Therapie
De belangrijkste benadering in de therapie van sociale angst is hier ook de zogenaamde gedragstherapie. De therapeutische benadering is erg praktisch. In verschillende oefeningen wordt de patiënt begeleid naar de lastige situaties.
Dit kan worden gedaan door samen met de therapeut een "gevaarlijke" situatie voor te stellen en deze in de geest te ervaren (therapie in sensu), of door zichzelf bloot te stellen aan de situatie "leven en in kleur". (therapie in vivo). Het doel van met name "in vivo" -therapie is dat hoe vaker de patiënt zich blootstelt aan een situatie die hem angst bezorgt, hoe minder angst hij voelt.
Indien nodig wordt de behandeling aangevuld met een zogenaamde “sociale competentietraining”. Hier leert de patiënt zich competent te gedragen, dwz zelfverzekerd (bijv. Hoe u “NEE” zegt, hoe u een overhemd verwisselt, hoe u een gesprek begint en onderhoudt, enz.)
in rollenspel alleen of in een groep in moeilijke sociale situaties. Als het sociale angst gaat in hoge mate gepaard met uitgesproken lichamelijke angstklachten, de bemiddeling en toepassing van ontspanning training wordt ook aanbevolen. In ernstige gevallen van sociale angst, behandeling met medicatie is ook aan te raden.
Hier, vergelijkbaar met andere Angst stoornisseneen antidepressivum is gebruikt. Twee groepen in het bijzonder moeten hier worden genoemd. 1. de zogenaamde SSRI en 2. de mono-aminooxidaseremmers, ook wel MAO-remmers genoemd.
(zie ook Therapie van Depressie). Benzodiazepines kan ook nuttig zijn bij de behandeling van sociale fobie. Omdat het risico op afhankelijkheid echter weer erg hoog is, mogen ze alleen worden gebruikt door bekwame specialisten en alleen voor een korte tijd (max. 2-3 weken). (zie ook Therapie van gegeneraliseerde angststoornisWe worden ondersteund door: Alcohol Forum
