Risicofactoren | Carpaal tunnel syndroom

Risicofactoren

Om een ​​gedetailleerde diagnose te kunnen stellen, is het belangrijk dat de patiënt al zijn klachten aan de arts uitlegt. Vragen over begeleidende ziekten, zoals suikerziekte mellitus ("diabetes"), storingen van de schildklier of breuken in het gebied van de polsen zijn ook belangrijk.

Verloop van de ziekte

In de loop van de ziekte is het niet alleen 's nachts pijn en ongemak dat blijft. In toenemende mate treden de symptomen ook overdag op. Patiënten melden vaak "onhandigheid" en plotselinge "zwakte" van de hand.

De gevoeligheid van de huid op de duim, wijs-, middel- en ringvinger wordt steeds minder. In de volgende stadia kunnen de duimbalspieren verloren gaan. Gelukkig komt het volledig verlies van huidgevoeligheid in de hand tegenwoordig zeer zelden voor.

Genderverdeling

De geslachtsverdeling is ongeveer 75: 25 (vrouw: man), meestal is de primaire werkende hand aangetast. In de meeste gevallen zijn beide handen aangetast. Dit betekent niet dat carpaal tunnel syndroom moet gelijktijdig in beide handen plaatsvinden.

Vaak komt de ziekte aan de andere kant pas na jaren voor. Gedurende zwangerschapwordt het lichaam van de vrouw blootgesteld aan een bijzondere hormonale situatie. Vooral in het laatste trimester (derde) van zwangerschap het lichaam slaat meer water op.

Het opgeslagen water leidt tot zwelling van de lichaamsweefsels en compressie van structuren zoals zenuwen, vooral op anatomische smalle punten. De carpale tunnel is zo'n anatomische vernauwing. Dit leidt tot een compressie van de mediane zenuw en op de typische symptomen van carpaal tunnel syndroom.

Pijn domineert in de aangedane hand, die in de arm kan uitstralen en 's nachts bijzonder pijnlijk is. Als gevolg hiervan ontwikkelt zich een gebrek aan slaap en nachtelijke rusteloosheid. Bovendien is het midden vinger en vooral de wijsvinger voelen verdoofd aan.

Hoe moet carpaal tunnel syndroom worden behandeld tijdens zwangerschap​ In principe dienen onnodige ingrepen tijdens de zwangerschap te worden vermeden, maar dankzij moderne anesthesie kan carpaal tunnel syndroom ook tijdens de zwangerschap geopereerd worden. Het is echter niet per se verstandig om dit te doen.

In de meeste gevallen verdwijnt het syndroom zodra de oorzaak niet meer bestaat. Dit betekent dat na de geboorte en mogelijk borstvoeding de symptomen bij ongeveer 50% van de getroffenen volledig verdwijnen. Daarom moet worden geprobeerd te wachten op de geboorte.

Vooral in het geval van pijn 's nachts kan een nachtspalk worden gedragen. Dit is bedoeld om de klachten te verlichten zodat de zwangere vrouw zo min mogelijk klachten kan slapen. De spalk verlicht de druk in de carpale tunnel.

Het wachten op de operatie voorkomt vooral een infectie tijdens de zwangerschap. Ook al is het risico vrij laag, er kan tijdens de operatie een infectie optreden, waarvan de behandeling door de zwangerschap aanzienlijk gecompliceerd kan worden. Dit komt omdat niet alle medicijnen tijdens de zwangerschap mogen worden gegeven, wat betekent dat ze gecontra-indiceerd zijn.

Na het spenen kan op elk moment een operatie worden uitgevoerd. Er moet echter voor worden gezorgd dat iemand de eerste 2-3 weken na de operatie voor de baby zorgt. Dit omvat het verschonen van luiers en het wassen van het kind.

Tijdens deze werkzaamheden kan mogelijk de verse operatiewond worden besmet kiemen​ Dit veroorzaakt ontstekingen en infecties. Dit moet in ieder geval worden vermeden.