Dooierzak: structuur, functie en ziekten

De dooierzak is vooral bekend als de dooier bij vogels eieren​ In feite begeleidt een dooierzak de placenta ook bij mensen en vervult belangrijke functies bij de embryonale ontwikkeling.

Wat is de dooierzak?

Een dooierzak is een orgaan dat uitsluitend dient om een embryo-​ Het verscheen voor het eerst in de evolutie van gewervelde dieren bij reptielen en gaat door bij vogels. Tot op de dag van vandaag vormt elk leggend dier de dorsale zak rond de embryo- vervat in het ei. Het komt echter nog steeds voor bij zoogdieren en is meer dan een evolutionair overblijfsel in hen. Tot de vorming van de placenta, de dooierzak dient ook om de te voeden embryo- bij zoogdieren en dus ook bij mensen tijdens deze vroege ontwikkelingsfase. Bovendien bereikt het een grootte van maximaal 5 mm en dient het als vervanging voor de lever gedurende deze tijd totdat het is ontwikkeld. In de mens foetusneemt de dooierzak tot dan vitale metabolische functies over. Bij sommige zoogdieren blijft de dooierzak tot de geboorte en worden ze zelfs met een dooierzak geboren placenta​ Mensen echter werpen de dooierzak zodra de darm zich heeft ontwikkeld.

Anatomie en structuur

De dooierzak bij de mens is heel eenvoudig in zijn anatomie, bestaande uit een buitenmembraan en een voedingsrijke vulling. Het blijft bij de middendarm tijdens de vroege stadia van de embryonale ontwikkeling via het zogenaamde dooierkanaal. Het is vroeg zichtbaar ultrageluid examens. Later wordt de darmbuis van het embryo afgesneden van de dooierzak, vanaf nu wordt het secundaire dooierzak genoemd. Daarvoor is het bekleed met hypoblasten, die betrokken zijn bij de vorming van bloed​ Dit zijn stamcellen, die ook voor veel andere doeleinden in onderzoek interessant zijn. Bij mensen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld paarden, blijft de dooierzak pas intact tot de geboorte.

Functie en taken

De dooierzak bij reptielen en vogels is ontworpen om het embryo te voeden zolang het in zijn ei moet blijven. Bij mensen is de massa van de bevruchte eicel duurt net lang genoeg om te implanteren in de bekleding van de baarmoeder - waarna zijn reserves uitgeput zijn. De placenta vormt zich zeer snel en het ei wordt ook onmiddellijk opgenomen door het slijmvlies van de baarmoeder, zodat de mogelijke nutritionele bottleneck goed wordt overbrugd. De dooierzak heeft alleen andere functies overgenomen dan bij reptielen en vogels - bij mensen kan het de lever in zijn metabolische functie totdat het embryo het heeft ontwikkeld. Lever functie is ook van vitaal belang voor een embryo in de vroege ontwikkeling. Even cruciaal in de dooierzak zijn de stamcellen die make-up het membraan van de primaire dooierzak. De kiemcellen en stamcellen voor bloed hieruit ontstaan ​​formaties. Nadat deze twee processen zijn voltooid, is het embryo verbonden met de moeder circulatie via de placenta en heeft al zijn organen zo ontwikkeld dat het zonder de dooierzak kan. Bij mensen vormt zich geen aparte dooierzak placenta meer naast de placenta, zoals nog steeds het geval is bij sommige andere zoogdieren. In plaats daarvan verdwijnt de dooierzak vanaf dit punt en is deze ook niet meer zichtbaar in de ultrageluid beeld. Het embryo heeft nu alleen de placenta.

Ziekten

De dooierzak is een relatief onproblematisch onderdeel van de vroege embryonale ontwikkeling. Het moet zich ontwikkelen omdat het embryo anders de functie van de lever niet zou kunnen vervangen en zich ook niet zou vormen bloed​ Onder deze omstandigheden zou het helemaal niet levensvatbaar zijn en zou het sterven en kort na de bevruchting van het ei worden verdreven. Het komt echter zeer zelden voor dat een bevruchte eicel zich ontwikkelt tot een embryo zonder dooierzak - als de eicel in dit vroege stadium door het lichaam van de vrouw wordt afgestoten, gebeurt dit vaker om andere redenen. Tot ongeveer de negende week van zwangerschap, wanneer de dooierzak nodig is om de lever te vervangen, is het belangrijk dat deze onbeschadigd blijft en deze functie kan blijven uitoefenen. Als zijn functie eerder zou uitvallen, bijvoorbeeld als gevolg van uitwendige verwondingen bij de moeder, zoals ernstige valpartijen of blootstelling aan geweld, zou het embryo niet langer levensvatbaar zijn en zou het worden afgewezen. Tegen de negende week van zwangerschaphebben de stamcellen op het membraan van de dooierzak ook hun belangrijkste functie vervuld en bloedvorming teweeggebracht. Of de stamcellen die in de dooierzak worden aangetroffen, alle soorten bloedcellen kunnen voortbrengen, is nog niet bekend. Ook is niet duidelijk in hoeverre bloedvorming onder invloed van de dooierzak verantwoordelijk is voor de latere ontwikkeling van leukemie​ Dooierzaktumoren, die tot de groep van kiemceltumoren behoren, zijn echter al mogelijk. Afhankelijk van de locatie kunnen dergelijke tumoren operatief worden verwijderd vóór de geboorte van het kind, maar dit zijn individuele beslissingen en er moet ook een afweging worden gemaakt tussen het voordeel van een operatie en het risico voor moeder en kind. Vaak dergelijke tumoren leiden tot de dood van het embryo vóór de geboorte en het wordt afgestoten door het lichaam van de moeder of moet worden verwijderd door curettage, afhankelijk van het ontwikkelingsstadium.