In tegenstelling tot andere zwakke pijnstillers zoals acetylsalicylzuur (Aspirine) en Ibuprofen, paracetamol heeft praktisch geen ontstekingsremmend effect. Net als deze pijnstillers, paracetamol werkt door een enzym (cyclo-oxygenase) te remmen dat stoffen (prostaglandines) die ook een ontstekingsremmend effect hebben. Echter, aspirinevereist bijvoorbeeld een zeer hoge dosis van ongeveer 5 gram per dag om een ontstekingsremmende werking te hebben, terwijl de pijnstillende werking al begint bij een dagelijkse dosis van één gram.
paracetamol, aan de andere kant, heeft weinig effect in bloed cellen en ontstekingscellen, maar eerder in zenuwcellen in de hersenen en spinal cord. Hoewel dit een analgetisch en antipyretisch effect heeft, remt het de ontsteking niet. Dit is overigens ook de reden waarom paracetamol geen bloed-verdunnende werking, hoewel het hetzelfde enzym remt als aspirine: Bloed verdunning wordt ook gemedieerd door cyclooxygenase in bloedcellen, dat niet significant wordt beïnvloed door paracetamol. De gevreesde bijwerkingen van aspirine en ibuprofen, zoals maag zweren en bloedingen komen bij paracetamol nauwelijks voor, aangezien ook de maagcellen door dit middel nauwelijks worden aangetast.
Welke andere medicijnen zijn ontstekingsremmend?
Ontstekingsremmende geneesmiddelen zijn onder meer acetylsalicylzuur (aspirine) en ibuprofen. Deze medicijnen hebben ook een ontstekingsremmend effect via hetzelfde mechanisme dat ze veroorzaakt pijn Verlichting. Dit vereist echter een aanzienlijk verhoogde dosis, dus mogelijke bijwerkingen zoals maagbloeding en nier schade pleit tegen het gebruik ervan als ontstekingsremmende medicijnen.
Opgemerkt moet worden dat deze medicijnen het effect hebben dat ze zich bijzonder goed ophopen in ontstoken weefsel. Een andere groep ontstekingsremmende medicijnen zijn de coxanen (bijvoorbeeld celecoxib). In tegenstelling tot aspirine remmen coxanen voornamelijk cyclo-oxygenase 2, dat voornamelijk wordt aangetroffen in ontstekingscellen, terwijl cyclo-oxygenase 1, dat wordt aangetroffen in bloed bloedplaatjes en maag cellen, wordt nauwelijks geremd.
Hierdoor heeft Coxane een relatief goede ontstekingsremmende werking, terwijl bijwerkingen zoals maagbloeding komen minder vaak voor. Sommige van de coxanen verhogen echter het risico op hart- aanval en beroerte, dus de medicijnen mogen niet worden gebruikt bij patiënten met hart- en vaatziekten. Zeer effectieve ontstekingsremmende medicijnen zijn glucocorticoïden (bv cortisone).
Deze werken door ontstekingscellen direct te remmen en de productie van pro-inflammatoir te verminderen hormonen. Vanwege hun bijwerkingen mogen deze medicijnen echter niet permanent worden gegeven, maar alleen in de acute fase van een ontsteking. Effectieve ontstekingsremmende medicijnen die kunnen worden voorgeschreven bij chronische ziekten zijn bijvoorbeeld antilichamen tegen ontstekingen hormonen (bv
Infliximab) of immunosuppressiva die de immuunsysteem (bv Methotrexaat). Het gebruik van deze medicijnen moet echter zorgvuldig worden overwogen vanwege hoge kosten en / of ernstige bijwerkingen. Paracetamol heeft een antipyretisch effect.
De dosering voor volwassenen is één gram, de maximale dagdosering is vier gram. In tegenstelling tot aspirine mag paracetamol in het laatste trimester ook aan kinderen en zwangere vrouwen worden toegediend; het is het meest gebruikte antipyreticum. Wanneer en hoeveel temperatuur moet worden verlaagd, is controversieel, daarom moet altijd een arts worden geraadpleegd, vooral in geval van hoge temperaturen koorts.
Bijzondere voorzichtigheid is geboden bij patiënten met een verzwakte immuunsysteem en patiënten met een handicap lever functie. In deze gevallen mag paracetamol alleen worden gebruikt om te verminderen koorts in overleg met een arts. Als paracetamol niet mag worden ingenomen, is ibuprofen een alternatief.
Paracetamol kan worden gebruikt voor licht tot matig ernstig pijn. Het kan tot vier keer per dag aan volwassenen worden toegediend in een dosering van 500-1000 mg. De dagelijkse dosis van 4 gram per dag mag in geen geval worden overschreden, aangezien paracetamol kan veroorzaken lever schade vanaf deze dosis.
Paracetamol kan leiden tot lever mislukking en dood vanaf slechts 7 gram. Paracetamol kan worden toegediend als tablet, zetpil of infusie. Het gebruik bij kinderen vereist een dosisverlaging, kinderen boven de 50 kg mogen tot 6 keer 500 mg gebruiken, terwijl zuigelingen tussen 3 en 6 kg maximaal 4 keer 40 mg krijgen. De exacte dosering moet worden besproken met een kinderarts.
