Oorzaken en vormen van het scheenbeenrandsyndroom De spieren van het onderbeen lopen in hokjes, ook wel compartimenten genoemd. Elke spier is omgeven door een dunne maar uiterst stabiele huid, de spierfascia. Tibial edge syndrome treedt op wanneer training de omtrek van de spieren van het onderbeen vergroot en resulteert in een verhoogde druk ... Oorzaken en vormen van tibiaal edge-syndroom | Het tibiale edge-syndroom
Therapie Bij de behandeling van het tibiaal edge-syndroom moet onderscheid worden gemaakt tussen conservatieve en chirurgische therapie. Bij conservatieve therapie moeten de sporten die de klachten veroorzaken eerst voor een lange tijd worden gestaakt en het been worden gespaard. Als alternatief kunnen sporten zoals zwemmen of fietsen (trappen met de hiel) worden beoefend. … Therapie | Het tibiale edge-syndroom
Effectief voorkomen Om het scheenbeenrandsyndroom te voorkomen, dient het trainingsniveau te worden aangepast aan het trainingsniveau. Dit om te voorkomen dat sporters zichzelf overbelasten en daardoor vaak het scheenbeenrandsyndroom ontwikkelen. Aan de andere kant moet een onjuiste belasting tijdens het hardlopen worden gecompenseerd. De gebruikte schoenen moeten zijn aangepast aan de … Effectief voorkomen | Het tibiale edge-syndroom
Samenvatting Bij het zogenaamde tibiale randsyndroom is er een disbalans tussen het spiervolume, meestal van de onderste extremiteit, en de beschikbare ruimte. De spieren van de onderste ledematen lopen in spierboxen en zijn omgeven door een dunne maar stabiele spierschil (fascia). Als de spieren te snel worden getraind, kan de spier in de … Samenvatting | Het tibiale edge-syndroom
