Dunne filmcytologie

Thin-slice-cytologie is een gespecialiseerde procedure die in de gynaecologie wordt gebruikt om de hals uteri (cervix) voor neoplastische (nieuw gevormde) en pathologische (ziektegerelateerde) veranderingen. Algemene cytologie is de studie van de cel. Een cytologisch uitstrijkje, of zogenaamde exfoliatieve cytologie, omvat de afschilfering van cellen van een weefseloppervlak (bijvoorbeeld met behulp van een spatel of borstel) of het verzamelen van reeds geëxfolieerde cellen van lichaamssappen (bijv. urine), die vervolgens op een objectglaasje worden uitgesmeerd en microscopisch worden geanalyseerd. Zo'n onderzoek levert waardevolle informatie op over ontstekingsprocessen of pathologische degeneratie van de cellen. Exfoliatieve cytologie in de gynaecologie, bekend als cervicale cytologie, is een van de meest effectieve preventieve maatregelen voor de tijdige detectie van neoplasie (neoplasma) van de hals en dus baarmoederhalskanker (kanker van de baarmoederhals). In 1940 ontwikkelde Papanicolaou een methode om de cellen te kleuren, waardoor een uitgebreid screeningsprogramma mogelijk werd. In Duitsland wordt het jaarlijkse cytologische uitstrijkje voor jonge vrouwen ouder dan 20 jaar betaald door volksgezondheid verzekering sinds 1971. Dunnelaagcytologie wordt echter niet vergoed. Het cytologische uitstrijkje wordt gemaakt in de zogenaamde transformatiezone (overgang van het meerlagige squameuze epitheel (een epitheel is een oppervlakkige celgrenslaag) van de vagina naar het cilindrische epitheel van de hals uteri). Het celmateriaal wordt vervolgens uitgespreid op een geëtiketteerd objectglaasje en gefixeerd met een spray of ethyl alcohol voor microscopisch onderzoek.

Indicaties (toepassingsgebieden)

  • Baarmoederhalskanker screening: volgens de wet worden cytologische uitstrijkjes (Pap-tests) eenmaal per jaar uitgevoerd vanaf de leeftijd van 20 jaar; vanaf 2018 zullen vrouwen als volgt worden getest in het kader van de maatregelen voor vroege kankerdetectie (KFEM), en in de toekomst zal screening op baarmoederhalskanker als volgt gebeuren:
    • ≥ 20 jaar: jaarlijks palpatieonderzoek.
    • 20 - 35 jaar: jaarlijks uitstrijkje (cytologisch onderzoek volgens Papanicolaou; celdoek uit de baarmoederhals).
    • ≥ 35 jaar: om de 3 jaar combinatieonderzoek:
      • Test op genitale infecties met humaan papillomavirus (HPV).
      • Pap uitstrijkje
  • In het geval van een abnormale Pap-test (IIw, III, IIID), worden naast een herhaling in drie maanden, momenteel niet gespecificeerd en niet verankerd als een algoritme, aanvullende onderzoeken afzonderlijk uitgevoerd:

De procedure

Dunnelaagcytologie is beschikbaar sinds 1996 en vertegenwoordigt een geavanceerde methode voor algemeen, cytologisch uitstrijkje. Het is echter in Duitsland niet de norm geworden omdat de kwaliteit van eerdere onderzoeken de efficiëntie ervan niet voldoende aantoont. In tegenstelling tot conventionele cytologie, wordt het uitstrijkje niet rechtstreeks op een objectglaasje uitgespreid, maar eerst bereid met een alcoholische oplossing. Storende componenten zoals bloed of slijm wordt verwijderd, en een groter aantal cellen kan ook beter worden gefixeerd en geconserveerd, wat de gevoeligheid van het onderzoek verhoogt. Conventionele uitstrijkmethode Dunnelaagcytologie

Het voorbereide monster wordt naar een laboratorium gestuurd dat dunnelaagcytologie uitvoert. Bovendien kan een HPV-test worden uitgevoerd als een aanvullen (het humaan papillomavirus (HPV-virus) is een pathogeen die betrokken is bij de ontwikkeling van baarmoederhalskanker), aangezien er meerdere voorbereidingen kunnen worden gemaakt van hetzelfde celmonster. Er zijn verschillende manieren om een ​​preparaat te bereiden voor dunnelaagcytologie:

  • Membraanfiltersysteem - Het celmonster wordt opgezogen naar een membraan en vervolgens gelijkmatig met luchtdruk op het objectglaasje gesproeid.
  • Dichtheid gradiëntcentrifugatie - Het celmonster wordt eerst gecentrifugeerd. Vervolgens worden de gecentrifugeerde cellulaire componenten verwijderd en op het objectglaasje verdeeld.

