Digitale radiografie, of radiovisiografie (RVG), is een methode voor het opnemen, weergeven en verwerken van röntgenfoto's met behulp van elektronische gegevensverwerking. Het verschilt van conventionele röntgenfoto's, die film gebruiken om op te nemen, doordat een sensor of sensorfilm in de mond in plaats van de conventionele tandfilm. Het stralingsbeeld wordt gevisualiseerd met een digitaal beeldontvangsysteem. Het gebruik van dergelijke systemen vermindert de straling dosis.
Indicaties (toepassingsgebieden)
De diagnostische problemen die de aanschaf van een digitale röntgenfoto vereisen, vallen samen met de indicaties voor een conventionele röntgenfoto. I. Intraorale röntgenfoto's van één tand, waarbij de sensor of sensorfilm intraoraal (in de mondholte) wordt geplaatst, zijn bijvoorbeeld nodig
- Voor de diagnose van approximal cariës (interdentale cariës) in de vorm van opnamen van bijtvleugels.
- Voor de diagnose van secundair cariës (terugkerende cariës bij vulling en kroonranden).
- Voor de beoordeling van het parodontium (parodontium) van individuele tanden of het geheel tandstelsel (tandheelkundige status).
- In de loop van wortelkanaalbehandelingen
- Voor het trekken (verwijderen) van individuele tanden
- Voor controle na extractie of apicoectomie (chirurgische verwijdering van de wortelpunt van een wortelgevulde tand).
II. orthopantomogrammen (OPG, panoramische tomogrammen, PSA) bieden een tweedimensionaal overzicht van alle tanden, evenals de aangrenzende botstructuren, maxillaire sinussen en temporomandibulaire gewrichten Dit resulteert onder meer in de volgende indicaties:
- Voor overzicht tijdens eerste tentamen
- tandstelsel controle (voor de voortgangscontrole van de tandenwisseling zoals bij verdenking van niet-aangehechte tanden).
- Voor het trekken van individuele tanden om de aangrenzende structuren te beoordelen, zoals de nabijheid van de maxillaire sinus.
Contra-indicaties
Voordat u een Röntgenstraalin principe moet er een rechtvaardigende indicatie zijn. Als dit ontbreekt, is het gebruik van röntgenfoto's gecontra-indiceerd. Deze omvatten electieve procedures tijdens zwangerschap die radiografie vereisen.
Voor het onderzoek
Omdat digitale radiografie een radiologische procedure is, moeten passende voorzorgsmaatregelen worden genomen om de patiënt en het behandelteam te beschermen tegen röntgenstraling:
- Vrouwen in de vruchtbare leeftijd ondervragen over mogelijk zwangerschap.
- Informeren over recent gemaakte röntgenfoto's
- Het beschermen van niet te onderzoeken lichaamsdelen met een loden schort of schild
- Correcte aanpassingstechniek bij de patiënt om herhaalde belichtingen te voorkomen.
- Correcte instelling van alle technische parameters om herhaalde belichtingen te voorkomen.
De procedures
Digital Röntgenstraal technologie is, net als de conventionele röntgenmethode, gebaseerd op de toepassing van röntgenstraling. Een homogeen Röntgenstraal De bundel wordt opgewekt in een speciale röntgenbuis, die via een buis op het te onderzoeken object wordt gericht. De röntgenbundel wordt gemodificeerd (veranderd) door het weefsel dat in het bundelpad ligt. Bij intraorale opnamen beperkt een rechthoekige buis de stralengang om stralingsbeschermingsredenen tot een gebied met een diagonaal van max. 1 cm groter dan de sensor of sensorfolie die in de mond I. Systemen met halfgeleidersensoren (CCD-sensortechnologie):
Terwijl bij conventionele röntgenstraling de straling een zeer gevoelige film blootstelt die zich achter het weefsel bevindt, bereikt de straling in een digitale sensor een kristal met elektronische detectoren, waardoor de invallende straling wordt versterkt. Het kristal, een scintillator genaamd, wordt door de röntgenstralen in een energetisch aangeslagen toestand gebracht en straalt lichtflitsen uit wanneer het terugkeert naar zijn lagere begintoestand. Dit fysieke proces wordt scintillatie genoemd. De lichtflitsen worden opgevangen door een detector die uit talrijke fotodiodes bestaat en via een versterkersysteem rechtstreeks naar de computer gestuurd. De computer verwerkt de informatie. De resulterende afbeelding is onmiddellijk beschikbaar. II. sensor foliesysteem (digitale luminescentie radiografie; DLR):
Als alternatief kan digitale radiografie een beeldvormingsplaat gebruiken in plaats van de bedrade sensor. Deze beeldvormingsplaat slaat de energie van de röntgenstralen op in de vorm van ladingstoestanden van elektronen. Na de belichting moet de folie eerst worden uitgelezen door een systeem dat werkt met een laserscanner, die de informatie over de verschillende grijsniveaus registreert en digitaliseert. Het uitlezen van een enkele tandafbeelding duurt ongeveer één tot twee minuten. Daarna wordt de afbeelding overgebracht naar de computer, waarna deze beschikbaar is. Voordelen van digitale röntgenstraling:
- Er kunnen 3D-afbeeldingen worden gemaakt, die leiden tot een diagnose nauwkeurigheid.
- Nabewerkingsmogelijkheden: grijswaarden kunnen worden gewijzigd voor een betere diagnose en pathologische (pathologische) veranderingen kunnen worden gemeten.
- Geautomatiseerde gegevensopslag en archivering.
- Snelle beschikbaarheid op de behandelsite
- Bufferzone tegen overbelichting en onderbelichting
- Door de hogere gevoeligheid van digitale beeldontvangsystemen kan de straling dosis kan met ongeveer 30% worden verminderd in vergelijking met conventionele tandfolie.
Nadelen van digitale radiografie zijn onder meer:
- Sensoren zijn bedraad, stijf en oncomfortabel in de mond.
- Kabelbreuk op sensoren
- Sensorfolies krassen vrij gemakkelijk, wat de beeldkwaliteit beïnvloedt
- Van de op EDP gebaseerde gegevensverwerking kunnen ook nadelen ontstaan zoals gegevensverlies of de kwestie van langdurige toegangsbeveiliging over 10 tot 20 jaar
