Neural therapie volgens Huneke is een methode van complementaire geneeskunde voor de behandeling van ziekten. Het doel is om het autonome te beïnvloeden zenuwstelsel door een plaatselijke verdoving Interferentievelddiagnostiek is een essentieel onderdeel van neuraal therapie volgens Huneke, een van de uitputtende natuurlijke geneeswijzen. De procedure is gebaseerd op de aanname dat de toepassing van een plaatselijke verdoving (bv procaïne, Lidocaïne of impletol) kan een extern effect hebben en dus verlichten pijn door het autonome te beïnvloeden zenuwstelsel Huneke gaat ervan uit dat de zogenaamde interferentievelden chronische ontstekingen zijn die het hele organisme beïnvloeden en klachten of ziekten kunnen veroorzaken in andere delen van het lichaam of de genezing ervan kunnen verhinderen.
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Chronisch en acuut pijn en inflammatoire aandoeningen (orthopedische en reumatische oorsprong).
- Chronische ziekten (bijv bronchiale astma).
- Doorbloedingsstoornissen
- Dysmenorroe (mentruatieklachten)
- zenuwpijn (bijv. trigeminus zenuwpijn).
- Differentiële diagnostische opheldering van een oorzaak van pijn.
- Hormonale aandoeningen en vegetatieve klachten
- Revalidatie na trauma, infectie of operatie
- Migraine
- Apoplexie (beroerte)
- Bilious koliek
- Ischialgie (pijn in het gebied van de ischiadicuszenuw, bijvoorbeeld als gevolg van een hernia).
- Herpes zoster (gordelroos)
- Tumorziekten (kanker)
In wezen is het toepassingsgebied erg groot en nauwelijks vast te stellen, omdat volgens Huneke een verscheidenheid aan ziekten geconcludeerd kunnen worden tot stoorvelden.
De procedure
De diagnose van een stoorveld is een onderneming met vele facetten. Het doel is om pathologische (ziektegerelateerde) weefselkenmerken van het interferentieveld te normaliseren door selectief stimuli te verwijderen met behulp van een plaatselijke verdoving Deze procedure wordt gebruikt voor acute, chronische, inflammatoire en degeneratieve ziekten. Maar vooral de behandeling van pijn staat op de voorgrond. Het interferentieveld wordt als volgt gedefinieerd: "Het interferentieveld is een weefselgedeelte met sympathische innervatie waarvan de afferenten zich in een pathologische chronische toestand van irritatie bevinden." De volgende lokalisaties van stoorvelden zijn mogelijk:
- Irritaties in het gebied van de tanden (bijv parodontitis).
- sinussen
- Amandelen
- Chronische appendicitis (irritatie van de appendix)
- Littekens
- Zenuwuitgangspunten
- Psychische aandoening
- Milieubelastingen
De basis van de storingsvelddiagnostiek is een mislukte eerdere segmentdiagnose. Dit is een systematisch onderzoek van de patiënt met gerichte toepassing van een lokaal anestheticum op de vermeende plaats van de ziekte om pijn te verlichten. De plaats van toediening is het spinale segment (deel van de wervelkolom waarvan zenuwen het betreffende segment leveren) geassocieerd met het aangetaste weefsel. In neuraal therapie segmentale diagnose gaat volgens Huneke vooraf aan stoorvelddiagnose en vormt de basis. Aan het begin wordt een gedetailleerde anamnese gemaakt:
- Nauwkeurige registratie van de symptomen
- Kinderziekten
- Eerdere therapieën
- Andere ziekten of systeemoverzicht
- Letsel van welke aard dan ook en operaties
- Algemene symptomen
- Exacte anamnese van het tand-kaakgebied
Dit wordt gevolgd door een gedetailleerde inspectie van de patiënt, waarbij speciale aandacht wordt besteed aan de volgende zaken:
- Littekens, trofische aandoeningen van de huid
- Spataderen (oppervlakkige veneuze congestie).
- Wervelkolom en bewegingsapparaat
- Spanningstoestand van de spieren; atrofie (spieratrofie).
- Mondholte, tandvlees en tanden
Palpatie sluit het lichamelijk onderzoek af en wordt gebruikt om onregelmatigheden handmatig op te sporen:
- weerstand
- Drukpijn (punctaat), vooral bij zenuwuitgangspunten.
- Lokaal oedeem (zwelling)
- Weefselkloven
- Hyperesthesie en hypesthesie (respectievelijk verhoogde en verminderde gevoeligheid).
- Tumoren
- Vasculaire pulsaties, huid temperatuur en huidspanning.
- Oppervlakte vochtigheid
- Beoordeling van de gewrichten
- Percussie van de lichaamsopeningen ("Uittikken" van de lichaamsholten: de kwaliteit van het tikgeluid kan informatie geven over infiltraties (bijv. water retentie)).
Als pijnverlichting door segmentale diagnostiek niet mogelijk is, wordt de diagnose van het onbekende interferentieveld verzekerd door het zogenaamde tweede fenomeen, dat wil zeggen door de onmiddellijke onderbreking van de pijnimpuls door lokale anesthesie De injectieplaats of de volgorde waarin de mogelijke storingsvelden worden bezocht, is meestal gebaseerd op ervaring. Het effect van het tweede fenomeen wordt gekenmerkt door een langdurige stilstand van de door het interferentieveld geïnduceerde ziekte. De therapie van het interferentieveld bestaat uit het voortzetten van dezelfde injectie die tot de diagnose heeft geleid. Het zou pijnstillende en ontstekingsremmende effecten hebben.
Voordelen
Interferentievelddiagnose is een van de uitputtende natuurgeneeskundige behandelingen en kan een extra alternatief zijn voor de conventionele geneeskunde.
