefselacetylcholinesterases. De effecten treden snel op, binnen een minuut, en duren slechts een paar minuten, tenzij het medicijn wordt voortgezet.

Indicaties

  • Voor spiermassa op korte termijn ontspanning For intubatie vóór chirurgische ingrepen, inclusief verloskunde. Suxamethoniumchloride wordt vaak gebruikt in noodmedicatie.
  • Voor permanent ontspanning tijdens korte procedures die een goed gecontroleerde ontspanning vereisen.
  • Om de vermindering van fracturen en dislocaties te vergemakkelijken.
  • Om convulsies tijdens elektroshockbehandeling te verminderen.

Dosering

Volgens de professionele informatie. Het medicijn wordt intraveneus of intramusculair toegediend.

Misbruik

Suxamethoniumchloride is in het verleden misbruikt voor het doden van gifstoffen. Het verlamt de ademhalingsspieren en veroorzaakt ademhalingsfalen. Patiënten die suxamethoniumchloride bevatten, moeten daarom altijd kunstmatige beademing krijgen.

Contra-indicaties

Zie het medicijnetiket voor volledige voorzorgsmaatregelen.

Bijwerkingen

De meest voorkomende mogelijke bijwerkingen zijn:

  • Spierpijn
  • Onvrijwillige spier contracties (spiertrekkingen, fasciculaties genaamd).
  • Verhoging van serum kalium, hyperkaliëmie.
  • Hartritmestoornissen, bradycardie (trage hartslag).
  • Myoglobinemie (verhoogde myoglobinespiegels in de bloed).
  • Verhoging van de intraoculaire druk
  • Drukverhoging in de maag, risico op braken.
  • Overgevoeligheidsreacties, blozen