Overactieve schildklier of hyperthyreoïdie

Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): medische geschiedenis

De medische geschiedenis (ziektegeschiedenis) vormt een belangrijk onderdeel bij de diagnose van hyperthyreoïdie (hyperthyreoïdie). Familiegeschiedenis Komt er een frequente geschiedenis van schildklieraandoeningen in uw familie voor? Sociale geschiedenis Zijn er aanwijzingen voor psychosociale stress of spanning als gevolg van uw gezinssituatie? Actuele anamnese/systemische voorgeschiedenis (somatische en psychische klachten). Welke symptomen hebben... Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): medische geschiedenis

Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): of iets anders? Differentiële diagnose

Endocriene, voedings- en stofwisselingsziekten (E00-E90). Auto-immune thyroïditis (Hashimoto's thyroïditis) - auto-immuunziekte van de schildklier; aanvankelijk met verhoogde secretie van schildklierhormonen, later met geleidelijke overgang naar hypothyreoïdie (hypothyreoïdie). Hyperthyreoïdie met verminderde of afwezige opname in het schildklierscintigram. Hyperthyreoïdie factitia - overdosis schildklierhormonen. Marine-Lenhart-syndroom - gelijktijdig optreden van nodulaire ... Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): of iets anders? Differentiële diagnose

Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): complicaties

Hieronder volgen de belangrijkste ziekten of complicaties die kunnen worden veroorzaakt door hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): Ogen en oogaanhangsels (H00-H59). Hoornvliesbeschadiging door uitdroging bij afwezigheid/onvolledige sluiting van de oogleden. Oogzenuwcompressie - hoge druk op de oogzenuw kan leiden tot slechtziendheid of blindheid Endocriene, voedings- en metabolische ... Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): complicaties

Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): classificatie

Hyperthyreoïdie wordt op basis van symptomen ingedeeld in: Subklinische (latente) hyperthyreoïdie - asymptomatisch (zonder duidelijke symptomen). Klinische hyperthyreoïdie - hyperthyreoïdie geassocieerd met symptomen. Hyperthyreoïdie wordt ingedeeld op basis van de locatie van de aandoening in: Primaire hyperthyreoïdie - "echte" hyperthyreoïdie. Manifestvorm – verhoging van vrij trijoodthyronine (fT3) en/of vrij thyrosine (fT4) boven de bovenste normaal … Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): classificatie

Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): onderzoek

Een uitgebreid klinisch onderzoek vormt de basis voor het selecteren van verdere diagnostische stappen: Algemeen lichamelijk onderzoek – inclusief bloeddruk, pols, lichaamstemperatuur, lichaamsgewicht, lichaamslengte; verder: Inspectie (bekijken) van huid en slijmvliezen [wg. Zweten, warme en vochtige huid Erytheem handpalm – rode verkleuring van de handpalmen. Tremor (schudden) Endocriene orbitopathie (EO, uitsteeksel van … Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): onderzoek

Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): test en diagnose

1e-orde laboratoriumparameters - verplichte laboratoriumtests. TSH (schildklierstimulerend hormoon) en fT3 (trijoodthyronine) en fT4 (thyroxine). TRH-TSH-test – diagnostiek van de schildklierfunctie. Primaire hyperthyreoïdie Secundaire hyperthyreoïdie* TSH ↓ ↑ /normaal fT3, fT4 ↑ ↑ * De meest voorkomende oorzaak van sec. Hyperthyreoïdie is een tumor (adenoom). Latente hyperthyreoïdie Manifest hyperthyreoïdie TSH ↓ ↓ fT3, fT4 (nog) binnen … Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): test en diagnose

Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): therapie

Algemene maatregelen In geval van orbitopathie (uitpuilen van de oogbollen) – gebruik zo nodig kunsttranen en getinte glazen met zijschermen, en neem indien mogelijk een relatief rechtopstaande slaaphouding aan; bovendien kunnen de oogleden tijdens de slaap worden dichtgeplakt. Tijdens radiologisch onderzoek (bijv. CT, angiografie) mag geen jodiumhoudend contrastmiddel worden toegediend vanwege … Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): therapie

Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): medicamenteuze therapie

Therapeutisch doel Een euthyroïde metabolische toestand bereiken (= schildklierniveaus in het normale bereik). Therapieaanbevelingen Hyperthyreoïdie Thyrostatica (geneesmiddelen die de schildklierfunctie remmen: thiamazol, carbimazol) vanwege hyperthyreoïdie bij de ziekte van Graves en autonomie M. Ziekte van Graves: een jaar (tot anderhalf jaar) thyreostatica. SD-autonomie: hyperthyreoïdie wordt alleen met medicatie behandeld tot … Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): medicamenteuze therapie

Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): diagnostische tests

Verplichte diagnostiek van medische hulpmiddelen. Schildklierechografie (echografie van de schildklier) – als basisonderzoek om de grootte van de schildklier en eventuele weefselonregelmatigheden, zoals knobbeltjes, vast te stellen Optionele diagnostiek van medische hulpmiddelen – afhankelijk van de resultaten van de anamnese, lichamelijk onderzoek, laboratoriumdiagnostiek en verplichte diagnostiek van medische hulpmiddelen – voor … Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): diagnostische tests

Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): therapie met micronutriënten

Een risicogroep geeft de mogelijkheid aan dat de ziekte in verband kan worden gebracht met het risico op een tekort aan vitale voedingsstoffen. De klacht hyperthyreoïdie duidt op een tekort aan vitale voedingsstoffen voor: Vitamine B2 Vitamine C Magnesium De bovenstaande aanbevelingen voor vitale stoffen zijn tot stand gekomen met hulp van medische experts. Alle beweringen worden ondersteund door wetenschappelijke studies met hoge … Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): therapie met micronutriënten

Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): chirurgische therapie

1e orde Subtotale thyreoïdectomie Verwijdering van het grootste deel van de schildklier; indicaties zijn voor: grote schildklier, vermoedelijke kwaadaardige verandering van de schildklier of persoonlijke weigering van radioactief jodiumtherapie. 2e orde orbitale decompressie Verwijdering van bot uit de orbitale wand om het uitsteken van de oogbal bij bestaande orbitopathie te verlichten.

Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): preventie

Om hyperthyreoïdie (hyperthyreoïdie) te voorkomen, moet aandacht worden besteed aan het verminderen van individuele risicofactoren. Gedragsrisicofactoren Consumptie van stimulerende middelen Tabak (roken) Psychosociale situatie Stress Profylaxe van jodium-geïnduceerde hyperthyreoïdie door jodiumhoudende contrastmiddelen “Profylaxe van jodium-geïnduceerde hyperthyreoïdie: toediening van 900 mg natriumperchloraat per dag, plus optioneel 10-20 mg/ d thiamazol ten minste 2-4 uur vóór toediening van contrastmiddel … Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier): preventie