Diagnose | Kruisband overbelast

Diagnose

De diagnose van een kruisband overstretch wordt meestal gemaakt door een orthopedist of traumachirurg. Hij beoordeelt het letsel door middel van een medische geschiedenis en fysiek onderzoek. Tijdens dit onderzoek onderzoekt de arts de knie en besteedt daar aandacht aan zwelling van de knie, pijn tijdens stress en beweging, en functieverlies.

Door middel van verschillende testen kan hij de verschillende structuren van de knie beoordelen, waarschijnlijk zal hij het looppatroon en de been assen, de stabiliteit in de kniegewricht en de omliggende spieren. Een belangrijk onderdeel van het onderzoek na een blessure of ongeval is altijd de controle van bloed bloedsomloop en gevoeligheid. In de regel is de fysiek onderzoek is voldoende om het vermoeden van overstrekking te bevestigen, maar in zeldzame gevallen kunnen verdere instrumentele procedures nodig zijn om differentiële diagnoses uit te sluiten, zoals een gescheurde kruisband or meniscus. De arts kan gebruiken ultrageluid, MRI of CT voor dit doel.

Waarin verschilt een gescheurde kruisband van een overbelaste?

Wanneer de kruisband is overbelast, is het ligament ver buiten zijn natuurlijke omvang uitgerekt, maar zonder te scheuren. In het geval van een kruisbandruptuur is deze limiet overschreden. Een belangrijk verschil tussen deze blessures is dat bij een gescheurde kruisband stabiliteit verloren gaat in de kniegewricht.

Patiënten kunnen vaak niet met hun knie staan ​​of lopen. Deze instabiliteit kan echter afwezig zijn als de dij spieren worden geprononceerd, zodat ook een breuk over het hoofd kan worden gezien. De instabiliteit wordt vaak verhoogd en vooral opgemerkt bij het traplopen. In tegenstelling tot een overbelaste kruisband, veroorzaakt een scheur schade aan de toevoer bloed schepen, wat resulteert in bloeden in de kniegewricht en kan leiden tot zwelling en gewrichtseffusie (haemarthros). Dit is een belangrijk onderscheidend kenmerk van het overstrekken van het ligament. Andere symptomen, zoals pijn of zwelling, kan zowel optreden bij een gescheurde kruisband als bij overstrekking.

MRI van de knie

Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) is een doorsnede van het lichaam zonder blootstelling aan straling. Het wordt voornamelijk gebruikt voor het afbeelden van zachte weefsels, zoals ligamenten of spieren. Om deze reden is een MRI een zeer populair middel voor verdere diagnose in het geval van een knieblessure.

Het wordt met name gebruikt om te zoeken naar mogelijke bijkomende verwondingen en om overstrekking te onderscheiden van een kruisbandruptuur, wat kan worden herkend als een duidelijke continuïteitsonderbreking in de MRI. Alleen een beoordeling van de knie met een MRI wordt echter niet aanbevolen, aangezien er ook vals-negatieve bevindingen kunnen optreden. Het moet daarom altijd worden beoordeeld in samenhang met de symptomen en de fysiek onderzoek. Anderzijds kan de MRI ook verwondingen opsporen die bij het lichamelijk onderzoek niet werden vermoed.