De diagnose van hepatitis B wordt voornamelijk gemaakt door de geschiedenis, fysiek onderzoek, en laboratoriumdiagnose.
optioneel diagnostiek van medische apparatuur-afhankelijk van de resultaten van de geschiedenis, fysiek onderzoek, laboratorium diagnostiek, en verplicht diagnostiek van medische apparatuur-worden gebruikt voor differentiële diagnose.
- Abdominale echografie (ultrageluid onderzoek van de buikorganen) - tenminste om de 6 maanden, ongeacht verder therapie, voor vroege detectie (vaststelling) van lever cirrose (onomkeerbare (onomkeerbare) schade aan de lever en een duidelijke hermodellering van het leverweefsel) en / of hepatocellulair carcinoom (HCC; hepatocellulair carcinoom; lever) kanker).
- Computertomografie (CT; sectionele beeldvormingsprocedure (Röntgenstraal beelden uit verschillende richtingen met computergebaseerde evaluatie)) - om secundaire ziekten uit te sluiten, zoals lever cirrose of hepatocellulair carcinoom (HCC; hepatocellulair carcinoom).
- Elastografie van de lever (ultrageluid procedure die de mate van bindweefsel in de lever; bijv. FibroScan ©) - om te onderscheiden: geen fibrose of gevorderde fibrose of levercirrose; Grensverkeer bij patiënten die niet met succes zijn behandeld.
