Oorzaken van psoriasis
psoriasis is een erfelijke ziekte. De aanleg ervoor zit dus in onze genen. Zo is ook een opeenstapeling binnen de families merkbaar.
De erfelijkheidstheorie is bewezen door tweelingstudies. Het verhoogde voorkomen bij identieke tweelingen spreekt duidelijk voor de genetische component van psoriasis Overerving kan echter niet op één gen worden vastgelegd, maar wordt overgeërfd op meerdere genen (polygene overerving).
Meerdere externe factoren (bijvoorbeeld omgevingsfactoren) spelen ook een rol (multifactoriële overerving). Aangenomen wordt dat er een zogenaamde drempelwaarde is. Dit betekent dat een bepaalde drempel moet worden overschreden om de ziekte te laten uitbreken.
Er wordt aangenomen dat psoriasis komt niet voor onder deze virtuele drempelwaarde. Er is ook waargenomen dat het antigeen HLA-1 en HLA-2, een typische genetische code (genetische vingerafdruk), aanwezig is in getroffen individuen. Bepaalde omgevingsfactoren kunnen de manifestatie (manifestatie) van de ziekte bij genetisch gepredisponeerde individuen veroorzaken en bevorderen.
Deze omvatten onder meer: Relatief deskundigen zijn het er ook over eens dat een immunologische overreactie de trigger is van psoriasis. Deze immuunreactie wordt gemedieerd door afweercellen, zogenaamde T-lymfocyten. Normaal gesproken zijn de T-lymfocyten gericht tegen vreemd materiaal, bijv bacteriën en virussen.
In het geval van psoriasis kan het afweersysteem geen onderscheid meer maken tussen lichaamseigen en lichaamsvreemde componenten en veroorzaakt zo de ziekte zelf. De zomer, klimatologische factoren (zon en zee) en hormonale factoren (zwangerschap) hebben een positieve invloed op deze ziekte.
- Infecties (bijv
streptococcus-infectie)
- Medicatie (bijv. Bètablokkers, antireumatische geneesmiddelen)
- Psychologische stress
- Alcoholisme
- Verhoogd nicotinegebruik
- Een cortisontherapie stoppen
Psoriasis vulgaris is de meest voorkomende vorm van psoriasis en wordt gekenmerkt door het begin als een puntvormig brandpunt dat in omvang toeneemt. De convergentie van individuele foci resulteert in verschillende vormen. Bijvoorbeeld een kaartachtige vorm, een met een meer ringvormig uiterlijk en een vorm die kronkelend is. Het is een chronische auto-immuunziekte die in golven verloopt en in vrijwel elk deel van het lichaam kan voorkomen, maar wordt vaak op typische locaties aangetroffen. Deze omvatten:
- Hoofdhuid (
