Definitie
Onder een seborroïsch eczeem, ook bekend als seborroïsche dermatitis, het is een huidziekte die gepaard gaat met gelige schilfering in combinatie met jeuk. Het kan op elke leeftijd voorkomen. Er zijn verschillende vormen van huidziekte, die over het algemeen als volkomen onschadelijk worden beschouwd.
Er zijn acute en chronische cursussen, die zijn er droge huid schilferende en olieachtige banen. De belangrijkste plaatsen van seborrheic dermatitis zijn voornamelijk het gezicht en de hoofdhuid. In het gebied van de hoofdhuid, seborrheic eczeem is de meest voorkomende oorzaak van de aanwezigheid van huidschubben. Dit is voornamelijk de droge vorm van seborrheic eczeem.
Oorzaken van seborroïsch eczeem
De exacte oorzaken van seborroïsch eczeem zijn vandaag de dag nog grotendeels onduidelijk. Er zijn echter enkele theorieën over de ontwikkeling ervan. Een theorie is dat de normale huidschimmel Malassezia furfur, die op de huid wordt aangetroffen, verantwoordelijk kan zijn voor de ontwikkeling van seborrheic dermatitis.
Normaal gesproken leidt de huidschimmel niet tot enige ziekte. Onder bepaalde, nog niet onderzochte, omstandigheden vermoeden onderzoekers dat de schimmel zich onnatuurlijk vaak kan voortplanten en verspreiden. Het feit dat een seborrhoeisches Ekzem zeer vaak voorkomt in het hoofdhuidgebied, lieten onderzoekers nadenken of er misschien een verband zou kunnen bestaan tussen de ziekte en de talgklippen die op de huid voorkomen.
Het vermoeden bestaat dat er een overproductie is van talgklippen op de huid. Het is echter niet bekend om welke reden en welke oorzaken hierachter kunnen zitten. Een indicatie dat de talgklippen kan worden betrokken bij de ziekte is het feit dat patiënten met Parkinson-syndroom ook een veel hogere incidentie van seborroïsch eczeem hebben en dat een aandoening van de talgklieren is bewezen bij de ziekte van Parkinson.
Een andere overweging is of het mannelijke hormoon testosteron zou verantwoordelijk kunnen zijn voor de ontwikkeling van deze huidziekte. Er wordt ook vermoed dat de ziekte vaker voorkomt bij mensen van wie immuunsysteem is verzwakt. Een bovengemiddelde incidentie wordt waargenomen bij mensen met een immunodeficiëntieziekte zoals HIV of bij patiënten die dit ondergaan chemotherapie. Ook de factor stress kan een niet te onderschatten rol spelen bij het ontstaan van de ziekte. Als dit het geval zou zijn, zou dit duiden op een aanzienlijke betrokkenheid van de autonome zenuwstelsel bij de ontwikkeling van de huidziekte.
