Nadelen | Meting van botdichtheid met behulp van de DEXA-methode

Nadelen

Ondanks de lage dosis stralingsblootstelling die nodig is voor de DXA-meting, blijft er een zeker restrisico op stralingsschade bestaan. Bij een gezonde, volwassen persoon is het risico laag, en in de meeste gevallen wegen de voordelen van de methode op tegen het lage risico voor het lichaam. Dit risico betekent echter dat kinderen en adolescenten, en vooral zwangere vrouwen, niet worden onderzocht met de DXA-meting. Het is daarom essentieel om de behandelende arts op de hoogte te brengen van een mogelijke zwangerschap voordat de meting wordt uitgevoerd.

Borders

De DXA-meting kan niet precies bepalen welke patiënt een breuk op welke locatie is alleen het relatieve risico van de getroffen persoon te bepalen. De nauwkeurigheid en haalbaarheid van de DXA-meting is niet langer mogelijk bij mensen die botveranderingen in het ruggenmerggebied of een eerdere spinale operatie hebben ondergaan. Evenzo kunnen fracturen de nauwkeurigheid van het onderzoek beïnvloeden, daarom is computertomografie in deze gevallen meestal geïndiceerd.

Alternatieven

DXA-meting is de meest gebruikte methode om te bepalen botdichtheid. Om bepaalde redenen kunnen echter andere meetmethoden worden gebruikt.

• Een alternatief voor de DXA-meting is de zogenaamde kwantitatieve computertomografie (QCT).

  Het voordeel van deze methode is de mogelijkheid om een ​​3D-weergave van het lichaam te maken. De nauwkeurigheid ondanks een significant hogere stralingsbelasting tijdens deze meting is echter een niet onbelangrijk nadeel.

• Perifere kwantitatieve computertomografie (pQCT) is een andere methode die het lichaam ook in een 3D-afbeelding weergeeft. Aangezien deze methode echter alleen perifere delen van het lichaam meet, tonen studies aan dat de resultaten van deze methode niet in de buurt komen van de nauwkeurigheid van de resultaten van een DXA-meting en dus niet adequaat kunnen documenteren veranderingen die verband houden met osteoporoseBijvoorbeeld.
• Er is ook een andere methode waarbij helemaal geen röntgenstraling wordt gebruikt, de zogenaamde kwantitatieve methode ultrageluid onderzoek (QUS). Deze methode is echter ook maar beperkt bruikbaar in Grensverkeer het verloop van ziekten met veranderd botdichtheid, aangezien veranderingen niet kunnen worden beoordeeld.