Hersenstam-audiometrie

Hersenstam opgeroepen respons audiometrie (synoniem: hersenstam evoked response audiometry, ABR) is een diagnostische procedure in de neurologie en otolaryngologie die kan worden gebruikt voor elektrofysiologische beoordeling van objectief gehoorvermogen. Met behulp van de ABR is het mogelijk om het akoestisch opgewekte (lat. Evocare, “oproepen”, “oproepen”) te meten hersenstam potentials (AEHP). Met behulp van deze methode is het dus mogelijk om een ​​uitspraak te doen over het hoorvermogen onafhankelijk van de subjectieve beleving van de patiënt en hun beschrijving van deze waarnemingen. AEHP hebben het voordeel dat ze na 18 maanden volledig ontwikkeld zijn en vrijwel geheel onafhankelijk zijn van samenwerking en alertheidsniveau, zodat ze ook bij zuigelingen en jonge kinderen kunnen worden gebruikt. AEHP vertegenwoordigt potentialen waarvan de oorsprong wordt gevonden in de gehoorgang tussen het slakkenhuis, de gehoorzenuw naar verschillende nucleaire gebieden in de hersenstam.

Indicaties (toepassingsgebieden)

  • Screening van pasgeborenen - Er kunnen verschillende methoden worden gebruikt om gehoorstoornissen bij pasgeborenen op te sporen. Zowel de meting van otoakoestische emissies (akoestische emissies) en het gebruik van ABR zijn hiervoor geschikt vanwege een sensitiviteit (percentage zieke pasgeborenen bij wie de ziekte door het gebruik van de test wordt gedetecteerd, dwz er treedt een positief testresultaat op) van bijna 100%. Er is echter een significant hogere specificiteit (waarschijnlijkheid dat daadwerkelijk gezonde personen die de ziekte in kwestie niet hebben, door de procedure als gezond worden gedetecteerd) met ABR, waardoor het superieur is aan otoakoestische emissies als screeningmethode. Pasgeboren screening door ABR is geïndiceerd bij pasgeborenen met:
    • Familiaal gehoorverlies,
    • Bewezen aangeboren infectie zoals rubella-infectie,
    • Geboortegewicht onder 1,500 g
    • Een ototoxische medicatie (geneesmiddelen die het gehoor beschadigen), bijvoorbeeld met aminoglycosiden (antibiotica),
    • Een bacteriële meningitis (meningitis) of sepsis (bloedvergiftiging),
    • Een lage APGAR-score (scoreschema dat wordt gebruikt om de klinische toestand van pasgeborenen op een gestandaardiseerde manier te beoordelen),
    • Meerdere dagen mechanisch ventilatie of de aanwezigheid van syndromen met gehoorstoornissen.
  • Bepaling van de gehoordrempel - Bij pediatrische audiologische onderzoeken (wetenschap van (gehoor) gehoorstoornissen en auditieve waarneming bij jeugd), maar ook bij niet-meewerkende patiënten is de procedure geïndiceerd. Daarnaast kan ook de gehoordrempel worden afgeleid verdoving (schemering slaap) of algemeen anesthesie​ Een frequentiespecifieke bepaling van de gehoordrempel kan worden bereikt door stimulusfiltermethoden te gebruiken.
  • Akoestisch neuroma (tumor van de gehoorzenuw) - Diverse onderzoeken noemen hersenstamaudiometrie als een adequate procedure voor screening vanwege een gevoeligheid voor het detecteren van akoestische neuromen tussen 95% en 100%, ongeacht de grootte. Op basis hiervan wordt ABR routinematig gebruikt in:
    • Vermoeden van een akoestisch neuroma.
    • Gehoorverlies
    • Tinnitus (oorsuizen) of vertigo (duizeligheid)

    Beeldvormingstechnieken, met name magnetische resonantiebeeldvorming (MRI, magnetische resonantiebeeldvorming), worden echter steeds vaker gebruikt om akoestische neuromen te detecteren en te evalueren.

Contra-indicaties

Omdat hersenstammeting een niet-invasieve diagnostische procedure is, zijn er geen contra-indicaties indien geïndiceerd.

Voor het onderzoek

Voordat het tentamen kan worden afgenomen, moet er een uitvoerig educatief gesprek met gedragsinstructies worden gevoerd. Om de procedure uit te voeren, moet de patiënt ontspannen liggen, zodat er weinig spieractiviteit is. Nauwkeurige instructie kan de meetresultaten aanzienlijk verbeteren.

De procedure

Het basisprincipe van de procedure is gebaseerd op het afbeelden van elektrische potentialen in golfvorm tijdens succesvolle verwerking van een akoestische stimulus. De afgebeelde potentialen tonen de activiteit van de gehoorgang tussen de gehoorzenuw en de middenhersenen. De potentialen worden gemeten door electroencephalography (EEG) -gebaseerde opnames. Zo evalueert de audiometrie van de hersenstam het EEG tijdens akoestische stimulatie. Bij het uitvoeren van de procedure geleidt één elektrode aan de top en één elektrode geleidt aan de mastoïde (een deel van het slaapbeen, in de volksmond bekend als het “mastoïd-proces”). Een derde elektrode, centraal op het voorhoofd geplaatst, wordt gebruikt als referentie-elektrode. Bij hersenstammeting kunnen de via EEG gedetecteerde potentialen worden onderverdeeld in vroege, midden-, late en zeer late potentialen. Deze indeling is gebaseerd op de reactietijd van het EEG op auditieve stimulatie.

Na het onderzoek

Na het onderzoek hoeven geen bijzondere maatregelen te worden genomen. Afhankelijk van de resultaten van het onderzoek kunnen verdere diagnostische of therapeutische procedures worden gebruikt.

Mogelijke complicaties

Er worden geen complicaties verwacht.