Botbreuk: diagnostische tests

Verplicht diagnostiek van medische apparatuur.

  • Röntgenstraal diagnostiek van het bewegingsapparaat - röntgenfoto's van het gewonde gebied zijn de eerste diagnostiek van medische apparatuur de weg wijzen voor verder onderzoek.
  • Computertomografie (CT) - beeldvormingsprocedure in secties (röntgenfoto's vanuit verschillende richtingen met computergebaseerde evaluatie), bijzonder geschikt voor beeldvorming van botletsel:
    • Indien nodig, in speciale gevallen voor betrouwbaar breuk beeldvorming resp.
      • Het bepalen van breuk morfologie (bijv. in tibiaplateau breuk, opperarmbeen hoofd breuk).
      • Luxaties (dislocaties) met mogelijk begeleidende botdefecten (bijv. Bij dislocatie van de schouder, dislocatie van de elleboog, vervormingen van het kniegewricht)
    • Daarnaast dient het onderzoek de enscenering (stadiumbepaling) mogelijk tumor ziekten dat kan hebben geleid tot een pathologische fractuur.
  • Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) - computerondersteunde beeldvorming in dwarsdoorsnede (met behulp van magnetische velden, dat wil zeggen zonder röntgenstralen); bijzonder goed geschikt voor beeldvorming weke delen verwondingen bij breuken.
  • Fractuur-echografie (echografie van fracturen) voor visualisatie van pathologieën ("pathologische veranderingen") zichtbaar op het corticale oppervlak (buisvormig, buitenste bot) en voor beoordeling van axiale afwijkingen en verwondingen aan zacht weefsel (hematomen / kneuzingen, gewrichtseffusies) - vooral bij pediatrische patiënten traumatologie / groeiende leeftijd:
    • Röntgenstraal-vrije diagnose en therapie management (sleutelbeen (sleutelbeen) breuken, breuken nabij de pols/ fracturen van het distale onderarm/ sensitiviteit (percentage zieke patiënten bij wie de ziekte wordt gedetecteerd door het gebruik van de test, dwz er treedt een positief testresultaat op) van 96% en specificiteit (kans dat daadwerkelijk gezonde personen die niet aan de betreffende ziekte lijden ook gedetecteerd als gezond door de procedure) van 97%)
    • Verbetering van de diagnostiek (proximale humerusfracturen (fractuur van de humerus); subcapitale (“onder de gewrichtskop”) humerusfracturen kunnen worden gedetecteerd met een gevoeligheid van 94% en een specificiteit van 100%)
    • Vermijden van onnodige blootstelling aan straling (elleboogletsel / fracturen; elleboogfracturen: gevoeligheid van 97.9% en een specificiteit van 95%, inperkings-ROI (engl .: interessegebied), positiecontrole, diagnostiek bij zwangere vrouwen)
  • Abdominale echografie (ultrageluid onderzoek van de buikorganen) - wordt gebruikt om eventuele verwondingen veroorzaakt door een breuk of breukgerelateerde processen te beoordelen.

optioneel diagnostiek van medische apparatuur.

  • Botdensitometrie (DXA / DEXA) - Osteodensitometrie (botdensitometrie), bijvoorbeeld door middel van dubbele Röntgenstraal absorptiometrie (DXA / DEXA; radiografische methode) wordt gebruikt voor vroege diagnose en follow-up van osteoporose (botverlies).