Peritoneum: structuur, functie en ziekten

De buikvlies is een dunne huid, ook wel het peritoneum genoemd, in de buik en aan het begin van het bekken. Het wordt opgevouwen in vouwen en bedekt de interne organen. De buikvlies dient om de organen te voeden en produceert een stroperige vloeistof die de wrijvingsweerstand vermindert wanneer de organen bewegen.

Wat is het buikvlies?

De buikvlies beschermt het gebied van het lichaam naar beneden tegen de ribben in het bekken. Dit deel van het lichaam bevat de meeste menselijke organen, waarvan de meeste worden bedekt door het peritoneum. Ze worden op hun plaats gehouden door het peritoneum zonder volledig onbeweeglijk te worden. Deze functie is vooral belangrijk in het darmkanaal met zijn strakke darmlussen. Over het algemeen is het peritoneum doordrongen van een aantal bloed schepen, lymfevaten en zenuwen die de orgels voeden. Bewegingen in de buik worden vergemakkelijkt door het peritoneum door zijn vermogen om een ​​afscheiding te produceren die de gladheid van de organen tijdens deze positieveranderingen verhoogt. Door zijn gevouwen structuur kan het peritoneum een ​​totale grootte bereiken van maximaal twee vierkante meter.

Anatomie en structuur

Verdeeld, is het peritoneum samengesteld uit twee vellen. Het pariëtale laken bedekt de buikwand van binnenuit. Het viscerale vel bedekt daarentegen de delen van de buikorganen. Er zijn vijf longitudinale plooien in het peritoneum op de voorste buikwand. Binnen de buikholte worden ook een aantal peritoneale pockets gevormd. Het peritoneum produceert een kleine hoeveelheid secretie. De gemiddelde hoeveelheid peritoneale vloeistof die aanwezig is, ligt tussen de 50 ml en 70 ml. Deze hoeveelheid is voldoende om de organen in het peritoneum te laten glijden. De zenuwtoevoer van het pariëtale klepblad is erg gevoelig. Het is ook gevoelig voor stoornissen van de buikwand. Veel minder uitgesproken is de gevoeligheid van het peritoneum in de buikholte rond de organen.

Functies en taken

Het peritoneum vervult een specifieke beschermende functie voor alle organen die zich in de bladen bevinden. Zijn functie is verdeeld in twee hoofdgebieden. Onder de ribbenkast is het lichaamsgebied grotendeels onbeschermd tegen andere structuren. Hoewel de spieren voor stabiliteit zorgen, zijn ze geen systeem dat specifiek is ontworpen om de organen te beschermen, zoals het peritoneum. Vooral in het gebied van de onderste spijsverteringsorganen is het belangrijk dat de lange structuren van de spijsverteringskanaal blijf gefixeerd in de delicate slingerpositie. In een andere rol verhoogde het peritoneum de beperkte maar noodzakelijke mobiliteit van de organen tegen elkaar met de productie van peritoneale vloeistof. Tijdens lichaamsbewegingen worden de organen in de buikholte op elk moment blootgesteld aan kleine positieveranderingen. Door het stroperige serum glijden de organen langs elkaar heen en kunnen ze net zo gemakkelijk weer in hun oorspronkelijke positie komen. Het peritoneum vervult deze dubbele functie door de weefsellaag die het serum produceert, waaronder nog een laag stabiliserend bindweefsel​ Slechts een paar orgels, zoals de rectum en vrouw baarmoeder, liggen volledig buiten het peritoneum. Een aantal organen die zich achter de buikwand bevinden, zoals de nieren en de alvleesklier, bevinden zich zo achter het peritoneum dat tenminste een deel van hun oppervlak wordt bedekt door het peritoneum.

Ziekten

Vanwege het grote oppervlak van het peritoneum, metastasen vaak vormen in zijn gebied wanneer kanker van de interne organen treedt op. Een zeldzaam type kanker is er een die voornamelijk ontstaat in het peritoneale gebied dat mesothelioom wordt genoemd. Inwendige ziekten met zeer verschillende oorzaken leiden tot verhoogde productie en ophoping van vocht. De zwelling van de buik kan significant zijn en wordt ascites genoemd. In veel gevallen is deze buikwaterzucht een duidelijke eerste indicatie van een onderliggende ziekte van de lever, hart- ziekte of tumorbetrokkenheid. Verwondingen aan de buikwand veroorzaken buikvliesontsteking. Appendicitis is ook een oorzaak van ontsteking van het peritoneum, die gepaard gaat met ernstige pijn​ In de meeste gevallen buikvliesontsteking is een bijkomende ziekte die het lichamelijk welzijn ernstig aantast vanwege de ernstige pijn en symptomen van ontsteking​ De verhoogde vochtophoping moet worden afgevoerd. Dit vereist een effectieve behandeling van de onderliggende ziekte naast het peritoneum.

Typische en veel voorkomende peritoneale aandoeningen

  • buikvliesontsteking