Lagere hielspoor
Sommige patiënten hebben een benige uitgroei onder de hiel. Dit wordt ook wel een plantaire hielspoor genoemd. Dit type hielspoor kan zowel aangeboren als verworven zijn.
Als het aangeboren is, kan het jarenlang onopgemerkt blijven en geen ongemak veroorzaken. Verworven hielspoor in dit gebied veroorzaakt meestal ongemak en leidt tot pijn en verminderde beweging. Verworven hielspoor wordt meestal veroorzaakt door overbelasting van de voetboog of door het dragen van verkeerde schoenen en ongeschikte zolen.
De plantaire hielspoor heeft eerder geen invloed op de achillespees maar de peesachtige verbindingen die zich uitstrekken over de voetzool. Deze peesstreng ontvouwt zich langs de voetzool en strekt zich uit tot aan de toppen van de voet. Het peeskoord wordt plantaire fascia genoemd en is ook verantwoordelijk voor de stabiliteit van de voetboog.
De plantaire fascia speelt een doorslaggevende rol bij de vorm van de voet en draagt ook bij aan de statica van de voet en het draagvermogen. In het ergste geval kan een plantaire hielspoor leiden tot ontsteking van de plantaire fascia. In dit geval is er ernstig pijn in het gebied van de voetzool en de overgang naar de hielbeen.
De pijn trekt meestal aan brandend en kan worden geïntensiveerd en uitgelokt door belasting van de voet. Alle bewegingen die leiden tot een toename van de druk op de voetboog, kunnen de pijn vergroten. Door springen kan dus sterke tot zeer sterke pijn ontstaan.
Naast de pijn kan ook de plantaire fascia steeds meer onvoldoende worden, die in dit geval steeds dikker wordt. Bovendien wordt het immobieler en kunnen de bewegingen in dit gebied niet meer volledig worden uitgevoerd. In ernstige gevallen kan dit ook leiden tot instabiliteit in het gebied van de fascia plantaris.
In dit geval is de 100% statische toestand van de voet niet langer gegarandeerd. Een ernstige plantaire fasciale insufficiëntie zou zichtbaar worden door een verzakking van de voetboog. Een zich steeds verder ontwikkelende platte voet, die voorheen niet aanwezig was, zou daarom kunnen duiden op een hielspoor in het gebied van het onderste deel van de voet. Plantaire hielspoor komt voor bij ongeveer 10% van de bevolking.
In veel gevallen weten de getroffenen niet dat ze zo'n botuitsteeksel hebben. Het hielspoor kan meestal worden opgespoord door twee belangrijke diagnostische maatregelen. Enerzijds een gedetailleerd fysiek onderzoek met palpatie van de voetzool en de hiel kan aanwijzingen geven voor een hielspoor, en aan de andere kant een röntgenstraal van de aangedane voet is de belangrijkste diagnostische maatregel. Het moet in twee vlakken worden uitgevoerd om zelfs onzichtbare hoeken van de voet te kunnen visualiseren.
