Het verwijderen van de dikke darm

Introductie

Bij het verwijderen van de dikke darm, het belangrijkste doel is dat de patiënt ontlasting-continent kan blijven. Hiervoor zijn er twee manieren om de darmpassage te verzekeren. De eerste methode is om het dunne darm met de rectum.

Door een zak te vormen in de dunne darmprobeert men een soortgelijk reservoir te creëren als in de dikke darm en de gebruikelijke fecale continentie te behouden. De andere mogelijkheid is de vorming van een kunstmatige darmuitlaat. In dit geval is het dunne darm is aan de buitenkant verbonden met de buikwand. In dit geval wordt de ontlasting echter onvrijwillig via de buikwand geleegd in een zak.

Redenen voor een colonectomie

De volledige verwijdering van de dikke darm wordt meestal vermeden, omdat anders de kwaliteit van leven van de patiënt kan worden aangetast. Een verwijdering van de dikke darm wordt echter aanbevolen, bijvoorbeeld als het risico bestaat dikke darm kanker is heel hoog. Hierbij spelen verschillende ziekten een rol:

  • Familiaire adenomateuze polyposis (FAP) is een ziekte waarbij 100% van de gevallen verband houdt met colorectale kanker.

    Het is een autosomaal dominante overerving van de ziekte aan nakomelingen. De ziekte is gebaseerd op een kiembaanmutatie in het APC-gen. FAP wordt gekenmerkt door een extreem hoge incidentie van dikke darm poliepen.

  • Colitis ulcerosa is een chronische ontsteking van de darm slijmvlies in de dubbele punt.

    Colitis ulcerosa heeft een significant verhoogd risico op colorectaal kanker na een langdurige periode van ziekteprogressie. Als de hele dikke darm is aangetast, is het risico significant hoger na 8-10 jaar en na 12-15 jaar als de dikke darm links is.

  • De ziekte van Crohn is ook een inflammatoire darmziekte, hoewel het niet primair beperkt is tot de dikke darm, zoals het geval is met colitis ulcerosa, maar kan het gehele darmpassagesysteem aantasten.
  • Een rectale hernia beschrijft een verzakking van het rectum slijmvlies van het anus. Het wordt veroorzaakt door zwak bekkenbodem spieren.

    Dit klinische beeld komt vaker voor bij vrouwen, vooral na verschillende bevallingen.

  • Coloncarcinoom is een kwaadaardige nieuwe vorming van de dikke darm. Van deze neoplasmata zijn meer dan 90% adenocarcinomen, dwz neoplasmata die afkomstig zijn van klierweefsel. Met een kans van ongeveer 70% komen coloncarcinomen voor in het gebied van de rectum en de sigmoïde karteldarm. Met afnemende frequentie vormen ze zich in de stijgende dikke darm en in de overige delen van de darm.