Lymfeklierziekten
weefselvocht knooppunten kunnen veranderen bij ontstekingen in hun verzorgingsgebied. Ze zwellen dan op, soms pijnlijk, en kunnen van buitenaf door de huid worden gevoeld. Voorbeelden van dergelijke inflammatoire veranderingen zijn luchtwegen infecties waarbij de nek weefselvocht knooppunten kunnen vergroot worden.
Zelfs na infectie met hiv (에이즈) of het EBV-virus (mononucleosis), de weefselvocht knooppunten kunnen opzwellen als een van de eerste symptomen aan het begin van de ziekte. Verder zijn er tumor ziekten die invloed hebben lymfeklieren. Vaak, metastasen van een andere tumor worden gevonden in het lichaam wanneer de kanker cellen in de lymfeklierendie in de lymfe zijn aangespoeld, kunnen niet worden verwijderd, maar bezinken en vermenigvuldigen zich.
Zelden, kanker ontwikkelt zich direct in de lymfeknoop. In dergelijke gevallen spreekt men van lymfoom, waarbij Hodgkin-lymfomen worden onderscheiden van non-Hodgkin-lymfomen. Lymfeklieren kan om verschillende redenen opzwellen - in het algemeen is er een afweerreactie van het lichaam.
Wanneer het lichaam binnendringende ziekteverwekkers moet bestrijden, is de immuunsysteem is geactiveerd. De lymfeklieren bevatten belangrijke filterstations van het lichaam en immuuncellen die vanuit de lymfeklieren kunnen migreren. In de lymfevloeistof worden ook schadelijke stoffen en ziekteverwekkers naar de lymfeklieren gespoeld, waar vervolgens een afweerreactie kan worden gestart.
In deze context zwellen de lymfeklieren dan op. Dit kan behoorlijk pijnlijk zijn, aangezien de lymfeklieren bij een acute infectie binnen zeer korte tijd aanzienlijk vergroot kunnen worden. In medische termen is zwelling van de lymfeklieren ook bekend als lymfadenopathie of lymfadenitis.
De lymfeklieren kunnen echter ook opzwellen bij andere ziekten, zoals kwaadaardige ziekten. De toename in grootte van de lymfeklieren is echter vaak te wijten aan de migratie van gedegenereerde cellen naar de lymfeklieren. Daar delen de kwaadaardige cellen zich vervolgens verder en vormen ze een lymfekliermetastase van de primaire tumor. In de context van borstkankerZo kunnen de lymfeklieren in de oksels opgezwollen raken door de uitzaaiing van de tumor.
Pijnlijke lymfeklieren zijn over het algemeen een goed teken en zijn waarschijnlijk een goedaardige oorzaak van vergroting van de lymfeklieren. Tijdens een infectie reageren de lymfeklieren op ziekteverwekkers en vergroten ze. Omdat het omliggende weefsel niet gewend is aan snelle vergroting, worden zenuwvezels en andere omliggende structuren uitgerekt, wat kan leiden tot pijn.
Soms kunnen snel gezwollen lymfeklieren ook rood worden van de huid veroorzaken. Daarentegen groeien kwaadaardige lymfekliervergrotingen vaak langzaam en gedurende een lange periode, waardoor het omliggende weefsel voldoende tijd krijgt om ruimte te maken en stretching het langzaam. Om deze reden zijn kwaadaardige lymfeklieren minder pijnlijk dan goedaardige lymfeklieren.
Kanker kan zich verspreiden naar de lymfeklieren. In de vroege stadia van de ziekte wordt alleen een afgebakend gebied aangetast. Naarmate de kanker echter blijft groeien, kan deze verbinding maken met lymfe schepen en omliggende structuren.
Het kan dus uitgroeien tot naburige organen, maar kan ook lymfeklieren aanvallen. Tumorcellen kunnen via de lymfekanalen in de lymfeklieren worden gespoeld. De eerste lymfeknoop die lymfevloeistof uit een deel van het lichaam ontvangt, wordt ook wel genoemd schildwachtklier.
Als kanker wordt gedetecteerd, de schildwachtklier wordt gezocht. Als dit tumorvrij is, kan worden aangenomen dat de andere lymfeklieren ook geen tumorcellen bevatten. Als het schildwachtklier al door de tumor is aangetast, moet deze samen met andere lymfeklieren in het betreffende lichaamsgebied worden verwijderd en / of bestraald, afhankelijk van het therapieconcept.
De metastasen van de tumor in de lymfeklieren worden ook wel lymfekliermetastasen genoemd. Aangetaste lymfeklieren worden steeds groter en voelen vaak hobbelig, onregelmatig en ruw aan. Vaak zijn ze met hun omgeving meegegroeid en kunnen ze daarom niet zoals normaal in het weefsel worden verplaatst. In de meeste gevallen veroorzaakt druk op kwaadaardige lymfeklieren geen pijn helemaal. In het geval van vergrote lymfeklieren als onderdeel van een ontsteking, veroorzaakt echter meestal druk op deze lymfeklieren pijn.
