De bacterie Yersinia pestis (ook wel Pasteurelle pestis genoemd) is de veroorzaker van het gevaarlijke besmettelijke ziekte pest Er zijn verschillende vormen van pest, builenpest, longpest, pest bloedvergiftiging, huid pest, mislukte pest en pest hersenvliesontsteking Behalve huidpest, zijn ze allemaal erg gevaarlijk en vaak dodelijk als ze niet worden behandeld. Zelfs onder de behandelde patiënten overlijdt tegenwoordig nog steeds tussen de 10 en 15 procent aan de ziekte.
Wat is Yersinia pestis?
De pestbacterie Yersinia pestis behoort tot de familie Enterobacteriaceae. Het kreeg zijn naam van de Zwitserse arts en ontdekkingsreiziger Alexandre Yersin, die de pest onderzocht en de ziekteverwekker ontdekte in 1894. Hij was ook de eerste die inzag dat Yersina pestis voornamelijk wordt overgedragen door ratten en muizen of door ratten. vlooien en insecten. De pest is in eerste instantie niet gemakkelijk te diagnosticeren. Vaak worden de eerste symptomen aangezien malaria, tyfus, en tyfus voordat de pesthobbels zichtbaar worden. De pestbacterie wordt geïsoleerd uit bloed, pus of de sputum van de zieke persoon en ofwel gekleurd en bekeken onder een microscoop of gekweekt in een cultuur. Daarnaast is er ook een test met speciale antigenen in gebruik.
Voorkomen, verspreiding en kenmerken
De geschiedenis van de pest is een horrorverhaal. Pestepidemieën zijn al in de oudheid gemeld. De eerste overlevende pestgolf vond plaats in de 6e eeuw. De uitbraak begon waarschijnlijk in Egypte, verspreidde zich van daaruit over Noord-Afrika en het hele Middellandse Zeegebied, en trof met name het Byzantijnse rijk. Het is niet bekend hoeveel mensen er het slachtoffer van zijn geworden, maar waarschijnlijk heeft het bijna de helft van alle mensen die op dat moment in de regio woonden getroffen. Hele gezinnen werden weggevaagd, bijna niemand durfde het huis te verlaten, de velden bleven onbebouwd en er brak hongersnood uit. De tweede grote pestgolf schudde dezelfde regio opnieuw in de 8e eeuw. In de 14e eeuw vond de "Zwarte Dood" zijn weg door Europa. Deze keer kwam het waarschijnlijk met handelaren uit Azië, vooral uit China Deze pestepidemie heeft ook de bevolking sterk gedecimeerd en waarschijnlijk miljoenen levens geëist. In de 18e eeuw en aan de randen van Europa, zelfs in de 20e eeuw, kwam de pest zo nu en dan daarna voor. De laatste grote pestuitbraak vond plaats aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw in Centraal-Azië, waar het waarschijnlijk het leven kostte van 12 miljoen mensen. Een van de redenen waarom de pestbacterie zo gevaarlijk is, is dat hij op verschillende manieren kan worden overgedragen. Meestal begint de infectie wanneer een rattenvlo een met pest geïnfecteerde rat bijt en vervolgens andere ratten infecteert. Zo begint het afsterven van een grote rat en de vlooien, die nu geen gastheren kan vinden, verspreidt zich ook naar muizen, eekhoorns, andere knaagdieren en hun jagers, en ook naar mensen. Niet alleen een rat vlooien de pest verspreiden, maar ook menselijke vlooien en vele insecten zoals muggen, luizen, mieren en spinnen kunnen het overbrengen. Bovendien vindt infectie plaats door direct contact met geïnfecteerd weefsel, met objecten of via druppel infectie van persoon tot persoon. De incubatietijd is ongeveer 7 dagen voor builenpest en slechts een paar uur tot 2 dagen voor longpest Daarna breekt de ziekte uit met een high koorts, rillingen, hoofdpijn en pijnlijke ledematen, misselijkheid, diarree en braken Het is pas 24 uur later dat de eerste pus-opgevulde bultjes verschijnen als gevolg van zwelling van de weefselvocht knooppunten. In longpest, er is ernstige kortademigheid, hoesten en zwart en bloederig sputum In de pest bloedvergiftiging of pest hersenvliesontsteking, overlijden patiënten vaak voordat de eerste zichtbare symptomen optreden.
Ziekten en symptomen
Maar zelfs vandaag de dag, vooral in Azië, maar ook in Afrika en Noord-Amerika, zijn er nog steeds gevallen van pest. Volgens de WHO worden jaarlijks tussen de 1000 en 2000 gevallen van de ziekte geregistreerd, en het aantal niet-gemelde gevallen is hoog. Echter, verbeterde hygiënische omstandigheden, effectieve quarantaine maatregelen en effectieve behandelingsmethoden hebben grotere epidemieën kunnen voorkomen. De ziekteverwekker van de pest is nog steeds gevaarlijk, en in de sloppenwijken en sloppenwijken van de wereld komen ziekten keer op keer voor. Hoewel er nu zijn vaccins tegen de pest zijn ze relatief ineffectief vanwege extreme genetische veranderingen in de pathogenen en ernstige bijwerkingen hebben. Om deze reden worden ze alleen in uitzonderlijke gevallen gebruikt, maar er bestaat de mogelijkheid van chemoprofylaxe voor alle mensen die naar pestgebieden moeten reizen. De pestpathogeen vormt ook een groot gevaar als mogelijk biologisch wapen. De WHO zet de bacterie yersinia pestis op een rijtje, net als de pathogenen of Ebola, miltvuur, cholera en pokken, onder de "vuile wapens" die kunnen worden gebruikt door terroristische groeperingen of in oorlogen. Tegenwoordig wordt pest effectief behandeld antibiotica. De drugs van eerste keuze zijn streptomycine, tetracyclines en chinolonen. Bovendien worden de ernstige symptomen van de ziekte verlicht en, indien mogelijk, de koorts is verminderd. Patiënten worden strikt geïsoleerd om het grote risico op infectie te minimaliseren. Als de patiënt een pestziekte overleeft, is er levenslange immuniteit tegen deze specifieke ziekteverwekker.
