Diagnose van vaginale mycose tijdens de zwangerschap
De diagnose wordt gesteld door de arts te vragen naar de verschillende symptomen. Deze omvatten jeuk, pijn bij het plassen, pijn tijdens geslachtsgemeenschap en een witachtige, kruimelige maar reukloze afscheiding. Er wordt ook een vaginaal onderzoek uitgevoerd.
De vaginale mycose kan visueel worden gedetecteerd en, indien nodig, worden bevestigd door een uitstrijkje. Het uitstrijkje kan ofwel direct onder de microscoop worden beoordeeld als de schimmels hier zichtbaar zijn. Als alternatief kan het materiaal naar een laboratorium worden gestuurd.
Daar wordt het uitstrijkje op een kweekmedium geplaatst en na een paar dagen kan worden beoordeeld of en zo ja welke schimmelsoort daar groeit. Een paar weken voor de geboorte wordt een dergelijk uitstrijkje ook routinematig genomen bij zwangere vrouwen, zelfs als ze geen van de bovengenoemde symptomen hebben. Het doel is om kort voor de geboorte een loutere schimmelkolonisatie op te sporen.
Begeleidende symptomen van vaginale mycose tijdens de zwangerschap
De kenmerkende symptomen zijn ernstig brandend en jeuk in het vaginale gebied entree. De huid van de vagina is rood gekleurd en bedekt met witachtige, kruimelige afzettingen. De afscheiding kan verhoogd zijn en is, in tegenstelling tot bacteriële infectie, volledig reukloos.
Daarnaast, pijn tijdens het plassen, ook bekend als dysurie, en pijn tijdens geslachtsgemeenschap, dyspareunie, kan optreden. Bijkomende symptomen zijn ook zwelling en roodheid van het buitenste genitale gebied. Bovendien kan het slijmvlies gebarsten en gespannen zijn. Het is ook typerend dat de symptomen langzaam erger worden en pas 3 dagen na het begin hun maximum bereiken.
Het is ook belangrijk om te weten dat de symptomen erg kunnen verschillen van persoon tot persoon. Voor de ene vrouw kan de jeuk ondraaglijk zijn, terwijl voor de ander de infectie bijna onopgemerkt blijft. Over het algemeen verschillen de symptomen van de infectie niet tussen zwangere en niet-zwangere vrouwen.
Het is mogelijk dat zwangere vrouwen zich sneller zwak en aangedaan voelen. Fever treedt meestal niet op omdat de schimmelinfectie alleen plaatselijk de vagina aantast. Hoewel de schimmelinfectie erg onaangenaam is, vormt het geen ernstig gevaar voor de moeder of het ongeboren kind. De zwangerschap vordert normaal, zelfs onder de infectie en de ontwikkeling van het kind wordt niet gestoord door de infectie, die zich beperkt tot de vagina.
Alle artikelen in deze serie:
