Geest: functie, taken, rol en ziekten

De geest is het vermogen van een mens om analytisch te denken, zijn omgeving bewust waar te nemen en te beoordelen. Geest wordt ook altijd geassocieerd met rede.

Wat is de geest?

De geest is het vermogen van een mens om analytisch te denken, zijn omgeving bewust waar te nemen en te beoordelen. Sinds de oudheid houden filosofen zich bezig met het onderwerp geest. Mensen met een verstand zijn in staat analytisch te denken, hun omgeving bewust waar te nemen en te beoordelen, classificeren en rationele beslissingen te nemen. De geest is ook nauw verwant aan het concept van de rede. In de vierde eeuw voor Christus definieerde Aristoteles begrip als het 'vermogen van conceptueel en redenerend denken'. De moderne filosofie met Immanuel Kant definieert Verstand als het 'vermogen tot conceptvorming'. Medisch en psychologisch is de geest de denkkracht van een mens die in staat is zijn intelligentie boven de natuurlijke impuls te plaatsen. Door analytisch denken en het vermogen om te begrijpen kent hij de betekenis van begrippen en woorden en heeft hij een sterke verbeeldingskracht.

Functie en taak

De term geest is ook verwant aan de term Homo Sapiens, wat "rationeel menselijk wezen" betekent. De geest staat vaak in contrast met de rede, omdat mensen met een goed ontwikkelde geest meestal ook rationeel reageren en rationele beslissingen nemen. Geest betekent 'begrijpen, concepten vormen, conclusies trekken, oordelen en nadenken'. Mensen hebben gezond verstand als ze oorzakelijke verbanden kunnen begrijpen en logisch en op complexe manieren kunnen denken. Voorwaarde voor dit proces is het erkennen van het “principe van oorzaak en gevolg” en processen logisch te vatten en dialectisch te implementeren. Andere pijlers van de geest zijn intellect, flexibiliteit en creativiteit. Mensen met intellect hebben het vermogen om mentale en sensuele inhoud op te nemen en te beoordelen. Dit omvat de rede als een hoger cognitief vermogen, dat niet verwijst naar de cognitie van een enkele context, maar naar verschillende contexten. Logica is de leer van consequentialisme, waarbij pure logica de leer van "concept, oordeel en conclusie" omvat, terwijl toegepaste logica de leer van "definitie, bewijs en methode" is. Verder is er de reactieve geest, die is gebaseerd op een basis van stimulusrespons. Dit deel van de geest wordt niet bewust gecontroleerd, maar voert een gerichte reactie uit op een specifieke stimulus. De reactieve geest staat niet onder de wilsbesturing van de mens, die het bevel over het bewustzijn uitoefent. De geest is echter geen deel van de mens dat alleen handelt, maar is nauw verbonden met het lichaam en de ziel. Menselijke keuzevrijheid wordt echter niet alleen door de geest beheerst, maar ook door emoties, want alleen op deze manier is het mogelijk om complexe beslissingen te nemen op basis van intuïtieve ervaringskennis door middel van rationeel denken. De geest en dus de rede bevinden zich in de frontale kwab. Wanneer een persoon rationeel over een probleem nadenkt, de voor- en nadelen overweegt en op basis hiervan een beslissing neemt, gebruikt hij of zij de frontale cortex, die de prefrontale cortex wordt genoemd. De onderlinge verbinding van de frontale cortex en de limbisch systeem bewijst hoe nauw geest, rede en emoties met elkaar verbonden zijn. De limbisch systeem is verantwoordelijk voor het beheersen van emoties. In het verleden, hersenen Onderzoek ging ervan uit dat mensen hun beslissingen altijd rationeel nemen volgens het principe van kosten en baten en proberen voor zichzelf maximale winst te behalen. Recent onderzoek heeft echter geconcludeerd dat de invloed van de prefrontale cortex op de menselijke geest is overschat. Het is nu duidelijk dat mensen ook beslissingen nemen op basis van emoties zonder na te denken over kansen en voordelen. Affectieve acties zijn gebaseerd op een sterke emotionele toestand en worden niet rationeel en redelijk gemaakt. De limbisch systeem van de hersenen neemt deze beslissingen over op basis van gevoelens, waarbij fysiologische signalen en situationele context op elkaar worden afgestemd. Het kerngebied van het limbisch systeem is de amygdala, die situaties herkent die nadelig zijn voor mensen, bijvoorbeeld gevaarlijke situaties, en beschermt tegen het nemen van verkeerde beslissingen. In deze situatie nemen mensen vaak beslissingen die niet worden beheerst door de rationele geest, maar door emoties en affectieve acties. De amygdala bevat ook het beloningssysteem. De nucleus accumbens beweegt zich in een situatie die mensen als positief ervaren, terwijl de insulaire cortex in beweging komt wanneer een situatie als negatief wordt ervaren. Dit deel van de hersenen roert zich wanneer mensen iets als oneerlijk en schadelijk voor hen beschouwen.

Ziekten en ongemak

Er zijn ook tal van ziekten die verband houden met de geest. De ziekten die het meest van invloed zijn op het vermogen om analytisch te denken, concepten te vormen, oordelen te vellen en beslissingen te nemen, zijn dementie en Alzheimer ziekte, die veel mensen treft naarmate ze ouder worden. Getroffen mensen hebben geheugen problemen; hun hersenen zijn niet langer in staat om informatie op te nemen, te verwerken en op te slaan. Deze hersenziekte gaat niet alleen gepaard met geheugen stoornissen, maar meestal ook door gedragsstoornissen. Patiënten kunnen belangrijke, alledaagse taken niet meer alleen uitvoeren en zijn afhankelijk van de hulp van andere mensen. Het worden vaak verpleegkundigen. Andere ziekten die de geest kunnen aantasten, zijn Depressieneurosen, perceptuele en obsessief-compulsieve stoornissen. Getroffen individuen zijn mogelijk beperkt in hun rationele en emotionele denken tot het punt dat hun dagelijks leven op een significante manier en medisch beperkt wordt. therapie is absoluut noodzakelijk om de normaliteit te herstellen of op zijn minst de symptomen te verlichten.