Inleiding - Waarom is revalidatie nodig na een knieprothese?
Na de installatie van een knieprothese de knie is niet direct weer volledig belastbaar. En in de weken daarna heeft het professionele zorg nodig, omdat de spieren langzaam opbouwen en de belasting van het gewricht en de prothese toeneemt. In het revalidatiecentrum zijn er mensen van de verpleegkundige, fysiotherapeutische, ergotherapie en medische kant, die in de fase na de operatie gespecialiseerd of geschoold zijn en precies weten welke activiteiten en oefeningen zijn toegestaan en wat vermeden moet worden. Als er geen revalidatie wordt uitgevoerd, bestaat het risico dat de knieprothese door overbelasting of onjuist laden instabiel wordt en dat een andere handeling nodig is.
Welke vormen zijn er?
Revalidatie na a knieprothese kan plaatsvinden in verschillende scenario's. Het kan plaatsvinden in een volledig stationaire, gedeeltelijk stationaire en ook poliklinische vorm. De patiënt kan de plaats van revalidatie binnen een beperkt kader bepalen.
In de meeste gevallen wordt de revalidatie in de kliniek aangevraagd en bespreekt de sociale dienst met het medisch team en de patiënt, maar ook met de naasten van de patiënt welke vorm van revalidatie gewenst of aanbevolen is. In de loop van de aanvraag voor het pensioen of volksgezondheid verzekeringen worden deze suggesties voor voorzieningen gegeven, waaruit de patiënt doorgaans kan kiezen. Veel klinieken hebben ook een revalidatieafdeling waarnaar de patiënt na de operatie wordt verwezen.
Andere klinieken werken bijvoorbeeld ook samen met Reha-ziekenhuizen. Als de revalidatie een volledige opname is, bevindt de patiënt zich meestal 3-4 weken in een revalidatiekliniek, waar hij voorlopig ook in een kamer woont. In een semi-stationaire versie wonen de patiënten thuis, maar komen elke ochtend naar de kliniek en gaan 's avonds naar huis.
Ze nemen de hele dag deel aan de normale revalidatieroutine van de kliniek. Bij een poliklinische vorm van revalidatie is de procedure nagenoeg hetzelfde als bij een dagbehandeling intramurale revalidatie. Het verschil ligt hier in andere bewoordingen in de juridische tekst van de volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen.
Dit onderwerp kan u ook interesseren: Pijn na knie TEP Het voordeel van een ambulante Reha is dat patiënten niet helemaal uit het leven worden gerukt. Ze zijn meestal laat in de middag weer thuis en kunnen deelnemen aan het dagelijkse gezinsleven. Als de echtgenoot bijvoorbeeld lange dagen of in ploegendienst werkt, zorgt dit ervoor dat er nog iemand aanwezig is die voor de kinderen, familieleden, huisdieren of het huishouden in het algemeen kan zorgen.
Een bijkomend voordeel is dat het ontbreken van een verblijf in een kliniek lagere kosten voor de volksgezondheid verzekeringsmaatschappij, en dus eigen bijdragen zijn lager of zelfs volledig geëlimineerd. Een ander voordeel is voor jongere patiënten, die dus wel toegang hebben tot adequate revalidatie, maar nog steeds niet gescheiden zijn van hun ouders. Nadelen van de ambulante Reha zijn gelegen in het feit dat de patiënt afhankelijk van de situatie voor zichzelf deels een lange weg moet afleggen.
Dagelijks moet een heen- en terugreis van zich worden afgenomen. Dit is niet voor iedereen een optie. Een ander nadeel is dat de persoon die in de Reha-maatregel zit, niet tot rust komt.
Hoewel het voor het gezin positief is dat de vader of moeder 's middags terug is en de dagelijkse routine kan regelen, bestaat het risico voor de betrokkene dat de knie overbelast is en niet zoals het hoort na een lange dag rehabilitatie. Het voordeel van een intramurale revalidatie is dat de patiënt gedurende de gehele revalidatiemaatregel aan een vast schema is gebonden en zich te allen tijde in een veilige omgeving bevindt waar hij bij problemen op elk moment naar een kliniek kan worden verwezen. Vooral patiënten die thuis niet verzorgd zouden worden, maar alleen zouden zijn, worden goed verzorgd totdat de knie weer voldoende veerkrachtig is.
Een ander voordeel is dat door het intramurale verblijf de stress die wordt veroorzaakt door de dagelijkse aankomst en vertrek niet aanwezig is, en de persoon in de ontwenningskliniek ook thuis wordt verlost van de stress van het dagelijkse leven. Het nadeel van een intramurale afkickkliniek is dat men lange tijd in een kliniekachtige instelling verblijft en beperkt is in de dagelijkse organisatie van de dag buiten de afkickmaatregelen. Bovendien is er, afhankelijk van de locatie en de duur van de revalidatie, vaak een eigen bijdrage, aangezien de volledige kosten niet worden gedekt door de verzekeringsmaatschappij. kinderen voor langere tijd, ook al kunnen speciale talen worden overeengekomen met de verzekeringsmaatschappijen, afhankelijk van de leeftijd van de kinderen en de gezinssituatie.
