Oorzaken van aids
De ziekte 에이즈 wordt veroorzaakt door het HI-virus (HIV). Dit virus valt voornamelijk cellen van de immuunsysteem die zeer specifieke oppervlakte-eigenschappen hebben (CD4). Dus de immuunsysteem (afweersysteem) van het lichaam wordt beschadigd door het vernietigen van de T-helpercellen. Het lichaam van een 에이즈-geïnfecteerde persoon heeft daarom alleen een zeer zwakke immuunsysteem, waardoor de getroffen persoon erg vatbaar is voor verschillende ziekten. Cellen van de hersenen worden ook beïnvloed door het virus.
Symptomen van aids
De HIV-infectie kan worden onderverdeeld in verschillende fasen. Het CDC (Center of Disease Control) van de VS maakt de volgende classificatie: A Asymptomatische / acute hiv-ziekte B Symptomatisch, maar niet A of CC 에이즈 (A, B en C geven de categorieën aan.) - A1: T-helpercellen> 500 (/? L)
- A2: T-helpercellen 200 - 499 (/? L)
- A3: T-helpercellen <200 (/? L)
- B1: T-helpercellen> 500 (/? L)
- B2: T-helpercellen 200 - 499 (/? L)
- B3: T-helpercellen <200 (/? L)
- C1: T-helpercellen> 500 (/? L)
- C2: T-helpercellen 200 - 499 (/? L)
- C3: T-helpercellen <200 (/? L)
In het algemeen moeten zogenaamde risicogroepen (bijv. Inwoners van Afrika of homoseksuelen, maar ook de heteroseksuele bevolking) worden geïnformeerd over de infectie (“Hoe raak ik besmet?”)
en profylaxe ("Wat kan ik eraan doen?"). Ook het gebruik van condooms en het terugdringen van prostitutie dragen bij aan het terugdringen van nieuwe infecties. Om de overdracht van het virus door bloed donaties moeten alle donoren worden gescreend op het virus.
Voor een geplande aanstaande operatie, autoloog bloed donatie kan worden overwogen om infectie uit te sluiten. Handschoenen moeten altijd worden gedragen bij het hanteren van andermans bloed. Dit geldt vooral voor medisch personeel.
Ter bescherming van anderen moeten besmette personen de behandelende arts of tandarts over hun infectie informeren. Vanwege de geheimhoudingsplicht van de artsen is er geen reden tot bezorgdheid. Het is aan de betrokkene om te beslissen wie hij of zij over zijn of haar ziekte wil vertellen.
Als een zwangere vrouw HIV-positief is, kan het risico op infectie van de pasgeborene worden verminderd tot minder dan 1% door antiretrovirale therapie te starten na de 32e week van zwangerschap. Antivirale profylaxe kan ook gedurende zes weken aan de pasgeborene zelf worden toegediend. De moeder moet ook borstvoeding vermijden, omdat het virus ook wordt overgedragen via moedermelk. Een keizersnede in de 36e week van zwangerschap in een arbeidsvrij baarmoeder zou ook het risico op infectie moeten verminderen. Vaccinatie is helaas nog niet mogelijk omdat de vele verschillende mutanten (varianten) van het virus deze immunisatie bemoeilijken.
AIDS-prognose
De volgende parameters staan voor een ongunstige prognose van aids: Er zijn echter gevallen die lang in één categorie blijven: geen symptomen en veel cellen met bepaalde oppervlakte-eigenschappen (CD4) na meer dan 10 jaar. Helaas omvat dit slechts maximaal 5% van de geïnfecteerde personen. Een remedie tegen aids is vandaag de dag nog steeds niet mogelijk.
De HAART-therapie heeft echter geleid tot een aanzienlijke afname van het aantal AIDS-definiërende ziekten. Helaas is toegang tot de succesvolle HAART-therapie niet mogelijk in de bijzonder getroffen landen van de derde wereld. Deze landen zijn te arm en de volksgezondheid systeem is niet voldoende gestructureerd om deze therapie aan te bieden. - hoge viral load bij eerste onderzoek
- Afname van het aantal T-helpercellen
- Voortgang in categorieclassificatie (bijv. Van A1 naar A3 of zelfs B2)
