De medische voorgeschiedenis (ziektegeschiedenis) vormt een belangrijk onderdeel bij de diagnose van hepatitis D. Familiegeschiedenis Hoe is de algemene gezondheid van uw familieleden? Sociale geschiedenis Wat is uw beroep? Bent u in de afgelopen zes maanden naar landen met een hoge hepatitis B- of hepatitis D-prevalentie (geclusterd) gereisd en heeft u seksueel contact gehad … Hepatitis D: medische geschiedenis
Endocriene, voedings- en stofwisselingsziekten (E00-E90). Alfa-1 antitrypsinedeficiëntie Hemochromatose (ijzerstapelingsziekte) – genetische ziekte met autosomaal recessieve overerving met verhoogde afzetting van ijzer als gevolg van verhoogde ijzerconcentratie in het bloed met weefselbeschadiging. Ziekte van Wilson (koperstapelingsziekte) - autosomaal recessieve erfelijke ziekte waarbij kopermetabolisme in de lever ... Hepatitis D: of iets anders? Differentiële diagnose
Hepatitis B-vaccinatie is de belangrijkste en meest effectieve preventieve maatregel. Bovendien moet ter preventie van hepatitis D aandacht worden besteed aan het verminderen van risicofactoren. Gedragsrisicofactoren Drugsgebruik (intraveneus, dwz via de ader). Seksuele overdracht Promiscuïteit (seksueel contact met relatief vaak wisselende partners of met parallel meerdere partners). Prostitutie Mannen die seks hebben... Hepatitis D: preventie
De volgende symptomen en klachten kunnen wijzen op hepatitis B of hepatitis D: Symptomen van het zogenaamde prodromale stadium (fase in het beloop van een ziekte waarin onkarakteristieke of zelfs vroege symptomen optreden). Algemeen ziektegevoel Anorexia (verlies van eetlust) Misselijkheid (misselijkheid)/braken Artralgie (gewrichtspijn) Koorts (licht verhoogde temperatuur) Symptomen van de icterische … Hepatitis D: symptomen, klachten, tekenen
Pathogenese (ziekteontwikkeling) Hepatitis D-virus (HDV, voorheen ook deltavirus of δ-agens genoemd) heeft de envelop van het hepatitis B-virus nodig om cellen te infecteren. Hepatitis D-infectie kan niet optreden zonder hepatitis B-infectie. Er kunnen acht HDV-genotypen worden onderscheiden. De overdracht is seksueel, perinataal (tijdens de geboorte) of parenteraal (via infusies/transfusies). Het virus bereikt de lever... Hepatitis D: oorzaken
Algemene maatregelen Naleving van de algemene hygiënemaatregelen! Genitale hygiëne Een keer per dag moet het genitale gebied worden gewassen met een pH-neutraal verzorgingsproduct. Meerdere keren per dag wassen met zeep, intieme lotion of ontsmettingsmiddel vernietigt de natuurlijke zuurmantel van de huid. Zuiver water droogt de huid uit, veelvuldig wassen irriteert de huid. Het … Hepatitis D: therapie
Hieronder volgen de belangrijkste ziekten of complicaties die kunnen worden veroorzaakt door hepatitis B of hepatitis D: Lever, galblaas en galwegen – Pancreas (pancreas) (K70-K77; K80-K87). Acuut leverfalen met hepatische encefalopathie (hersendisfunctie als gevolg van onvoldoende ontgiftingsfunctie van de lever). Chronische hepatitis B - ernstige chronische cursussen. Levercirrose – bindweefsel … Hepatitis D: gevolgen van ziekten
Een uitgebreid klinisch onderzoek vormt de basis voor het selecteren van verdere diagnostische stappen: Algemeen lichamelijk onderzoek – inclusief bloeddruk, pols, lichaamstemperatuur, lichaamsgewicht, lichaamslengte; verder: Keuring (bezichtiging). Huid, slijmvliezen en sclerae (wit deel van het oog) [geelzucht (geelzucht)?] Buik (buik) Vorm van de buik? Huidskleur? Huidtextuur? Uitbloeiingen (huidveranderingen)? pulsaties? … Hepatitis D: onderzoek
Laboratoriumparameters van de eerste orde – verplichte laboratoriumtests. Serologie – detectie van hepatitis D-specifieke antigenen (duurt slechts kort; 1-1e week van acute infectie; bij superinfectie)* . Anti-HDV antilichaam Anti-HDV IgM ELISA (serum): vaak de enige marker tijdens de late acute fase (hepatitis D antigeen al negatief); persistentie wordt vaak waargenomen tijdens het chronische beloop. Anti-HDV … Hepatitis D: laboratoriumtest
Therapiedoelen Verlaging van HDV-RNA-spiegels en eventuele tekenen van leverontsteking bij behandelde patiënten. Een belangrijk fundament van hepatitis D therapie is een optimale therapie voor hepatitis B. Bij chronische hepatitis B dient de therapie gericht te zijn op normalisatie van transaminasen en een zo laag mogelijke viral load (< 300 kopieën HBV DNA/ml). Therapieaanbevelingen … Hepatitis D: medicamenteuze therapie
De diagnose hepatitis D wordt voornamelijk gesteld door anamnese, lichamelijk onderzoek en laboratoriumdiagnose. Optionele diagnostiek van medische hulpmiddelen - afhankelijk van de resultaten van de anamnese, lichamelijk onderzoek, laboratoriumdiagnostiek en verplichte diagnostiek van medische hulpmiddelen - voor differentiële diagnose. Abdominale echografie (echografie van de buikorganen) – voor basisdiagnostiek. Computertomografie (CT) van de buik (buik … Hepatitis D: diagnostische tests
Bij gevorderde cirrose moet de mogelijkheid van levertransplantatie (LTx) worden besproken - bij personen met hepatitis B / hepatitis D-co-infectie is het overlevingspercentage na 5 jaar hoger dan bij patiënten met alleen hepatitis B-infectie