In beide procedures wordt het specimen gekleurd zoals in conventionele cytologie volgens Papanicolaou en vervolgens microscopie. Microscopische bevindingen worden beoordeeld met behulp van verschillende schema's:

München-nomenclatuur III voor gynaecologische cytodiagnose van de baarmoederhals:

Groep Definitie Aanbevelingen Correleer in het Bethesa-systeem
0 Onvoldoende materiaal Wattenstaafje herhaling Onvoldoende voor evaluatie
I Onopvallende en niet-verdachte bevindingen Smeer met screening-interval NILM
II-a Onopvallende bevindingen met een opvallende geschiedenis Indien nodig cytologische controle vanwege opvallende anamnese (cytologische / histologische / colposcopische / klinische bevindingen) NIML
II Bevindingen met beperkte beschermende waarde
II-p Plaveiselcellen met lagere nucleaire veranderingen dan bij CIN (cervicale intra-epitheliale neoplasie; cervicale intra-epitheliale neoplasie / neoplasie) 1, ook met coilocytisch cytoplasma / parakeratose Indien nodig cytologische controle rekening houdend met voorgeschiedenis en klinische bevindingen (mogelijk na ontstekingsbehandeling en / of hormonale verlichting; in speciale gevallen additieve methoden en / of colposcopie) ASC-ons
II-g Cervicale (behorende tot de baarmoederhals) kliercellen met afwijkingen die buiten het spectrum van reactieve veranderingen vallen Indien nodig cytologische controle afhankelijk van geschiedenis en klinische bevindingen (mogelijk na ontstekingsbehandeling; in speciale gevallen additieve methoden en / of colposcopie) AGC endocervicale NOS
II-e Endometriumcellen (endometriumcellen) bij vrouwen> 40 jaar in de tweede helft van de cyclus Klinische controle rekening houdend met geschiedenis en klinische bevindingen. Endometriale cellen
III Onduidelijke of twijfelachtige bevindingen
III-p CIN 2 / CIN 3 / plaveiselcelcarcinoom niet uit te sluiten Differentiële colposcopie, indien nodig additieve methoden, mogelijk kortdurende cytologische controle na ontstekingsbehandeling en / of hormonale bleking ASC-H
III-g Duidelijke atypie van het glandulaire epitheel, adenocarcinoom in situ / invasief adenocarcinoom kan niet worden uitgesloten Differentiële colposcopie, indien nodig additieve methoden. AGC-endocerviale voorkeur neoplastische
III-e Abnormale endometriumcellen (vooral postmenopauzaal / na de laatste spontane menstruatie) Verdere klinische diagnose, met histologische opheldering indien nodig. AGC-endometrium
III-x Twijfelachtige kliercellen van onzekere oorsprong. Verdere diagnostiek (bijv. Gefractioneerde slijtage; additieve methoden / differentiële colposcopie, indien nodig) AGC geeft de voorkeur aan neoplastisch materiaal
IIID Bevindingen van dysplasie met een grotere neiging tot regressie
IIID1 Cellulair patroon van milde dysplasie analoog aan CIN 1. Cytologische controle in zes maanden, bij persistentie> een jaar: indien nodig. Additieve methoden / differentiële colposcopie LSIL (laaggradige squameuze intraefiteliale laesie).
IIID2 Cellulair beeld van matige dysplasie analoog aan CIN 2. Cytologische controle in drie maanden, bij persistentie> zes maanden: differentiële colposcopie, additieve methoden indien nodig HSIL (hooggradige squameuze intraefiteliale laesie).
IV Onmiddellijke precancereuze stadia van baarmoederhalskanker Differentiële colposcopie en therapie
IVa-p Celbeeld van ernstige dysplasie / carcinoom in situ analoog aan CIN 3. HSIL
IVa-g Celbeeld van adenocarcinoom in situ. AIS (adenocarcinoom in situ)
IVb-p Cellulair beeld van een CIN 3, invasie kan niet worden uitgesloten HLS met functies die verdacht zijn vanwege een invasie
IVb-g Celbeeld van adenocarcinoom in situ, invasie niet uitgesloten AIS met functies die verdacht zijn vanwege een invasie
V maligniteiten Geavanceerde diagnostiek met histologie en therapie
Vp Plaveiselcelcarcinoom Plaveiselcelcarcinoom
Vg Endocervicaal adenocarcinoom Endocervicale adenocarconoma
Ve Endometriaal adenocarcinoom Endometriaal adenocarnoom
Vx Andere maligniteiten (kankertumoren), inclusief die van onduidelijke oorsprong Andere kwaadaardige neoplasmata

Diagnostische procedure voor abnormaal terugkerende ("recidiverende") cytologie

Pap IIID / IVA: colposcopie (onderzoek van de vagina (schede) en baarmoederhals uteri (hals van de baarmoeder) met een speciale microscoop) → biopsie (verwijdering van een weefselmonster):

  • CIN I → controle
  • CIN II / III → chirurgische verwijdering (zie chirurgie: pre-invasieve laesies).

Pap IV B: colposcopie → biopsie

  • CIN III → chirurgie (zie d.)
  • Invasief carcinoom → operatie (sd)

Verdere opmerkingen

  • Atypische glandulaire cellen (AGC) worden geassocieerd met een hoog en langdurig verhoogd risico op baarmoederhalskanker​ In de meeste gevallen is de AGC-groep adenocarcinoom.

Uw voordeel

Normaal kanker screening met thin-slice-cytologie zorgt voor een effectieve risicoreductie en snelle behandeling bij een positieve bevinding. Het jaarlijkse uitstrijkje, met zowel conventionele cytologie als dunne-plakcytologie, resulteert in een vermindering van 98% van de baarmoederhals kanker met sterfte (morbiditeit) die nul nadert.