Diagnostics voor duizeligheid door het oor
De diagnose van duizeligheid is meestal verdeeld in verschillende stappen.
- De betrokken patiënt dient bij aanvang de bestaande klachten en eventuele bijbehorende symptomen zo nauwkeurig mogelijk te omschrijven in een gedetailleerd arts-patiënt consult (anamnese).
- Het soort duizeligheid speelt een doorslaggevende rol bij het bepalen of het een zogenaamde centrale duizeligheid of duizeligheid in het oor is. Terwijl centrale storingen van evenwicht manifesteren zich meestal als een fluctuerend duizeligheidworden zogenaamde perifere evenwichtsstoornissen (bijvoorbeeld veroorzaakt door het oor) gekenmerkt door een roterende duizeligheid.
- Daarnaast moet tijdens dit arts-patiëntgesprek duidelijk worden of de betreffende patiënt hier ook last van heeft gehoorverlies en / of oorsuizen (tinnitus).
- Verder moet worden bepaald of de duizeligheid alleen optreedt als de hoofd of de lichaamsas wordt gedraaid of dat deze in rust blijft.
Duizeligheid veroorzaakt door een plotselinge verandering van positie duidt op een goedaardige paroxismale aandoening positionele duizeligheid. Duizeligheid die zelfs in rust aanhoudt, kan worden veroorzaakt door de ziekte van Menière or acuut gehoorverlies.
- Naar aanleiding van dit arts-patiënt-consult een oriënterend onderzoek van de oren, neus- en keel volgt meestal.
- De hoorprestaties van de patiënt kunnen grofweg worden getest met de zogenaamde Weber en Rinne stemvorktest (zie gehoortest). Als het resultaat opvallend is, moet het gehoorvermogen (lucht- en beengeleiding) nauwkeuriger worden bepaald door audiometrie.
- Bovendien snel, spiertrekkingen oogbewegingen (zogenaamde nystagmus) kan een indicatie zijn van de aanwezigheid van duizeligheid en helpen om de oorzaak van de verstoring van evenwicht.
- In sommige gevallen moeten verdere diagnostische maatregelen, bijvoorbeeld beeldvormingsprocedures zoals magnetische resonantiebeeldvorming, achteraf worden aangesloten.
Hoe lang duurt duizeligheid veroorzaakt door het oor?
De duur van duizeligheid veroorzaakt door het oor hangt sterk af van de oorzaak. Een plotseling begin van duizeligheid in de ziekte van Menière zou slechts een paar minuten tot uren moeten duren; in het geval van positionele duizeligheidzijn de duizeligheidsaanvallen zelfs nog korter. Daarentegen is een ontsteking van de zenuwen in het binnenoor heeft de neiging om duizeligheid te veroorzaken die langer aanhoudt.
