Alcoholische dranken
Detecteren hersenvliesontsteking, lumbaal prik en onderzoek van de cerebrospinale vloeistof is een absolute standaardprocedure. Het type hersenvliesontsteking wordt weerspiegeld in het individu laboratoriumwaarden. Het is daarom belangrijk om dat te weten hersenvliesontsteking kan worden veroorzaakt door bacteriën net zoals virussen en schimmels.
Typische bacteriële pathogenen zijn meningokokken, pneumokokken, stafylokokken etc. Onder de virussen zijn herpes, enterovirussen en TBE. Macroscopisch al tekenen van meningitis kan worden geïdentificeerd in het hersenvocht.
Een troebelheid van het hersenvocht duidt op een verhoogd celgetal en eiwitgehalte. De bacteriën zelf kunnen ook het cerebrospinale vocht vertroebelen. Als het wit bloed celinhoud is bijzonder hoog, het hersenvocht kan zelfs etterig lijken.
Voor een meer gedetailleerd onderzoek wordt het hersenvocht eerst microscopisch onderzocht om het celgetal te bepalen en, indien nodig, bacteriën zichtbaar met behulp van een Gram-kleuring. Opgemerkt moet echter worden dat in het geval van bacteriële meningitis, bacteriën niet altijd in het hersenvocht worden aangetroffen. Verder behandeling met antibiotica kan het zoeken nog moeilijker maken.
Als het aantal bacteriën onder de detecteerbare limiet ligt, wordt meestal een cultuur toegepast. Dit kan echter tot 3 dagen duren. Om te onderscheiden welk type ziekteverwekker meningitis veroorzaakt, wordt het individu wit bloed cellen worden nader onderzocht en hun aantal bepaald.
Als bacteriële meningitis langere tijd aanhoudt, kan een verhoogd aantal neutrofiele granulocyten in het hersenvocht worden aangetroffen. Bij virale meningitis wordt het aantal lymfocyten verhoogd. Voor de diagnose van een virale infectie worden in toenemende mate moderne laboratoriumprocedures zoals de zogenaamde polymerasekettingreactie gebruikt.
De vrij zeldzame schimmelinfectie van de hersenvliezen kan worden gedetecteerd door een hoog gehalte aan eosinofiele granulocyten. Naast microscopisch onderzoek van het hersenvocht is ook voor diagnostiek de klinische chemie van groot belang. In deze context besteedt men bijzondere aandacht aan het totale eiwit, evenals aan glucose en melk geven concentratie.
Bij meningitis wordt het totale eiwit verhoogd, glucose verlaagd en melk geven is verhoogd. Dit komt omdat meer antilichamen worden gevormd en glucose wordt sterker afgebroken, wat op zijn beurt resulteert in melk geven.
