Nog in de jaren veertig kregen baby's in Duitsland nog steeds fopspenen (Zuzel) om ze te kalmeren, met overijverige moeders die er zoete beschuitpap in propten. Als resultaat, de allereerste melk tand werden beïnvloed door cariës In 1949 vonden Professor Wilhelm Baltes en Dr. Adolf Müller de "natuurlijke en kaakvriendelijke fopspeen en kaakvormer" uit om tandbeschadiging te voorkomen. Als tandarts had Müller ook regelmatig kinderen moeten behandelen met kaak- en bijtafwijkingen veroorzaakt door duimzuigen. Kinderen die lange tijd borstvoeding kregen, vertoonden nauwelijks misvormingen. Daarom ontwikkelde Müller samen met Baltes, een orthodontist, een prothese van soepel rubber, die over het algemeen leek op de borst van de moeder en met zijn afgeschuinde punt was aangepast aan de vorm van het gehemelte.
De optimale vorm
De moderne fopspeen bestaat in wezen uit een mondstuk, gemaakt van latex of siliconen, en een schild dat voorkomt dat het mondstuk wordt ingeslikt. De ideale fopspeen oefent weinig druk uit op de kaak, laat genoeg ruimte over voor de tong en stoort het kind niet bij het slikken.
Siliconen of latex?
… Dit wordt meestal beslist door de smaak van het kind. Als de fopspeen dat niet doet smaak goed, het wordt gewoon uitgespuugd. Latex bestaat uit natuurlijk rubber melk, bevat vetten, voelt zeer zacht aan, is ook extreem bijt- en scheurvast. Een latex fopspeen wordt echter ook sneller lelijk. Het is raadzaam om deze na ongeveer zes tot acht weken te vervangen. Sommige baby's zijn allergisch voor de eiwitten bevat in latex.
Siliconen is een in de medische technologie veel gebruikt materiaal dat zeer temperatuurbestendig is en daardoor gemakkelijk, veilig en vrijwel onbeperkt kan worden gedesinfecteerd. Siliconen zijn volledig smaak- en geurloos, en hoewel het zijn vorm goed vasthoudt in zonlicht en hitte, kan het sneller worden doorgebeten. Bij het uitlopen van de eerste tandjes is een regelmatige controle van de speen op gebruikssporen noodzakelijk.
Hygiëne
Veel moeders likken de gevallen fopspeen voordat ze deze aan de baby geven - om hygiënische redenen. Hoewel dit "mond cleaning ”verwijdert vuil, stof en pluisjes, het kan vooral schimmels overbrengen cariës bacteriën van moeder op kind. Hoewel het risico niet bijzonder hoog is, is het toch beter om de fopspeen of andere voorwerpen die de baby erin stopt af te wassen mond Of neem een vervanger mee voor wanneer u onderweg bent. Voor dagelijkse verzorging, koken in een kleine pan met koken water is aanbevolen.
Tand schade
Vaak zuigen de kleintjes er goed in kleuterschool leeftijd. Maar uiterlijk in het tweede levensjaar moet het kind 's nachts zonder kunnen. Volgens wetenschappers van de Universiteit van Iowa beschadigt de "nunu" de tanden. Onjuiste aanbeten, uitstekende hoektanden en verplaatsing van de kiezen komen vaker voor bij fopspeenkinderen dan bij kinderen die weinig zuigen. Het kost echter tijd voordat de kaak verschuift als gevolg van het gebruik van een fopspeen. Volgens een Scandinavische studie duurt het twee jaar voordat er veranderingen optreden in de bovenkaak, en drie jaar voor wijzigingen in het onderkaak.
Goede fopspeen of alternatieve duim
De juiste fopspeen is echter altijd beter dan de duim, omdat hij hard is en niet gevormd "geschikt voor de kaak". Als kinderen hun duimenkunnen misvormingen van de kaak en afwijkingen van de tanden optreden, die erg kostbaar en vervelend zijn om te reguleren, een negatief effect hebben op de uitspraak en bijten soms onmogelijk maken. Het zachte materiaal en de optimaal aangepaste vorm van de fopspeen moeten deze risico's minimaliseren.
