Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) van de wervelkolom (synoniemen: spinale MRI; MRI-wervelkolom) - of ook wel nucleaire magnetische resonantiebeeldvorming (NMR) van de wervelkolom genoemd - verwijst naar een radiologische onderzoeksprocedure waarbij een magnetisch veld wordt gebruikt om de structuren te visualiseren in het gebied van de wervelkolom.
MRI wordt nu routinematig gebruikt voor veel verschillende indicaties, aangezien het een zeer informatieve diagnostische procedure is. Het is echter meestal niet het diagnostische hulpmiddel van eerste keuze. Voorafgaand hieraan werden in veel gevallen andere diagnostische procedures zoals echografie (ultrageluid) of een CT (computertomografie) scan worden uitgevoerd.
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Degeneratieve of inflammatoire veranderingen van de wervelkolom.
- Traumatisch (ongeval) veroorzaakte veranderingen.
- Tumoren in het gebied van de wervelkolom en spinal cord.
- Nucleus propulsus prolaps (hernia).
- Paraplegisch syndroom
- Misvormingen in het gebied van de wervelkolom en het ruggenmerg
- Metastase zoeken (zoeken naar dochtertumoren).
Contra-indicaties
De gebruikelijke contra-indicaties zijn van toepassing op MRI van de wervelkolom evenals op elk MRI-onderzoek:
- Pacemakers (met uitzonderingen).
- Mechanisch kunstmatig hart- kleppen (met uitzonderingen).
- ICD (geïmplanteerde defibrillator)
- Metallisch vreemd lichaam in gevaarlijke lokalisatie (bijv. In de nabijheid van schepen of oogbol)
- Overige implantaten zoals: cochleair / oculair implantaat, geïmplanteerde infuuspompen, vaatklemmen, Swan-Ganz-katheters, epicardiale draden, neurostimulatoren, enz.
Contrast administratie moet worden vermeden in geval van ernstige nierinsufficiëntie (nierinsufficiëntie) en bestaande zwangerschap.
De procedure
Magnetische resonantiebeeldvorming is een van de niet-invasieve beeldvormingsprocedures, wat betekent dat het niet het lichaam binnendringt. Door het magnetische veld te gebruiken, protonen (voornamelijk waterstof) worden opgewonden in het lichaam om nucleaire magnetische resonantie te produceren. Dit is een verandering in de oriëntatie van het deeltje als gevolg van een magnetisch veld. Dit wordt als signaal opgevangen door de spoelen die tijdens het onderzoek om het lichaam zijn geplaatst en naar de computer gestuurd, die uit de vele metingen die tijdens het onderzoek plaatsvinden het exacte beeld van het lichaamsgebied berekent. In deze afbeeldingen worden de verschillen in de grijstinten dus veroorzaakt door de distributie of waterstof ionen. Bij MRI kan onderscheid worden gemaakt tussen verschillende beeldvormende technieken, zoals T1-gewogen en T2-gewogen sequenties. MRI biedt een zeer goede visualisatie van structuren van zacht weefsel. EEN contrastmiddel kan worden toegediend voor nog betere differentiatie van weefseltypen. Zo kan de radioloog door dit onderzoek nog meer gedetailleerde informatie verkrijgen over eventuele ziekteprocessen.
Het onderzoek duurt doorgaans ongeveer een half uur en wordt uitgevoerd terwijl de patiënt ligt. Tijdens het onderzoek bevindt de patiënt zich in een afgesloten ruimte met een sterk magnetisch veld. Omdat de MRI-machine relatief luid is, wordt een koptelefoon op de patiënt geplaatst.
Magnetische resonantie beeldvorming van de wervelkolom is een zeer nauwkeurige diagnostische procedure die tegenwoordig voor veel ziekten en klachten wordt gebruikt.
Mogelijke complicaties
Ferromagnetische metalen lichamen (inclusief metalen make-up of tatoeages) kunnen leiden lokale warmtegeneratie en mogelijk paresthesie-achtige gewaarwordingen (tintelingen) veroorzaken.
