Lithium is een medicijn uit het veld van psychotrope geneesmiddelen gebruikt in de context van geestesziekte. Het wordt gebruikt bij de behandeling van manie, als onderdeel van de preventie van zogenaamde bipolaire affectieve stoornissen, bij de behandeling van bepaalde vormen van Depressie of voor een bepaald type hoofdpijn, namelijk het zogenaamde cluster hoofdpijn. Manie is een psychische stoornis waarbij de patiënten een buitengewoon opgewekte en opgewekte stemming hebben, wat nogal onevenredig is gezien de situatie.
Het kan als het tegenovergestelde worden beschouwd van Depressie. De regelmatige afwisseling van Depressie en manie kenmerkt de bipolaire affectieve stoornis. Om volledig effectief te zijn bij de behandeling, lithium heeft een bepaald niveau van actieve stoffen in de bloed.
Dit niveau is 0.5 - 1.2 mmol / l. het zou genoteerd moeten worden dat lithium heeft een zogenaamd smal therapeutisch bereik. Dit betekent dat de dosis bij het begin van de werking en de dosis die tot lithiumvergiftiging leidt zeer dicht bij elkaar liggen en daarom het lithiumgehalte in de bloed moeten regelmatig worden gecontroleerd. Het is ook belangrijk om de behandeling met lithium in sluipende doses te starten.
Interacties
Omdat het medicijn lithium een bijzonder kleine breedte heeft vanaf het begin van het werkingsspectrum tot de intoxicatie met de werkzame stof, is het bijzonder belangrijk om aandacht te besteden aan interacties met andere geneesmiddelen die parallel worden ingenomen. Over het algemeen kan worden gezegd dat bij het gebruik van lithium altijd speciale aandacht moet worden besteed aan het gebruik van andere geneesmiddelen. Het lithiumgehalte kan door verschillende medicijnen zowel worden verhoogd als verlaagd, die geen van beide goed zijn voor de patiënt.
Als het lithiumgehalte wordt verlaagd, voelt de patiënt geen effect en is de inname dus zinloos. Als het lithiumgehalte wordt verhoogd, bestaat het risico op vergiftiging en de daaruit voortvloeiende symptomen en hun gevolgen. Het lithiumniveau in de bloed wordt opgevoed door een hele reeks verschillende medicijnen.
Deze medicijnen omvatten het antibioticum metronidazol en sommige medicijnen die normaal worden gebruikt om te verlagen bloeddruk. De groep van zogenaamde ACE-remmers en angiotensine-2-receptorantagonisten zijn bijzonder opmerkelijk. Pijnstillers uit de groep van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, waaronder indomethacine net zoals diclofenac, die zeer vaak door de bevolking worden ingenomen, kan ook het lithiumgehalte verhogen.
Watertabletten, medisch genoemd diuretica, de uitscheiding van water uit het lichaam veranderen en dus ook de uitscheiding van lithium uit het lichaam beïnvloeden. Ze verminderen de uitscheiding en verhogen zo het lithiumgehalte. De medicijnen die het lithiumgehalte in het bloed verlagen wanneer ze gelijktijdig met lithium worden ingenomen, zijn osmotisch effectieve watermedicijnen en preparaten die xanthine bevatten.
Alle artikelen in deze serie:
