Spraakdiagnose

Spraakdiagnostiek verwijst naar een procedure in de otolaryngologie waarin verschillende aspecten van de stem worden beschreven.

Indicaties (toepassingsgebieden)

  • Vermoeden van een functionele stemstoornis - deze omvatten vooral heesheid of pijn in de keel na langdurig spreken; de functionele stemstoornissen worden veroorzaakt door een verkeerde of door overbelasting van het stemapparaat
  • Stembanden veranderingen zoals tumoren of ontstekingen.

De procedure

Spraakdiagnostiek moet een gedetailleerd medische geschiedenis en instrumentele onderzoeken zoals laryngoscopie (laryngoscopie), stroboscopie en stemanalyse. Stroboscopie is een diagnostische methode waarbij lichtflitsen worden gebruikt om de anders te snelle bewegingen van de stembanden zichtbaar. In combinatie met een bijzonder lichtgevoelige videocamera (“videostroboscopie”) is het mogelijk de bevindingen te demonstreren en digitaal te archiveren. Stemanalyse is een instrumentele procedure om de zuiverheid van de stem te controleren.

Bij stemdiagnostiek worden met name de volgende criteria beoordeeld:

  • Kwaliteit van de stem
  • Reikwijdte van de stem
  • Stemhoogte
  • Spraakaccent
  • Controle van de ademhalingstechniek

Daarnaast kan ook de spraakveldmeting worden uitgevoerd. Met deze methode worden de toonhoogte en volume van de stem wordt gemeten en weergegeven in een zogenaamd fonetogram.