Diagnose van een gescheurde spiervezel in de rug
De diagnose van een gescheurd spiervezel is relatief eenvoudig, aangezien de patiënt meestal de reden en het verloop van de traan kan verklaren. De arts stelt vaak een gescheurd vast spiervezel op basis van klinische symptomen zoals pijnzwelling, blauwe plekken en lichte vermindering van de contractiliteit van de aangetaste spieren zonder verdere diagnostische hulp. Bij twijfel kan een ultrageluid diagnose kan worden gesteld naast de gedetailleerde anamnese en fysiek onderzoek.
Therapie van een gescheurde spiervezel in de rug
In het geval van een gescheurd spiervezelis het belangrijk om onmiddellijk te stoppen met bewegen en de aangedane spieren te belasten. Daarna moet u zo snel mogelijk afkoelen. Hoe eerder de koeling is voltooid, hoe groter de kans op genezing.
In het geval van een gescheurde spier vezel, wordt het gebruik van de zogenaamde "PECH-therapie" ook aanbevolen. PECH is een afkorting voor 4 maatregelen die genomen moeten worden bij een gescheurde spiervezels: P staat voor pauze, E voor ijs, C voor compressie en H voor hoge ondersteuning. Dit betekent dat de patiënt onmiddellijk na het breken van een spiervezel onmiddellijk moet worden geïmmobiliseerd - dwz de activiteit moet worden onderbroken.
Achteraf koelen met ijspakken of ijsspray is belangrijk om zwelling te verminderen en ontstekingen te remmen, gevolgd door het aanbrengen van een compressieverband om verdere bloeding te voorkomen. Ten slotte moet de aangetaste structuur worden verhoogd, idealiter erboven hart- niveau. Als er een breuk van de spiervezels in de rug is, zijn de laatste twee maatregelen iets minder effectief.
Afhankelijk van welk deel van de vezels van een rugspier is gescheurd, a compressieverband kan in sommige gevallen worden toegepast. Aangezien de rug geen extremiteit is die eenvoudig kan worden verhoogd, is dit punt niet nodig in het geval van een gescheurde spiervezels achterin. Naast de gescheurde spiervezels, verrekkingen, kneuzingen en ligamentrekkingen kunnen ook worden behandeld met PECH-therapie.
Over het algemeen wordt de PECH-therapie beschouwd als een eerste maatregel, die de symptomen kan verlichten zoals pijn, ontsteking en zwelling, maar heeft geen directe invloed op onmiddellijke genezing. Het optimaliseert alleen de beginvoorwaarden. Het genezingsproces kan 3 - 12 weken duren.
Gedurende deze tijd is het belangrijk om voor de spier te zorgen, omdat deze in een beschadigde toestand nog vatbaarder is voor een nieuwe breuk van de spiervezel. In principe is conservatieve therapie voldoende en het betekent dat de getroffenen geduldig moeten wachten en pas dan de spier weer moeten wennen door lichte belasting. Kinesiotapes kunnen helpen om het getroffen spiergebied te verlichten en de aangrenzende spieren te versterken.
Therapie van een gescheurde spier Vezel Een gescheurde spiervezel in de rug kan worden afgeplakt om genezing te ondersteunen. De tape-procedure moet alleen worden gezien als een ondersteuning voor andere behandelingen (PECH-regel). De behandeling is niet wetenschappelijk bewezen, maar laat bij veel patiënten goede resultaten zien.
Het doel van kinesotaping is om de spieren, in dit geval de rugspieren, te ontlasten en de spanning te verminderen. Als er klachten zijn over gescheurde spier vezels in de bovenrug, meestal worden drie banden aangebracht. Twee banden links en rechts van de thoracale wervelkolom en de derde horizontaal ter hoogte van het midden van de eerste twee banden.
Het midden moet het maximum vertegenwoordigen pijn punt. Bij het tapen neemt de patiënt een gebogen houding aan met een ronde rug, zodat de rugspieren maximaal worden gestrekt. Als de lumbale wervelkolom wordt aangetast door een gescheurde spiervezel, worden de tapes vaak in een stervorming aangebracht (vier tapes). In dit geval bevindt het pijnmaximum zich in het midden van de stervorming.
