Diagnose
De diagnose wordt gesteld door de huisarts op basis van een gesprek en a fysiek onderzoek. Tijdens het onderzoek het bicepspees wordt gepalpeerd en specifieke tests worden uitgevoerd. Een specifieke test om de lange te onderzoeken bicepspees is bijvoorbeeld de zogenaamde palm-up-test.
Bij deze test wordt de arm naar voren gestrekt en wijkt deze ongeveer 30 graden van de lichaamsas naar buiten af, met de handpalm naar boven gericht. De onderzoeker oefent vervolgens weerstand uit terwijl de patiënt probeert de arm in de elleboogboog te buigen. Als er irritatie is van de lange bicepspees, veroorzaakt dit onderzoek pijn.
De palm-up-test is echter niet specifiek voor een ontsteking van de lange bicepspees. Er kan een andere pathologie aanwezig zijn. Bovendien is een ultrageluid onderzoek wordt vaak uitgevoerd. Als er een ontsteking van de pees is, kan de ultrageluid onthult dit als een verdikking van de pees en mogelijk als een uitstroming van vocht dat zich ophoopt tijdens de ontsteking. In sommige gevallen kan magnetische resonantietomografie worden gebruikt als beeldvormingshulpmiddel.
Conservatieve behandeling
Indien een ontsteking van de bicepspees wordt gedetecteerd, moeten sportactiviteiten in elk geval worden vermeden, anders is er een verhoogd risico op degeneratie van de pees en calcium deposito's. Vooral in de acute tot subacute fase dient fysiotherapeutische behandeling te worden gegeven om de verzwakte spiercultuur van de schouder te versterken. Naast fysiotherapie, koudetherapie (cryotherapie) is ook effectief gebleken bij de behandeling.
Dit wordt echter alleen gebruikt in de acute fase van ontsteking. Daarnaast, ultrageluid therapie of elektrotherapie met stimulatiestroom wordt soms voorgeschreven door de behandelende arts. Kinesio-Taping wordt ook vaak gebruikt.
Kinesio-Taping is een elastische, zelfklevende therapeutische tape. Ze zouden een spanningsverlichtend en ontstekingsremmend effect hebben. Het effect is echter niet wetenschappelijk bewezen.
Bij een ontstoken bicepspees wordt de tape in de vorm van een Y-strip op de schouder geplakt. Zodra het weer mogelijk is voor de patiënt, dienen bepaalde bewegingsoefeningen te worden uitgevoerd, die regelmatig moeten worden herhaald en worden uitgevoerd met kleine gewichten. Deze oefeningen worden meestal samen met de fysiotherapeut gedaan en kunnen na afloop van de behandeling alleen worden voortgezet. Naast de bovengenoemde therapiemogelijkheden, pijn-verlichtende en ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals ibuprofen or diclofenac worden vaak genomen.
In de acute fase kunnen injecties met onder andere cortisone kan ook worden geïnjecteerd in de schoudergewricht, die ontstekingsremmend zijn en pijn-verlichtend effect. Over het algemeen zijn de behandelingsopties beter als de schouder niet verkalkt is. Als al deze therapeutische maatregelen geen effect hebben, kan de ontsteking van de bicepspees moet worden geopereerd.
Alle artikelen in deze serie:
