Glomerulaire filtratiesnelheid (GFR) als nierwaarde
De zogenaamde glomerulaire filtratiesnelheid of GFR is een parameter voor hoeveel bloed wordt door de nieren gefilterd en hoeveel urine daaruit wordt geproduceerd. De glomerulaire filtratiesnelheid daalt ook bij zieke nieren en is daarom een goede waarde voor de diagnose van nier ziekte. In aanvulling op nier ziekte, kan de glomerulaire filtratiesnelheid ook lager zijn bij oudere patiënten.
Een jongere heeft meestal een hogere glomerulaire filtratiesnelheid. De standaardwaarde van de GFR is bijvoorbeeld maximaal 110 ml / min bij 25-jarige patiënten en ca. 60 ml / min bij 75-jarige patiënten.
De GFR is ook belangrijk als het gaat om het doseren van een medicijn. Aangezien de meeste medicijnen via de nieren worden uitgescheiden, zou een verminderde glomerulaire filtratiesnelheid het medicijn in het lichaam kunnen ophopen en zo mogelijk het effect ervan vergroten. Afhankelijk van de medicatie kan dit gevaarlijk zijn.
Glomerulaire filtratie wordt berekend met behulp van een formule. Dit kan handmatig worden gedaan, meestal berekent het laboratorium deze waarde. Leeftijd, creatinine waarde en lichaamsoppervlak zijn verwerkt in deze zogenaamde MDRD-formule.
Welke ziekten kunnen worden opgespoord in veranderde nierwaarden?
Met behulp van bovenstaande nier waarden kunnen stoornissen in de nierfunctie worden bepaald. In het geval van een gestoord functie van de nier, deze stoffen worden minder via de nieren in de urine gefilterd, wat hun concentraties in de urine verhoogt bloed. Verhoogd bloed concentraties van de nierwaarden zijn daarom een indicatie van acute of chronische nierinsufficiëntie, een beperkte functie van de nieren.
Bovendien individueel nierwaarden kan ook worden gebruikt om andere ziekten op te sporen. Verhoogde urinezuurconcentraties in het bloed kunnen een aanwijzing zijn voor een verhoogde celdood in het lichaam, aangezien veel urinezuur vrijkomt wanneer de lichaamseigen cellen worden vernietigd. Dit proces vindt bijvoorbeeld plaats in de context van een zogenaamd tumorlysissyndroom, waarbij tumorcellen de lichaamseigen cellen vernietigen.
Bovendien kunnen verhoogde urinezuurconcentraties ook wijzen op een zogenaamd Lesch-Nyhan-syndroom, een genetisch bepaalde stofwisselingsstoornis die leidt tot ophoping van urinezuur. Infecties en ontstekingen van de nieren kunnen echter beter worden gediagnosticeerd door middel van infectieparameters (CRP, leukocyten in het bloed, procalcitonine) en urinestix (met bepaling van de leukocyten in de urine en het nitrietgehalte). Een gedetailleerd overzicht van de betekenis van de individuele laboratoriumwaarden vindt u in ons artikel: Laboratoriumwaarden - Wat u moet weten
